~~YAŞAMA SEBEBİM~~

~~bölüm 3~~{ateş}

~~MUSTAFA   ASAF'ın anlatımında

Odadan çıktığımda kızın telefonunu şarja taktım. Belki serkanla mesajlaşmıştır. Yerinin adresini atmıştır diye düşündüm  ve mesajlara baktım.

Gizem diye bir kız 18  tane mesaj atmış."nerdesin? Bi cevap ver"gibi mesajlar. Ona " arkadaşıma gitmem gerekti beni merak etme. Gelince sana olanları anlatarım" gibisinden mesaj attım.

Bunu niye mi yaptım. Şimdi polislerle uğraşamazdım. Hem 2 saate öter bende öğrendikten sonra onu serbest bırakırım. O yüzden başımı belaya sokmaya gerek yok diye düşündüm.

Odaya  girdiğimde kız kendinden geçiyordu. Hemen onu çözdüm. Kucağıma aldım ve yan odaya götürdüm. Yatağa yatırırken elim alnına değdi. Alnı yanıyordu. Sanırım ateşi çıkmış.

Küçükken annemin yaptığını yaptım. Bezi ıslattım ve alnına koydum. Kız bişeyler sayıklıyordu. Dediğini anlamak için biraz daha yaklaştım.

"Korkuyorum. Anne nerdesin? Beni kurtar" gibi şeyler sayıklıyordu. Bian afalladım. Bu nasıl bir kız? Hareketlerine bakınca çok namus,   saf ,  iyi niyetli bir kız görüyorum. Nasıl olurda öyle şeyler yapar.
 
Kalkacağım sırada kız elimi tuttu. "Anne beni bırakma" dedi

Beni annesi mi sanıyordu? Kızı incelemeye başladım. Sempatik bir yüzü vardı. Yüz hatları gayet güzeldi. Bu yaşananlar olmasaydı belkide daha farklı olabilirdik. Ne saçmalıyorum ben o benim düşmanım. Ne kadar güzel olsa da o benim düşmanım öyle şey asla olmaz.,  olamazda.

Islak bez neredeyse kurudu. Kızın ateşi ise hâlâ inmedi. Tanıdığım doktoru aradım. Yarım saat sonra zil çaldı.

"Ne oldu Asaf kim hasta" dedi

"Gel içeri Ahmet abi bir arkadaşım hasta ateşi var sanırım"

"Hemen bakalım hastamıza" dedi

Muayeneden sonra " bu ilaçları sabah öğle akşam içsin. Ateşi çok yüksek dikkat et havale geçirebilir. O yüzden  ateşi düşene kadar başında dur. Eğer ateşi düşmez havale falan geçirirse hemen hastaneye getir"dedi.

"Tamam Ahmet abi saol geldiğin için" dedim.

Ahmet abiye kapıya kadar eşlik ettim. Kızın olduğu odaya geldim. Başında beklemeye başladım. Doktorun bıraktığı ilaçlara baktım. Kaşık getirdim. İlacı kaşığa göktüm. Kıza içirmek için yaklaştım. Birden çok yakın olduğumu hissettim.

~~BUSE'nin anlatımından

Gözlerimi yavaşça açtım. Karşımdaki adam bana doğru geliyordu. Yoksa... Birden bağırmaya ve itmeye başladım. İtmemle boğazıma bişey döküldü.

"Yaklaşma" dedim

"Yavaş be ilacı döktün. Hem sana yaklaşan da yok" dedi

Başımdaki bezi fark ettim. Bu adam beni iyileştirmeye mi çalışıyor? Üşüdüğümü hissettim ve yanda duran yorganı kafama geçirdim. Yorganı üstümden aldı.

"Hayır üstünü örtme. Zaten ateşin var"dedi

Ben onu takmadım. Tekrar yorgonla üstümü örttüm. Bu sefer yorganı tamamen uzaklaştırdı.

" versene yorganı üşüyorum"dedim

"Hayır,  veremem" dedi

Elini anlıma götürdü. "Bu böyle olmayacak" dedi ve beni kucağına aldığı gibi banyoya getirdi. Soğuğa yakın olan su içimi daha çok ürpertiyordu.

Banyodan çıkınca kendimi daha rahat hissettim. Adam dolaptan eşofman ve tşört çıkardı. Bana verdi.

"Sen alışıksındır ama ben yine de çıkıyım" dedi

"Ben neye alışıkmışım? Sana kaç kere söyledim. Ben o kızlardan değilim" dedim.

Savaşmaya gücüm yoktu. O da zaten odadan çıkmıştı. Üstümü değiştirmekte zorlansamda sonunda değiştirmiştim.

Bir müddet sonra odaya geldi. Elinde ilaç vardı.

"Bu sefer rahat dur dökme. Yoksa daha ilaç vermem" dedi

Tamam der gibi salladım başımı. Soğuk su bir müddet rahatlamama sebeb olsada şimdi yine kötü olmaya başlamıştım. İlacı içtim ve tekrar uyumaya çalıştım.

Ara ara uyudum ara ara uyandım. Saatler böyle geçmişti.

Gözlerimi açtım. Oda aydınlanmıştı. Bu da demek oluyor ki sabah oldu. Ama saat kaç? Komidinin üzerinde gördüğüm benim telefonumdu. Telefonumu görünce aklıma annem , gizem geldi. Eyvah!! Beni aradılarsa ulaşamadılarsa eğer. Ben ne diyecem onlara. Doğruları söylesem inanırlar mı? Belki de aramamışlardır. Bunu bilmenin tek yolu telefonu almak.

Gözüm koltuğa kaydı. Adam koltukta uyuyakalmış. Neden bunu yapıyor? Hem kötü davranıyor hem de bütün gece uyumadan başımda bekliyor. İyi mi? Kötü mü? Anlayamadım. Tekrar gözüm telefona döndü.

Biraz  yataktan uzandım  telefonu almak için. Tam alacaktım ki elim komidinin üzerindeki anahtara çarptı. Anahtar yere düştü. Çıkan sesle beraber adamda uyandı. Uyanır uyanmaz yanıma geldi.

"İyi misin?" dedi telaşlı bir sesle. Ateşimi ölçmek için dudaklarını alnıma değdirdi. İçim bir değişik oldu. Ne yapacağımı bilemez oldum. Hemen onu ittirdim.

"Tamam iyiyim ben"dedim

" gitmek istiyorum"dedim

"Tamam toparlan git"dedi

"Öküz"

Biraz centilmen olamaz mısın?

"Bişey mi dedin?"

"Yoo hayır"

"Yani şey aslında dedim"

"Uzatma söyle "dedi

"Beni bir adrese getirir misin?"dedim

" bu ne ya selam verdim borçlu çıktım. İyi tamam "dedi

Hemen hazırlandım ve beni istediğim adrese bıraktı.

" sana teşekkür etmiyorum. Yaptığın kötülüğün yerine say"dedim

"Bu  konu burada bitmedi" dedi

Bende sinirden arabanın kapısını hızlı çarptım. Arabada hızlıca gözden kayboldu.