18

11.5K 593 110
                                    

Volkan, Akasya'yı azarlarken bende Sapıkla mesajlaşıyordum. Telefon titremesiyle bakışlarımı tekrar telefona çevirdim.

Sapık: Şimdi çocuklarımızın olduğunu düşünsene.

Sapık: Senin kadar yakışıklı.

Sapık: Benim kadar güzel.

Kerem: Egoist olduğumu biliyorum ama

Kerem: Bir egoistle konuşunca tuhaf geliyor.

Sapık: Seni seviyorum.

Kerem: Ben de

Kerem: Kendimi seviyorum

Sapık: Heyecan yapmıştım aq

Bağırışma sesleri gelmesiyle telefondan başımı kaldırdım. Akasya sinirle bağırırken, Volkan onu üzgün bir şekilde dinliyordu. "Bir ailemiz yok farkında mısın?! Abi! Bir babamız yok, annemiz yok. Bizim bir ailemiz yok." Volkan sinirle bağıran kardeşinin kollarından tuttarak yanına çekti. Birbirlerine sarıldıklarında, gülümseyerek ayağa kalktım.

Odadan çıkarken Kübra ile çarpışmamla duraksadım. Yere düşün telefonunu söylenerek alırken benim tek takıldığım nokta açık olan WhatsApp'tı. Beni fark ettiğinde telefonu hızlıca alarak tedirgin bir şekilde gülümsedi.

"N-Naber? Kerem."

Hiç bir şey görmemiş gibi davranmaya karar verdim. Sırıtarak "İyidir güzellik? Bugün gelmeyeceğini söylemiştin."

Rahatlamış bir şekilde derin bir nefes aldı. "Akasya çağırdı, onunla takılacağız." Gülümseyerek saçlarını dağıttığımda gülmüştü. Yanından hızlıca ayrıldığımda hissettiğim tek duygu.

Kübra'yı seviyordum.

Ama kardeş olarak.

A'şk • TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin