GİZLİ

|2,5|

Bir kafeye oturmuş siparişlerini bekliyorlardı.
Okyanusun dediği gibi olmuştu ve Emirle yanyanalardı.

Kız kalp atışı sesinin duyulmasından korktu. Gökhan bir espri yaptığında Okyanus Emir'in gülüşünde takılı kalmıştı.
Emir'in gözleri Okyanus'u bulurken Okyanus küçük bir tebessüm yolladı.
Emir içinin ısındığı hissetti.
Okyanus iyi arkadaşlarındandı.

Buluşma çok iyi geçti diye düşündü Okyanus. Kafeden çıktıklarında soğuk olan hava iyice kendini göstermişti. Emir kızın bu halini gördüğünde atkısını Okyanus'a uzattı.

'Tak bunu.' dedi. Kısa ve netti. Okyanus şaşkınlıktan bir şey diyemedi. Çocuksa atkısını Okyanusun boynuna doladı. 'İşte oldu.' dedi ve güldü.
Okyanus orada canını vermek istedi. Mükemmel bir histi.

Eve geldiğinde atkıyı koklayıp duruyordu.
-

Emir: Selamın Hellö

Bilinmeyen Numara: selam şaldçqösçqöö

Emir: Nasılsın?

Bilinmeyen Numara: çok iyiyim, baya iyiyim sen?

Emir: Bende çok iyiyim.

Bilinmeyen Numara: sevindim :):):):))

Emir: Niye çok iyisin şağdğapd

Bilinmeyen Numara: boşver asıl sen niye çok iyisin?

Emir: Buluşma iyiydi, eğlendim.
-
Okyanus en garip konuşmaları olduğunu düşündü.
Emir de iyiydi, acaba atkıyla ilgili olabilir miydi?

Umutlanma her şeye diyerek kızdı kendine. Umut insanı öldürürdü çünkü.
Okyanus düşündü, Emirin karşısına nasıl çıkacağını? Çok kızacak mıydı?

Bir daha yüzüne bile bakmayacak mıydı? Buna dayanamazdı.
Okyanus düşünürken aklına sarılacakları geldi, nasıl bir histi acaba?
Kalbi çarpmaya başladı. Bu çocuğun üzerinde ki etkisi fenaydı.

Yatağına girdi ve atkıya sarıldı. Gül gibi kokuyordu. Güzel yüzlü gülüm benim dedi içinden.