თავი 15

695 70 0
                                    

"ჩვენი ქერა შარშია" და ვხედავ ფოტოს, სადაც ვიღაც ბიჭს კატო მკლავით ყავს დაჭერილი. გვერდით ფოტოში კი ვხედავ გაცოფებული სანდროს, რომელიც ამ ორს შორის დგას, და მუშტებშეკრული უბღვერს ბიჭს. ახლა გამახსენდა! ეს ის ბიჭია! დემეტრეს ძმაკაცი. მაშინ ცოტა დაძაბული სიტუაცია რომ იყო... ნეტა რა ეტაკა?

გაბრაზებულმა კატოს დავურეკე.

-ჰო, მარ.

-"ჰო, მარ." კი არა, რა მოხდა მალე მითხარი! ერთი ორშაბათი არ ვიყავი და უკვე მოასწარი ასეთი რაღაცეები?-წამოვდექი და სამზარეულოში გავედი. რადგან დემეტრეს გამოხედვა ვიგრძენი.

როგორც კატომ მითხრა-იმ დემეს ძმაკაცმა კატოს დაკერვა ცადა. კატო ესწერვა და ამაზე ჩხუბი დაუწყიათ. ამოვიოხრე და უკან ოთახში გავბრუნდი.  საწოლზე გულაღმა წამოვწექი. კატოზე ვფიქრობდი და უკან ოთახში ტელეფონი გვერდით მივაგდე.

-რა სჭირს შენს ძმაკაცს?-ახლა დემეტრეს გავხედე.

-რომელს?-ისიც ჩემსავით გულაღმა იწვა, გვერდზე გადმოაბრუნა თავი და ისე გამომხედა.

-აი მოიცა...-წამოვდექი.-გაჩვენებ.-დემე წამოჯდა. მე კი მის საწოლთან, იატაკზე დავჯექი და სტატია დავანახე.

-ოოჰ...-მოწყვეტით გადაწვა საწოლზე.-აზრზე არ ვარ...



ცხოვრება ახალგაზრდების წესებითUnde poveștirile trăiesc. Descoperă acum