Ιωάννα: Εκεί που ο Θάνος μιλούσε με τον ταξιτζή και του εξηγούσε που να πάει, χτύπησε το κινητό μου και του έγνεψα σε φάση επιστρέφω σε λίγο.
Απομακρύνθηκα από 'κει που είμασταν, διότι είχε πολύ φασαρία και κορναραν τα αυτοκίνητα συνεχώς με αποτέλεσμα να μην ακούω τίποτα.
Ο αριθμός μου ήταν άγνωστος και το 1ο που μου πέρασε από το μυαλό ήταν "Ποιος άλλος πέρα από τη μητέρα μου και τον Θάνο ξέρουν τον αριθμό μου;"
Αποφάσισα να το σηκώσω για να μου λυθεί η απορία.Ι:Παρακαλώ;
Άγνωστος:Έλα Ιωάννα.
Ι:Ποιος είναι;
Α:Δεν αναγνωρίζεις την φωνή μου;
Ι:Για να σε ρωτάω ποιος είσαι;
Α:Γιατί έφυγες από το σπίτι Ιωάννα;
Με φοβάσαι;
Καλά κάνεις, αν θέλεις να βρεις την μητέρα σου δίχως μια ουλή το καλό που σου θέλω να γυρίσεις σπίτι σε λιγότερο από 2 ώρες....
Ιωάννα:Ένιωσα τη καρδιά μου να χτυπάει πιο γρήγορα από τον κανονικό της ρυθμό..
Κατάλαβα κατευθείαν ποιος ήταν, ήταν ο πατριός μου μα καλά τί στο καλό τον έπιασε ξαφνικά μετά από 3 μήνες;
Θυμήθηκε ότι δεν είμαι σπίτι;
Και τι ήταν αυτή η ρητορική του ερώτηση "Γιατί έφυγες από το σπίτι, με φοβάσαι;"
Πώς να μην μετά από όσα μου έκανε;
Ένιωσα τα δάκρυα μου να κυλάνε στα μάγουλα μου.
Και γιατί με απειλεί λέγοντάς ότι θα κάνει κακό στη μητέρα μου;
Δεν έχω χρόνο για μονολόγους τώρα πρέπει να βιαστώ να πάω σπίτι να μάθω τι θέλει από μένα, δεν θα πω τίποτα στον Θάνο εννοείται έχει να συναντηθεί με τον ξάδερφό του πόσο καιρό δεν θέλω να του είμαι εμπόδιο....
Σκούπισα τα δάκρυα μου ελπίζοντας πως δεν θα προσέξει τα κόκκινα από το κλάμα μάτια μου.
Ο Θάνος με περίμενε δίπλα από το ταξί.
-Λίγο είπες θα κάνεις, 4 ώρες έκανες.
-Συγγνώμη. ( Είπα γελώντας ψεύτικα )
-Με ποιον μιλούσες τόση ώρα;
-Έχω να κάνω μια δουλειά, δεν θα έρθω στο αεροδρόμιο μαζί σου με συγχωρείς απλά έτυχε κάτι και πρέπει να φύγω.
-Που θα πας;
Θα έρθω μαζί σου.
-Όχι έχεις να συναντήσεις τον Κώστα!
-Καλά είσαι;
Τι τηλεφώνημα ήταν εκείνο;
Έγινε κάτι; Δεν σε βλέπω και πολύ καλά.
-Ναι όλα καλά!
-Εντάξει τότε έρχομαι μαζί σου.
( Είπε στον ταξιτζή ότι θα επιστρέψουν αργότερα και πήγε να του δώσει τον αριθμό του για να επικοινωνήσουν μετά )Τον έπιασα από το ένα χέρι, τον γύρισα προς εμέ για να βρεθούν τα μάτια μας και του είπα ότι θα πάω σπίτι επειδή ξέχασα κάτι και θέλω να το πάρω.
-Τότε θα σε περιμένω Ιωάννα.
-Όχι!
Πάω εγώ, τα λέμε.
( Του έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο δίχως να δω την έκφραση του προσώπου του για να μη προσέξει τα μάτια μου που γυάλιζαν από το βούρκωμα )...