Be my Heart's Keeper, Spell love: You!

Chapter 1: Part two

Park Chae Rin- [the night before (10:00 PM)]

Dinouble check ko na ang lahat ng gamit. Inupuan ko rin si maleta para mai-zipper ko. Punong-puno kasi eh.

Hihi exicted na ako bukas at dahil dun hindi ako makatulog! Kailangan ko pa naman mg beauty sleep ko! -_____-

Well kinig-kinig din ng K-pop music pag may time!

ZZZZzzzzzzzzzzzzzzzZZZZ

Morning came- ^____^

"Chae Rin ah~ time to wake up now" si omma (mother). I groaned, naalimpungatan ako. Maga na ba? Feeling ko one hour lang ako natulog.

I tried to move pero di ko magawa. AHHHH!!! OA panic naman ako kaagad. Nakapalupot lang naman ako sa paburito kong kumot na parang turon. Pano ako nagkaganito? Hindi ko rin alam. Gumulong-gulong ako para matangga-

BLAG.... Tss nahulog ako. T^T

"Arrrayyy!!!" Nakalimutan ko palang maliit lang ang kama ko. Stupid me!

"Chae? Okay ka lang?" Tanong ni omma at kinatok ulit ang pinto. "Uhmmm... yes ma hihi..." I giggled.

Pumasok na ako sa banyo at inayos ang lahat ng requirements para magmukha ako presantable. Ayaw kong magmukhang gusgusin, kakahiya naman. Pero syempre dapat mabilis parang sa drive thru lang ng Jollibee ang peg. Anak yata to ng pulis.

I skipped towards the kitchen. Muntik na nga akong madapa huhu... I'm really clumsy. Ahh.. may panira ng kasiyahan ko naroon sya naka upo.

"Mornin' sweet cuz!~" Andrea, my over to the max plastic cousin, greeted. Inggit yan palagi sakin, ewan ko sa kanya ano bang dapat nyang ika-inggit eh hindi naman ako perfect. Anyways hindi ko na mana sya makikita for a long period of time kaya mamatay na sya sa inggit. Hahahahahahaha....

"Mornin'..."

"Hanga rin ako sayo eh... pano ka kaya nakapasa no?"

Pano nga kaya no? May daya o luck lang? I-iignore ko na lang sya. Inggit lang yan. Nasa Korea pala ngayon si papa pero supportive naman sya may ibinigay pa ngang package buksan ko daw pag-dating sa CA. Ano kayang laman nun?

Umiinom ako ng water nang biglang may bumusina ng pagkalakas-lakas. Ako naman todo sa pag samid. Ang gulat ko dun at pinagtawanan pa talaga ako ng bruha kong pinsan.

Dali-dali naman akong nag paalam. Hihi skip na natin ang drama dahil gusto ko ng mawala si malditang pinsan sa pagmumukha ko. Sabihan ba naman akong hindi raw ako magtatagal sa CA dahil mag dro-drop out raw ako sa sobrang hirap ng subjects. Neknek nya mag-aaral na ako ngayon ng mabuti!

Dahil sa pagmamadali ko sa pag-sakay sa shuttle, nakaka-ilang hakbang palang ako ay dumakpla na ako. Waaaaahhhhh nakakahiya. Pinagtatawanan pa nila ako. Huhuhuhu T^T

And really totoong kaibigan ang mga besties ko. Pinagtawanan lang ako at hindi pa tinulungan! Grabe... warak na warak na ang poise ko.

Pero okay lang kahit magmukhang akong clown. Hindi naman sasaya ang barkada kapag wala silang member na feeling abnoy diba?

"Welcome aboard sa pinakamaganda kong sakay!" nakakalokong bati ni kuya Garry.

"Dude wala pa tayo sa destination natin minamalas ka na!" Si Mika yun, tawa naman sila. Ngiti-ngiti rin pag may time.

Sama talaga nitong mga 'to. Mahaba pa naman ang biyahe at isasakay pa ng bapor ang shuttle para makarating kami sa location ng CA. Matutulog muna ako hihihi.

Fukui Ruka-

Ang borrrrrrriiiiiinnnngggg!!!!! Napaka traffic hindi lang ako makapag reklamo kay Kuya Garry kasi sabi nya pabababain nya ako sa highway pag nagreklamo ako.