~~Bölüm 10~~{acı gerçekler}

35 5 0
                                    

***********
Kimileri canım sanki sol yanım
kimileri sabrım sanki imtihanım...
***********
(Multimedya:buse)

'Mustafa asaf seni kandırıyor'

Bunu kim attı  ki şimdi?  Her kimse beni
üzmeye çalışıyor olmalı. Bunu asafa sormalıyım. Abimin tedavi olacağı haberiyle içim içime sığmazken bir mesaj yüzünden moralimi bozacak değilim. Teyzemler gizem gelmeden en iyisi sofrayı hazırlıyım. Sonra asafla konuşurum.

Asaf yolun karşısında arabada duruyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Asaf yolun karşısında arabada duruyordu. Arabaya doğru yürüdüm. "Geldim. Nerde konuşacağız?"

"İstersen bi lokantaya gidebiliriz. Ama uzaktır" dedi. Evden habersiz çıkmıştım. Öyle uzak yere gidemezdim. "Arka sokakta bir park var oraya gidelim" dediğim şeye onaylar şekilde kafasını salladı.

Bu park çok eski. Yıkık, dökük. Buraya gelen çok yoktur. Kullanılmadığı için göz önünde bir yer değil.  Asafın burayı beğenmediği yüzünden belli oluyordu.Yapacak bişey yok. Kimsenin göremeyeceği bir burası var.
Bir banka oturduk. Sessizliği asaf bozdu.

"Senin neyin var? Bugün çok mutlu görünüyorsun"

"Çok mu belli oluyor?" Ewet der gibi başını salladı.

"Abim hasta doktorlar tedavi olabileceğini söylediler. Yani abim iyileşebilecek. Onun için çok mutluyum"

"Senin adına sevindim"dedi.

Aklıma biranda mesaj geldi. Onu sorup cevabını öğrensem iyi olacak."Asaf sen beni kandırıyor musun?" Dediğim şeyden sonra yüzü attı.

"Kim söyledi?"soruma soruyla cevap verdi. Hayır demedi. Niye demiyor ki? Suratı da iyice gerildi.

"Kimin söylediğinin ne önemi var? Kandırdın yani?"

"Ewet kandırdım"dedi kendinden emin bir şekilde. İşte bunu demesini beklemiyordum.

"Beni sevmiyorsun. Hepsi bir oyun?"
Sorgular casına baktım suratına.
"Buse nerden çıkarıyorsun? Yok öyle bişey"dedi.

"Kandırdığını söyledin ama"dedim. Olayı anlamaya çalışıyordum.

"Kandırdım. Çünkü işe ihtiyacın vardı. Seni bizim lokantaya ben aldırdım. Eğer söyleseydim reddederdin. Hem gözümün önünde olmanı istedim"dedi.

"Bilseydim kabul etmezdim. Bende başka bişey düşünmüştüm. Kandırdım deyince"
Mahcup bir şekilde asafa baktım.

"Biliyorum bende bu yüzden  söylemek istemedim ya"dedi. Sorun çözüldüğüne göre eve dönsem iyi olacak.

"Kalkalım mı?"
"Olur"dedi.

Arabadan inmeden etrafı kontrol ettim bi gören var mı  diye. Arabadan indim eve doğru yürüdüm. Kapıya geldiğimde Asafta peşimden geldi. "Sende mi eve geliyorsun?"şaşkın bi şekilde asafa baktım.

~~YAŞAMA  SEBEBİM~~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin