-Εντάξει μωρέ μέχρι τις 7 έχουμε χρόνο ακόμα.
-Ναι.
-Τι έχεις σήμερα;
Δεν σε βλέπω και πολύ καλά μήπως αρρώστησες;
-Όχι, όχι.
-Για κάτσε.
"Έβαλα τη παλάμη του χεριού μου στο μέτωπο του για να δω αν έχει πυρετό."
-Βλέπεις; Καλά είμαι.
-Όντως, αλλά και πάλι.
Μήπως θέλεις να μου πεις τι σε βασανίζει;
-Ξεκόλλα πια σε είπα πως δεν έχω τίποτα, έληξε.
-Εντάξει ηρέμησε λίγο, απλώς ήθελα να σιγουρευτώ πως είσαι καλά..
-Ξέρω.. Συγγνώμη, καλά είμαι Μην ανησυχείς.
Που είναι ο καφές μου;
-Α ναι είναι και αυτός..
-Καλά,καλά μέχρι να πάρεις μπρος εσύ !
Ιωάννα: Δεν είναι καλά, και το ξέρω φαίνεται. Γιατί δε μου λέει;
Δεν με εμπιστεύεται; Μα σε ποιον να τα πω; Έκανα κάτι μήπως; Δε ξέρω.
Θα έπρεπε να χαίρεται που θα έρθει να τον επισκεφτεί ο ξάδερφος του ο Κώστας..
Από την άλλη..
Τους συλλογισμούς μου εμπόδισε ο Θάνος ο οποίος καθώς περνούσε από δίπλα μου έβαλε το χέρι του πάνω στο κεφάλι μου και χαμογέλασε λέγοντάς μου να μην είμαι έτσι(στεναχωρημένη)..
