Sorry sa pagiging hiatus for 2months. Ngayon lang ako nagkaroon ng matinong oras para makapag update :>.
So enjoy~♡
___________________________
Snow's POV
"Thank you everyone! Magkita kita tayo ulit bukas @5pm dito parin sa gym okay? And btw, this is our presentation for the opening of the Sports Day. Take care " at isa-isa ng nagsi-alisan ang mga kagrupo ko mula dito sa gym.
"Snow? Hatid na kita sainyo ha?" tanong naman sakin ni Gicxus habang kinukuha yung mga gamit ko.
"Sige ba, sabi mo eh" tsaka ako naglakad kasabay niya, pero syempre hindi mawawala ang mga hokage moves niya. Naka akbay siya sakin hanggang makarating kami sa parking lot.
Ng malagay niya na lahat ng gamit namin sa backseat, ay agad siyang humarap sakin habang nakahawak sa magkabilang kamay ko.
"Ahm Snow? Ngumiti ka nga" utos niya, at agad naman akong napangiti dahil dun. Hindi pilit, hindi pinilit kundi kusang napangiti niya ko.
"Hayyy---" tsaka niya ko niyakap at ikinagulat ko ito. Pero hulaan ko, nakangiti siya ngayon habang nakayakap sakin.
Kumalas na siya sa pagkakayakap sakin. At muli, hinawakan niya yung mag kabilang kamay ko. "--Yang mga ngiti mo talaga nakakapag pakilig sakin Snow eh" wew corny. Charot
"Tsaka nga pala Snow, payag ka na bang mag doktor sa Korea?" Tanong niya ng ma-start na niya yung kotse.
"Sa totoo lang? Ayoko talaga eh. Medyo may takot pa ako sa dugo." Sabay nagbuntong hininga ako Ayoko talagang mag doktor, gusto kong maging official agent na
"Nasabi mo na ba yan kay tita Reina?"
"Hindi pa. Tsaka kahit naman sabihin kong ayokong magdoktor okay lang naman sakanya." sabay ngiti ko sakanya
Nginitian niya rin ako at ginulo ang buhok ko. Tsaka nag focus sa pagda-drive. Pero, bigla niyang binuksan yung radio niya at tumutugtog ang paborito naming kanta..
[Now Playing: Photograph by Ed Sheeran]
~Instrumental~
"Whoa, its a perfect time to hear this haha" sabi niya habang naka ngiti.
~Loving can hurt, loving can hurt sometimes
But it's the only thing that I know
When it gets hard, you know it can get hard sometimes
It is the only thing makes us feel alive~
"Hmmmm" at sabay naman kaming sumabay sa kanta
~We keep this love in a photograph
We made these memories for ourselves
Where our eyes are never closing
Hearts are never broken
And time's forever frozen still~
At bigla kaming nagtinginan habang nakangiti na senyales na mag sabay kami hanggang chorus.
~So you can keep me
Inside the pocket of your ripped jeans
Holding me closer 'til our eyes meet
You won't ever be alone, wait for me to come home~
At hinawakan niya naman ang kamay ko ng napaka higpit na halos ayaw na niyang bitawan. Harot.
~Loving can heal, loving can mend your soul
And it's the only thing that I know, know~
At sa verse nato siya lang ang kumakanta. Ngina dis is heaven.
~I swear it will get easier
Remember that with every piece of you
Hm, and it's the only thing we take with us when we die~
