Her Mighty Downfall (ON-GOING)

CHAPTER 1

Weekend

"Let's go to gym bestie! Mygosh!!" Pilit ni Anika.

Nginuya ko ang aking chocolate chip cookies at umiling.

"Nope." I drink my lemon juice. "I told you I'll stop going to gym for a month. Don't worry, it's just a month."

"Huwat? Is that mean magpapataba ka??"

Kumulo ang dugo sa sinabi niya. I hate the words Taba, fats and suchs.

Like duh, I'm a fat-hater. Ayaw na ayaw ko sa mga matataba. Ang dumi-dumi nila sa paningin ko. Nakakadiri sila. Hindi man lang ba nila kayang e-control ang sarili nila? Gosh! Mga piggys! I would never ever be like them!

"Okay fine! I'm just joking!" Sabay taas niya ng dalawang kamay niya gesturing I give up.

Nakita niya ata ang pag-iba ng mukha ko. Tss.

"I'm doing yoga and walk all around everyday, niks. Don't worry." I said while rolling my eyes.

"It's not enough Miss Danielle. You're eating a lot nowadays, meaning you have to exercise a lot."

Napabuntong-hininga nalang ako sakanya.

"May tridmill ako. Don't worry, hinding-hindi ako magkakaroon ng fats, dahil ikamamatay ko yun. Kuha mo?"

Inis niyang kinuha ang mga gamit niya.

"Bahala ka na nga!!" Inis niyang wika at nagwalk-out.

I shrugged. Pagtingin ko sa aking plate ay ubos na ang sampong cookies. But I'm still starving.

"Yaya!! Can you make or order pizza? Or leche flan?" Sabi ko sa kadadaan naming mayurduma na yaya ko noon pa man.

"A-Ah..sige hija."

Tumayo ako sa sofa at lumabas ng bahay. Masakit ang sinag ng araw pero mukhang vitamins pa naman ata 'to. Magsu-sun bathing lang ako before maligo sa pool.

"Hey daughter, baka masira ang skin mo 'nak. Mahal ang paderma, please lang." Sabi ni mommy na may binubuklat na mga magazines.

"Ma, Never akong nagpaderma. Isa pa, kung natural na makinis ka at maganda, kahit buong araw ka pang magladlad sa araw ay walang magbabago sayo.tsk." Pagdahilan ko.

"Bahala ka." Bored niyang sabi.

My mother is like a best bestfriend ever. Talagang suportado ako sa lahat ng bagay.

Nakalob-lob ang kalahating katawan ko sa pool at nag-sco-scroll down ako sa newsfeed ko sa Instagram.

500k followers.

1k notifications.

Bungad ng IG sakin.

I shrugged.

BORING!

So I open my twitter.

Subrang daming tweets from my schoolmates, admirers at kahit saang panig ng mundo.

Puro I love you, ang ganda mo. Mahal kita. Ang kadalasang tweets.

I reached 1million followers sa twitter kasi madalas dito ako active.

May nagte-tweet saakin kung ano ba daw secrets ko why I look so skinny yet sexy. Nanghihingi ng tips yung iba kung paano ba maging fashionista like me.

Wala akong masagot. Yes, I'm so fashionista at ayaw na ayaw ko sa mga subrang simpleng gamit damit etc.

Never din akong nag-uulit ng isusuot kahit nagagandahan pa ako. I fit in,  kahit anong klaseng damit ang isuot ko dahil sa aking hindi katabaang katawan.

Unlike fat people, talaga namang walang sexy na damit na babagay sakanila dahil walang magkakasya. That's the first ever reason why I hate fats.

"Ito na yung food niyo Miss." Hatid ng isang katulong namin.

I captured my food and posted it on my IG.

Ilang segundo palang ay dinumog na ng likes and comments. I don't care.

Habang sumusubo sa ilalim ng araw ay nagbo-browse lang ako sa twitter ko.

"Hira? Hindi ka ba naiinitan dyaan?" Rinig kong sabi ni mom sa kabilang side ng pool. "You're almost 3hours under the sunlight! Get up there!"

I sighed. Yeah right! Pero parang hindi man lang ako nakaramdam ng init. Weird.

Naubos ko agad yung isang box ng pizza at leche flan.

I go to my room at nagpalit. Subrang busog ko.

First time kong mabusog. Nakakapanibago.

Nakakapagod kumilos kasi parang ang bigat ng katawan ko so I end up lying bed and fell asleep.

---

LUH! Yung figure mo Hira! Tsktsk. Goodbye 43kilos!

-ZEPHANIAH