Only You ~ Nicy

Hoofdstuk 1

Een luid geluid weergalmt doorheen de hele kamer. De wekker. Met mijn hand grijp ik naar de wekker en druk hem af. "Goeiemorgen", mompel ik. Kyllian mompelt iets terug, wat een goeiemorgen voor moet stellen denk ik. Ik draai me om naar hem en kijk hem aan. Kylian en ik hebben lang een relatie gehad tot op het moment dat beiden van ons het gevoel had dat er geen passie meer was. Sindsdien zijn we zoals broer en zus voor elkaar. Goede vrienden. Niets meer of minder. Hij wrijft met zijn handen door zijn roze haarlokken. Zijn gebruinde huid komt tevoorschijn en wanneer ik het laken van me afduw verschijnt ook zijn sixpack. Ik stap uit bed en neem een jeans, zwart topje en blauwen wollen trui uit de kleerkast van Kylian. Aangezien ik vaak bij hem slaap omdat ik me eenzaam voel in mijn appartementje, ligt intussen mijn halve kleerkast hier. Snel sluip ik de badkamer in en kleed me daar in stilte aan. Ik borstel mijn kastanjebruine haarlokken, smeer wat crèmes op mijn gezicht en spuit deodorant op. Zo stil mogelijk sluip ik naar de keuken en neem een potje yoghurt uit de ijskast. Ik zet mezelf aan tafel en eet het op terwijl ik mijn gsm check. Een berichtje van Andy. Een spontane glimlach ontstaat zich op mijn gezicht. "Nico, toevallig zin om na de opnames iets samen te doen? 😊😉" stuurt hij. "Ja, tuurlijk! 😚😊" stuur ik terug en leg mijn gsm weer weg wanneer ik Kyllian richting de keuken hoor slenteren. "Wel, wat zit jij hier zo te lachen?" vraagt hij terwijl hij zich een boterham met choco smeert. "Berichtje van Andy", zeg ik met een volle mond. Hij grinnikt. "Jij bent zo verliefd", zegt hij en rolt met zijn ogen. "Nee, wij zijn gewoon goede vrienden", protesteer ik. "Ja, wat jij wil... Hoe laat moet ik je vanavond komen ophalen voor het concert?" vraagt hij terwijl hij zich op de stoel voor mij neer zet. "Euh... Zou je misschien met Laurens of je zus kunnen gaan? Andy heeft gevraagd om af te spreken en ...", begin ik mijn zin, maar word vrijwel meteen onderbroken. "Andy, Andy, Andy. Het enige wat voor jou nog telt is die Andy", zucht hij. "Hij is gewoon een goede vriend. Ja?" zeg ik geïrriteerd. "Een betere vriend dan mij precies, want mij schuif je gewoon aan de kant", zegt hij nu echt kwaad. "Je vind hem echt belangrijker dan mij, he", zegt hij nog voor ik kan reageren. Ik zucht geïrriteerd . "Ik ga vertrekken", mompel ik en loop richting de deur. "Ja, loop maar weg. Dat doe je altijd", hoor ik hem nog naroepen. Ik trek de deur achter me dicht en loop de trap van het appartementsblok af. Ik loop naar buiten. Die ruzies met Kylian gebeuren wel vaker de laatste tijd. Geen idee waarom maar heel erg vind ik het niet. Ik zit voornamelijk met Andy in mijn hoofd en Kylian lijkt wat te profiteren van mij. Ik wandel de straat uit en slaag de hoek om. Hier is het appartementsgebouw waar ik woon. Ik leef in een niet al te groot appartementje. Ik hou van gezelligheid en voor mij alleen moet het niets al te groot en te duur zijn. Als ik thuis aankom moet ik eigenlijk bijna meteen weer vertrekken. Het zijn opnames vandaag dus pak ik mijn spullen en vertrek weer. Natuurlijk belandt ik weer in een file dus lees ik het script voor vandaag nog even door. Uiteindelijk kom ik aan op de set. Ik loop naar binnen en loop door naar de keuken. Ik heb nog niet veel gegeten dus heb ik honger. "Waarom verbaast het mij niet dat ik jou hier in de keuken vind", zeg ik als ik Andy zie staan. Geschrokken draait hij zich om en veegt de choco van zijn mond. "Is 't lekker?", grinnik ik. "Ja, heel lekker", antwoordt hij met volle mond. Ik schud lachend met mijn hoofd. "Mag ik de choco ook is?", vraag ik en leg twee sneetjes brood op een bordje. Andy geeft me de choco door en bij het doorgeven raken zijn vingers de mijne wat een kriebelend gevoel in mijn buik veroorzaakt. Ik smeer wat boterhammetjes voor mezelf en luister ondertussen naar wat Andy gisteren gedaan heeft. Eigenlijk luister ik maar met een een oor want Tine komt in zijn verhaal iets te vaak naar mijn zin voor. "Tine gaat dit weekend trouwens naar Duitsland." Deze woorden klinken als muziek in mijn oren. "Ik ga is goed gaan feesten denk ik", zegt hij. "Allee, als de kat van huis is dansen de muizen", reageer ik. Hij grinnikt en beiden eten we ons ontbijt verder op. "Nicoline!" Als ik mijn naam hoor kijk ik om. "Ja?", reageer ik. "Kom jij als eerste voor de make-up?", vraagt de visagiste die binnenkomt. "Jep", zeg ik en loop achter haar aan. "Da's goed want het is nodig", grapt Andy. "Seg, Baetens! Ik laat je tien pv's extra schrijven he!", roep ik. Ik hoor hem nog grinniken voor ik buiten gehoorsafstand kom.
————————
Alles uit dit boek is verzonnen! Niks is waargebeurd!