ဒီကေလးက်ေတာ့္ကုိေအာ္ၿပီးထြက္သြားေတာ့က်ေတာ္လည္းအေျပးလိုက္ရေတာ့တာေပါ့..ကားေပၚမတက္မီမ်က္ေစာင္းကထိုးသြားေသးတာ.ဘယ္လိုကေလးမွန္းမသိဘူး...
Baekလည္းကားေမာင္းတဲ့ေနရာဝင္ထိုင္ၿပီးသူ႔ကေလးကုိအကဲခတ္ေပမယ့္ႏႈတ္ခမ္းတေတာင္ေလာက္ဆူကာပြစိပြစိရြတ္ေနတဲ့ကေလးေၾကာင့္ကားကုိေဘးသို႔ကပ္ရပ္လိုက္ၿပီး~~
"ကေလးေရ.."
"ဘာလဲ"
သူကႏူးႏူးညံ့ညင္ညင္သာသာေလးေခၚလိုက္ေပမယ့္ကေလးထူးလိုက္နဲ႔အသံကမာၿပီးစိတ္ဆိုးသံေလးနဲ႔ဟိဟိ..~
"ဘာေတြအဲ့ေလာက္ျဖဲေနတာလဲ..က်ေတာ္စိတ္ဆိုးေနတာေနာ္.."
"သိတယ္ေလ.."
"ဟာ..သိရင္ေခ်ာ့ေလ"
"မေခ်ာ့ပါဘူး.."
"ဗ်ာ?"
"မေခ်ာ့ဘူး..😝"
လၽွာထုတ္ၿပီးကားဆက္ေမာင္းေနတဲ့လူႀကီးကုိၾကည့္ၿပီးေဒါသေတြထြက္တာ..ပိတ္ထုပစ္ခ်င္လိုက္တာဆိုတာ..ေဒါသထြက္သလိုဝမ္းလည္းနည္းရတယ္..လူႀကီးကမေခ်ာ့ဘူးတဲ့..ေအးေလငါကလည္းအရမ္းကေလးဆန္ေနတာကုိး..ဒီကိစၥလူႀကီးကုိစိတ္ဆိုးရမယ့္ကိစၥမွမဟုတ္တာကုိ...
Baekမွာသူ႔ကေလးျငိမ္က်သြားလို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ကေလးကအိပ္ေပ်ာ္ေနေလရဲ႕...
အဲ့လိုနဲ႔အိမ္ေရာက္ေတာ့...
"ကေလး..ကေလးေရ..အိမ္ေရာက္ၿပီ"
"အြန္း..ေရာက္ၿပီလား"
မ်က္လံုးေလးပိတ္ၿပီးႏိုးလာတဲ့ကေလးကုိၾကည့္ၿပီးအျပံဳးပန္းေတြဆက္ေနမိတာက်ေတာ္Baekhyunပါေလ...
Yeolလည္းအိမ္ထဲအရင္ဝင္လိုက္ေတာ့ေနာက္ကေနဖက္လာေသာလက္တစ္စံု...
"ကေလး."
"ဘာလို႔လဲ.."
"ကုိယ္ေခ်ာ့ရဦးမယ္ေလ.."
"ေခ်ာ့စရာမလိုပါဘူး..က်ေတာ္လူႀကီးအတြက္ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးႀကီးမျဖစ္ေစခ်င္ဘူး.လူႀကီးအမွားမွမဟုတ္တာဗ်ာ..က်ေတာ္အရမ္းကေလးဆန္သြားတယ္..ေတာင္းပန္ပါတယ္.."
"ကေလးရာ..လာျပန္ၿပီ..အဲ့လိုမေျပာပါနဲ႔ကြာ..ကားေပၚမွာမေခ်ာ့ဘူးဆိုတာစေနတာပါကေလးရ..ကိုယ့္ကေလးကုိမွမေခ်ာ့ရင္ကိုယ္ဘယ္ဟုတ္ေတာ့မလဲလို႔..ဒီဘက္လွည့္ပါဦး"
