الحلقه السابعه "سنتين بس مفتكرتش ان الشاليه هيبقى فى تراب كتير اكده " "اومال كنت فاكر ايه ان شاء الله ؟" "هنعمل ايه دلوقت" "هندور على شغاله هنعمل ايه يعنى" "طب يلا روح شوف وانا مستنياك يا ربى واحده متجوزه امبارح تشوف البهدله دى كلها اهئ اهئ " "خلاص يا مريم انتى هتعيطى ما قولتلك هشوفلك شغاله وبعدين ما انا كمان عريس " نزل ميدو وهو مش عارف هيعمل ايه اعد يسال الناس فى المحالات على مكان شغاله ولا اى حاجه كلهم قالولو لا ده مش موسم الصيف مش هتلاقى رجع الشاليه وهو مستعد للصداع اللى هتعملو مريم اول ما دخل "ها عملت ايه " "معملتش حاجه مافيش شغالات يلا باءه ابتدى الموشح " "اهئ اهئ اهئ اعععععععععععععععععععععع هنعمل ايه دلوقتى يا ناس ده انا لسه عروسه فى الهانى مون بتاعى " "خلاص يا مريم متعيطيش احنا دلوقتى هنساعد بعض ونضفها " "انت بتعرف تنضف؟ " "لا هعرف منين انا معتمد عليكى انتى مش انتى البنت " "اه ام اصل ..............." "اصل ايه يا هانم فرحنى " "اصل انا مش بعرف انضف يعنى انا قولت انت بتعرف " "وانا هعرف منين انا ولد هعرف منين يعنى قولى كمان وفرحنى اكيد مش بتعرفى تطبخى انا معرفش ازى مسألتكيش قبل الجواز " "لا طبعا بعرف ياخويا " "ياخويا ؟ اه بتعرفى تعملى ايه ياختى" "بعرف اعمل سندوتشات جنبه ولانشون وجبنه رومى " "لا يا شيخه وبتعرفى بتعملى بيض بالبلوبيف " "لا لا مامى اللى كانت بتعمله " "انتى هتجننى يا مريم يا بت بتعرفى تعملى ايه " "ههههههههههههههههه بهرج معاك بعرف اعمل مكرونه وفراخ بانيه ووكمان بعرف اسلق لحمه و و و و " "بس كده ؟" "اه انت هتنهب هههههههههههه" "طيب يا حببتى لما نشوف الاول هنعمل ايه فى الشاليه ده يلا استعنا على الشقا بالله " "استنى استنى انزل هاتلى الحاجات دى " "ايه ده " "دى الحاجات اللى هنضف بيها " "كل ده ليه يا بنتى" "مش كتير يا ميدو ده منظف سيراميك ومنظف موبليا ومنظف زجاج ومنظف نجف وديتول علشان التعقيم ومنظف سجاد و ..........." "خلاص خلاص هجيب الحاجات دى انا هروح وهجيب اكل كمان وانتى حاولى تعملى حاجه قبل ما اجى ماشى " ميدو مشى وعمال يكلم نفسه "انا مالى يا ربى ومال الجواز ما انا كنت مع امى بتعملى كل اللى انا عايزه مقضيها مع صحابى بدل البهدله دى انا اللى جزمه لازم اتسحب من لسانى يعنى ..............." "ههههههههههههه انت بتكلم نفسك ؟" لف ميدو "ايه ده سالى ايه ازيك " "انا تمام انت ازيك " "اهو زى ماا نتى شايفه الشاليه طلع بايظ خالص ومترب ورايح اجيب حاجات لمريم علشان هنضفه " "ايه ده انت هتنضفه معاها ؟" "اه اومال هسبها لوحدها " "اكيد مش هى الست وانت الراجل شكلك غلبان خالص ههههههههههههههههههههههه" بصوت كله مياعا "اه وياريته عاجب " "طب تعالى معايا اوصلك مكان ما انت عايز " "لا لا مش مستهله هتعبك معايا " "لا تعالى مافيش تعب " ركب ميدو معاها العربيه "ايه ده انتى رايحه فين " "يا ابنى فكك باءه مش لايق انت انك تكون متجوز ده انا رايحه بارتى جامد تعالى معايا ساعه وامشى وابقى قولها اى حاجه " "لا مش هينفع يا سالى نزلينى " "انزلك فين يا ابنى فكك باءه هيص شويه " ميدو فى سره (والله عندها حق ده انا اتخنقت من يوم ونص جواز لازم افك عن نفسى شويه ) وراح معاها بارتى جامد فعلا بنات وشباب ورقص وشرب اخر حاجه والساعه جرت الساعه جرت الساعه جرت الساعه والنهار ابتدى يطلع ومريم اعده فى الشاليه ميته من الرعب "ياتارا روحت فين يا ميدو طب انا اطلب البوليس ولا اعمل ايه ياربى "وعماله تعيط وطلعت بره الشاليه تدور عليه "ياربى الصبح طلع وانت لسه مجتش يا ميدو انا هموت من الرعب يارب تكون بخير " ميدو " ده الصبح طلع انا ازى مختش بالى من الوقت " "علشان الحفله جامده يا ميدو يا موووووووووووووز هههههههههههههههههههههههههههههههههه" "انتى سكرتى يخربيتك قومى معايا وصلينى زمان مريم هتتجنن " "يادى مريم يادى مريم ماشى هقوم بس سوق انت علشان انا مش شايفه اودامى " "ماشى يلا " ساق ميدو لحد ما وصل جنب الشاليه ونزل بعد ما حاول يفوق سالى علشان تعرف تسوق نزل وفتحلها الباب علشان تنزل مريم واقفه على اول الشارع شايفه المشهد ده كله ومش مصدقه عنيها بعد ما فتح ميدو الباب لسالى نزلت قربت منه وفاجئه اترمت فى حضنه وباسته وهو مش واخده باله وهنا مريم لفت ورجعت على الشاليه ميدو زق سالى "انتى مجنونه ايه اللى عملتيه ده " "عملت ايه يا حبيبى ما تيجى معايا الشاليه بتاعى انا لوحدى " "اجى معاكى فين ده انتى سفله انا اللى غلطان من الاول " وسابها ومشى سالى بصوت عالى "لو انت محترم اوى كده سبت مراتك فى مكان زى ده لوحدها طول الليل يا محترم متكدبش على نفسك " ميدو مشى ومردش عليها بس انب نفسه كتير اوى كمان مش عارفه هيقول لمريم ايه فكر انه يقولها الحقيقه وهى هتسامحه اول ما وصل الشاليه لاقى مريم واخده شنطتها وخارجه وهى بتعيط "انتى رايحه فين يا مريم انا اسف انتى متعرفيش ايه اللى حصل اصل .........." "لوسمحت وسع علشان عايزه اعدى " "اسمعينى بس انا عارف انك خوفتى وانتى لوحدك بس ........." مريم وهى بتصرخ "بس ايه مافيش بس هما فعلا الرجاله كلهم خانين انت راجع دلوقتى ليه ما كنت تبات معاها ولا انا موجوده كده كده خلاص بقيت بتعتك باءه بس هى فرصه هتضيع منك " "انتى بتقولى ايه انا مش فاهم حاجه " "وانا مش مستعده افهمك حاجه روح بات مع الهانم اللى كانت بتبوسك يا استاذ ياللى كنت سايب مراتك فى تانى يوم جواز واعد مع واحده زى دى طول الليل فعلا الرجاله كلهم خاينين " "لا انا مخنتكيش يا مريم انتى فاهمه غلط انا ..........." "انت تخرص خالص انا مش عايزه اسمع اسمى منك تانى انا رايحه على بيت اهلى وورقتى توصلى ...طلقنى يا ميدو " وزقت ومشيت وميدو واقف والدموع فى عنيه مش مصدق اللى حصل ومريم اللى ضاعت منه ميدو مكسوف من نفسه مش قادر حتى انه يجرى وراها او يحط عنيه فى عنيها مشيت مريم وميدو راح اعد على البحر ضميره بيأنبه "انا حمار وغبى ايه اللى عملته ده عندها حق فى كل اللى قالته ازى ده يحصل "والدموع فى عنيه بتنزل منه غصب عنه اول مره يعيط كده على اى حاجه خسراها فى حياته وابتدى شريط زكرياته مع مريم يمر قصاد عنيه من اول ما شافها فى السوبر ماركت افتكر ضحكتها ورقتها وشقوتها حتى لسانها الطويل اكتشف انه بيحب مريم اووووى ومكنش يعرف وافتكر وعده اللى وعدهولها وموفيش بيه وجرحها ومريم فى السوبر جيت ومنهاره فى العياط بتفكر فى اللى حصلها وان ازى ميدو يعمل كده فيها حتى جرحها من عمر مكنش بعمق جرح ميدو "انا عمرى ما هسامحه عمرى ابدا "
