~~YAŞAMA SEBEBİM~~

~~bölüm 1~~{yanlış anlama}

"Kızım buse hadi kalk daha yapacak çok iş var"

Annemin sesi taaa mutfaktan geliyordu. Ama ben kalkmak istemiyorum. Zaten yaz tatiline yeni girdik sayılır. Ve istanbula yeni taşındığımız için günlerim evi silmek, yerleşmek derken öyle geçiyordu. Yani doğru düzgün gezemedim. Bir yandan da yaz tatilin bitmesini üniversiteye başlamayı istiyorum.

Bu sene üniversiteye başlayacağım. onun heyecanı var. En çokda ablamla aynı üniversitede olmanın sevinci var.

Ablam üniversite son sınıf  öğrencisi . 1 sene de olsa beraber aynı okulda olacaktık. Ablam (betül) 3 sene bizden ayrı olarak okumuştu.

Arkadaşlarıyla ev tutmuştu. Ama artık başka evde durmasına gerek yok çünkü biz istanbula taşındık. 3 sene boyunca çok az görmüşdüm. O yüzden eski günlerimizi çok özledim. Artık ayrılık yok hep beraber olacağız. Güzel günler bizi bekliyor. Diye düşünürken annemin sinirlendiğini anladım. Artık kalkmalıyım.

Mutfağa gittiğimde çok güzel kuymak kokuyordu.

"Imm.. Ne güzel kokuyor. Çokda acıkmışım. Anne abim nerde??"

"Uyandırdım ama tekrar uyudu galiba. Buse git abini
getir hadi kızım"

"Tamam anne"

Doktorlar abim için zihinsel engelli dese bile o engelli falan değil. Sadece normal insanlardan daha geç algılıyor o kadar.

Odaya gittiğimde abim (Burak) kendi kendine gülüyordu. Bazen bende onun gibi olmak istiyorum. Çünkü abim ne olursa olsun hep güler. Tabiki gülsün ağlamasını asla istemem,  dayanamam da.
 

"Abicim hadi gel yemek yiyelim" dedim ve ona yardım ederek mutfağa getirdim.

Kahvaltı yaparken telefon çaldı. Arayan gizem di.

"Efendim gizem"

"Buse biliyorum yeni yeni yerleşiyorsunuz. Çok işlerinizde vardır. Ama tatildeyiz  birleşip bişeyler yapalım." dedi

"Ewet  ama.."

"Ama falan yok. İstanbula gelince daha çok görüşeceğimizi sanıyordum. Yani sen öyle diyordun" dedi

"Ewet gizem öyle dedim ama inan bak çok fırsatım olmuyor. Hem bugün yapacak çok şey  varmış annem öyle diyor. Ona yardım edecekmişim. O yüzden izin vermez"

"İzin konusunu sen düşünme. Ben teyzemden izin alırım."

"Valla çok sevinirim" dedim

"Sen telefonu teyzeme ver ve hazırlanmaya başla"

"Tamam canım akşama görüşürüz"

Anneme telefonu verdim. Abimi yanağından öptüm ve odama gittim. Hemen bonyoya gittim ve duş aldım. Banyodayken annem seslendi.

"Buse teyzenlere gidebilirsin. İzin veriyorum. Ama ne zaman arasam o telefon açılacak ona göre" dedi.

"Tamam anne. Seni sevdiğimi daha önce söylemişmiydim??"

"Bırak zevzekliği hemen hazırlan zaten uzak"

Derken bişey söyleyemeden gitmişti. Hemen banyodan çıktım. Dolabımdan siyah kotumu ve siyah kazağımı giydim. 3 4 gün kalacağım için yanıma kıyafet aldım. Bide annemin teyzem için getirdikleri de vardı. Ben en iyisi küçük bir valiz alıyım diye düşündüm. Valiz işi de hallonunca abimin yanına gittim. Her zamanki gibi o gülüyordu.

Bir müddet onu izledikten sonra ona sarıldım ve evden çıkarken anneme gözüktüm. Tam evden çıktım derken aklıma gelen şeyle hemen zile tekrar bastım.

               

Ewet telefonumu ve ceketimi unutmuştum. Zile tekrar bastım. Kapıyı abim açmıştı. Çaktırmadan hemen telefonumu ve ceketimi aldım. Tam çıkacakken annemin sesini duydum.

"Senin aklın nerde buse. Böyle giderse kendini de unutucan bir yerlerde"

Cevap vermeden hemen evden çıktım.

~~MUSTAFA   ASAF 'ın anlatımından
 
Kapı çalar...

"Gel"

"Asaf şey..."

"Ne var deniz"

"Asaf.. Ortağımız serkan bütün paraları ve en önemlisi babanızın 1 sene uğraştığı proje taslaklarını falan alıp gitmiş"

"Nasıl almış. Siz ne yapıyordunuz?" dedim

"Biz.."

"Hemen nerde olduğunu buluyorsunuz"dedim

"Araştırdık yerini bulamadık ama  sevgilisinin yerini   bulduk. Büyük ihtimalle o yerini biliyordur ve belki de şuan onun yanına gidecektir"dedi

" tamam nerde onu söyleyin"

"Abi kadın şeyy"

"Ney"

"Hayat kadını"

"Utanması yok mu bu kadının! Neyse ben çıkıyorum"dedim

"Asaf abi etraf kalabalık olabilir. Sen dikkat et" dedi

"Biliyorum ben ona ne yapacağımı"dedim ve hemen şirketten çıktım.

Arabayı sürerken düşünmeden edemedim. Nasıl bir insan bu kadar ucuz olup hayat kadını olabilir. Değeri olmayan bir para için nasıl böyle kendini rezil edebilir. Benim hep param olduğu için mi bana para bu kadar değersiz geliyor acaba? Gerekirse dilenseydi ama bunu yapmasaydı. O insan kendini düşünmemiş ben niye onu düşüniyim ki?
Serkan da sevgilisi de bu işte parmağı olan herkes çok pişman olacak.

Evet arkadaşlar.. Bölüm sonu...
Yaklaşık 2 3 ay önce indirmiştim wattpad'i. Birkaç hikaye okuduktan sonra kendi kendime düşündüm. Neden bende yazmıyorum?? Dedim. Ve.. Yazmaya başladım. Anladığınız gibi bu benim ilk hikayem.

İlla yorum atın,  şu kadar yorum yada beğeni gelmezse bölüm paylaşmıyacam vb. Şeyler söylemiyeceğim. Ben bu hikayeyi eğlencesine yazıyorum yoksa sıraya girmek için falan değil yani. Neyse ben sizi bunaltmıyim.

   İyi okumalar😊😊