That Boy | H.P. FanFictie ✔

Hoofdstuk 10

POV Sofie
Het is al weer een maand geleden sinds het Ball. Tussen Cedirc en mij gaat het super goed. We hebben al wat dates gehad en het was leuk. Malfoy en ik zijn vijanden. Ja ik weet het, het is onzin om boos op hem te zijn alleen omdat hij een ander meisje kuste. Maar het was anders, hij heeft ook nog eens dat meisje de schuld gegeven. En daarna nog zeggen dat hij van me houd. Ja ik geloof niks meer wat hij zegt over ons. Het is weekend en dat betekend dat ik niks te doen heb. Ik loop lang het meer om mijn hoofd een beetje leeg te maken met alles stress. "Zo niet verwacht dat jij hier zal zijn" hoor ik Malfoy zeggen. Ik kijk om me heen en hij leunt tegen een boom aan. "Oh ik had eigenlijk jou hier niet verwacht" zeg ik en ik loop naar hem toe. "Hoezo niet?" vraagt hij. "Gewoon ik dacht, ahw die kleine kwetsbare Malfoy zit nogsteeds huilend in zijn kamer omdat een meisje hem gedumt heeft" zeg ik. "Oh zo, ja ben er al lang over heen. Meisjes, ik vertrouw ze niet meer. Allemaal het zelfde, nooit eens vragen wat er echt gebeurt is en als de jongen zegt wat er gebeurt is geloven ze het niet" zegt hij. "Grappig het komt me bekend voor" zeg ik. "Grappig" zegt Malfoy. "Maar je komt eigenlijk als geroepen" zegt hij. "Waarom? Heb je weer iemand nodig om je te troosten?" vraag ik. "Nee dat niet" zegt hij. Opeens verschijnen er allemaal dooddoeners om ons heen. Ik kijk bang om me heen. "Als geroepen zei ik" zegt Malfoy en dan word alles zwart.

POV Malfoy
Als Sofie bewusteloos neer valt, vang ik haar net nog op. "Oke jongens, nu weer terug naar huis" zeg ik en ik verschijnsel met alle andere dooddoener naar mijn huis. Malfoy Mansion. Als ik weer sta zie ik de wel bekende hal in mijn huis. Ik zie daar mijn vader en moeder staan en mijn tante Bellatrix. "Ah Draco je bent terug, met het meisje" zegt mijn tante. "Ja ik heb haar en nu?" vraag ik. "Breng haar naar jou kamer, we wachten op de Heer en dan zien we wel wat hij met haar wilt doen" zegt ze. Ik knik alleen en loop naar mijn kamer. Ik leg Sofie op mijn bed. Ook al is ze bewusteloos ze ziet er nog best schattig uit. Diggory heeft geluk met haar. Ze is slim en knap. Ik ben nog lang niet over haar heen, ik mis gewoon onze tijden. Dat we hebben gevochten met Rens en Milo. En dat ik haar had mee genomen naar de astronomietoren. Ze zag er super mooi uit toen ze daar stond met de mooie gekleurde lucht. Ik mis haar gewoon. Ik heb wel spijt dat ik dit doe. Haar mee nemen zonder dat iemand het weet. Sowieso gaan mensen haar missen. Zoals Ginny, Potter, Weasley en Granger. Maar Diggory natuurlijk ook. Ik denk dat Ginny het als eerste gaat merken als Soof te lang weg is, dat er wat mis is. Dan hoor ik Soof wat mompelen. Ik kijk naar haar en ik zie dat ze wakker aan het worden is. "Waar ben ik?" vraagt ze. Maar als ze mij ziet, zie ik angst in haar ogen. "Waar ben ik Malfoy?" vraagt ze boos. "In mijn huis" zeg ik. "Wat doe ik hier?" vraagt ze. "Kom je wel achter" zeg ik. Ik loop mijn kamer uit en doe de deur op slot. Ik hoor Sofie op de deur slaan en schreeuwen dat ik terug moet komen of haar er uit moet laten. Het doet me pijn om haar zo te horen, maar de Heer wilt haar spreken en ik moet maar luisteren naar hem, want ik wil niet weten wat hij met me gaat doen als ik dat niet doe. Ik loop naar beneden en ga op een bank zitten in we grote hal/woonkamer. Ik zie mijn ouders met mijn tante praten. Mijn moeder ziet me zitten en komt naar me toe. "Hey Draco, hoe gaat het met Sofie?" vraagt ze. "Hoe weet je dat ze zo heet?" vraag ik. "Draco ik weet meer dan je denkt"" zegt ze. "Ze betekend wat voor je, en je hebt moeite met dit. Ik weet dat het moeilijk is maar als we Harry Potter snel geven aan de Heer dan is alles weer normaal. Jij, ik en je vader. Alles weer normaal" zegt ze. "Weet ik maar waarom moeten we Sofie dan hebben?" vraag ik. "Omdat zij een van de zwaktes is van Harry. Harry wilt niet dat mensen voor hem dood gaan, al helemaal zijn vrienden niet" zegt ze. "Dan konden we beter die Weasley of Granger pakken" zeg ik. "Kon" zegt ze en loopt dan weer naar mijn vader. Waarom is dit zo ingewikkeld?

POV Sofie
Ik zit hier dus, in de kamer van Mafloy, in het huis van Malfoy en waar is Malfoy? Die heeft me natuurlijk weer opgesloten in zijn kamer. Waarom ben ik hier uberhoud? Dan hoor ik het slot open gaan. Ik kijk en het is Malfoy. Hij loop naar binnen en doet de deur weer op slot. Hij zegt niks en hij pakt een boek en gaat in zijn raamkozijn zitten. Ik loop naar Draco toe en ga tegen over hem zitten. Hij kijkt niet op van zijn boek. "Waar gaat je boek over?" vraag ik maar om de stilte te doden. "Over een massamoordenaar die verlieft word op een meisje die hij eigenlijk moet vermoorden" zegt hij. "Spannend" zeg ik. Draco zegt niks. "Waarom ben ik hier?" vraag ik. Hij zegt niks. Ik pak zijn boek. "Soof geef mijn boek terug" zegt hij. "Eerst antwoorden waarom ik hier ben" zeg ik. "Geef mijn boek" zegt hij. Ik sta op met zijn boek en loop van hem weg. "Eerst mijn vraag beantwoorden" zeg ik. "Eerst mijn boek dan jou vraag" zegt hij. "Als je maar echt belooft om wel antwoord te geven" zeg ik. "Ja" zegt hij zuchtend. Ik sla het boek dicht en gooi het naar Draco. Hij vangt het behendig. "Omdat we Potter willen hebben" zegt hij en hij gaat weer in het raamkozijn zitten. "Waarom ik dan?" vraag ik. "Omdat Weasley en Granger moeilijker zijn" zegt hij. "Alsof ik niet moeilijk ben" zeg ik. "Iets minder moeilijk" zegt hij. Ik zucht en laat me om Draco's bed vallen. "Ik weet het, het is moeilijk, niet alleen voor jou" hoor ik Draco zeggen. "Hoe bedoel je?" vraag ik en ga rechtop zitten. "Denk je nou echt dat ik het niet moeilijk heb om jou hier te houden? Je bent ontschuldig en ik snap niet waarom ze jou hebben gekozen om mee te nemen. Je bent een gewone vriendin van Potter, niet iets speciaals. Ik denk eerder dat Diggory zich zorgen om je gaat maken" zegt hij. Hij heeft wel gelijk. Ik ben maar een gewone vriendin van Harry. Wel beste vriendin maar toch. Hij zou eerder zoeken als het Ron of Hermelien was. Of Ginny.

Even later klop er iemand op de deur. Draco loopt naar de deur en opend die. Ik hoor hem een iemand praten. Draco kijkt mij aan. "Kom" zegt hij. "Waar gaan we heen?" vraag ik. "Kom gewoon en stel geen vragen" zegt hij. Ik sta op van zijn bed en loop naar hem toe. Als ik de deur om kijk zie ik een vrouw staan. "Sofie kom maar met mij mee" zegt ze. "Wie bent u?" vraag ik. "Ik ben Narcissa Malfoy, ik ben de moeder van Draco. Kom dan krijg je wat eten" zegt ze lief. Ik kijk nog om naar Draco die me aan kijkt van: het is goed ze is te vertrouwen. Ik loop met Narcissa mee.

We komen aan in een keuken. "Hier neem wat brood, je hebt het nodig" zegt ze. Ik pak het aan en neem een hap. "Dank u" zeg ik. "Meisje ik vind het erg dat we je moesten mee nemen, niemand gunt jou dit" zegt ze. "Wat gaan ze met me doen?" vraag ik. "Dat kan ik niet zeggen het spijt me, ik zou je het graag willen vertellen" zegt ze. "Het geeft niet, dat u dit doet is al goed. Maar ik dacht misschien kan ik wat te weten komen over wat ze met me gaan doen" zeg ik. "Snap ik Sofie, het is moeilijk" zegt Narcissa.

Na een tijdje neemt ze me mee. We staan voor een deur. Ik hoor stemmen binnen. Narcissa klopt en ik hoor iemand binnen zeggen. Narcissa diet de deur open en ze brengt me naar binnen. Ik zie een grote tafel met veel mensen. Ik zie Draco ook. En aan het hoofd van de tafel zit Voldemort. Ik word naar hem toe geduwd. Ik word op de grond gebuwd naast Voldemort. Die klootzak. "Kijk, onze gevangen. En ook gelijk het grote probleem" zegt hij. "Hoe bedoel je, groot probleem?" vraag ik. "Laat ik maar zeggen dat je voor wat vertraging hebt gezorgt" zegt hij. Opeens pakt hij mijn kin vast en laat me hem aan kijken. "Mhh jammer dat we zo'n mooi gezichtje moeten martelen" zegt hij en dan duwd hij me weg zodat ik naar beneden kijk. "Martel me dan niet, simpel toch" zeg ik. "Heb ik gezegt dat je mocht praten" zegt hij boos. "Nee maar ik doe het toch" zeg ik. "Genoeg! Jij moet je bek houden! Draco breng haar naar een cel" zegt Voldemort boos. Draco staat op en pakt me mij mijn vast gebonde handen vast en trekt me mee. Als we uit die kamer zijn brengt Draco me naar de kelders. "Ga je dit nou echt doen?" vraag ik. Hij zegt niks. "Draco zeg wat" zeg ik. Maar niks, hij loopt door en even later staan we bij een cel. "Alohomara" zegt Draco en hij opend de cel en duwd me er in. Ik val. Draco loopt naar me toe en maakt mijn handen los en loopt dan de cel uit. "Alohomara" zegt Draco weer en de cel gaat dicht en op slot. Ik sta op en loop naar de tralies. "Draco please" zeg ik bijna smeekend. "Smeek niet, denk je nou dat ik je nog ga helpen na wat je me hebt aan gedaan?!" vraagt hij boos. "Ik heb zitten huilen voor 2 maanden alleen omdat ik jou ben kwijt geraakt. En ja ik heb echt nog gevoelens voor je. Het doet me pijn om je dit aan te doen. Maar dan denk ik weer aan wat je mij hebt aan gedaan en ga ik door met leven" zegt hij iets minder boos maar ook verdrietig. Ik zie tranen ontstaan in zijn ogen. Ik ga met mijn hand naar zijn gezicht en veeg zijn tranen die over zijn wangen lopen weg. Dan slaat hij mijn hand weg. "Draco, het deed me pijn om onze vriendschap te verbreken. Het deed me pijn toen ik zag dat jij en die bitch zoende. Het deed heel veel pijn, Draco" zeg ik. "Maar soms denk ik aan ook weer de leuke momenten die we hebben gehad" zeg ik. Ik zie in zijn ogen dat hij daar ook vaak aan hebt gedacht. "En dan besef ik me soms wat ik heb gedaan" zeg ik. "Maar de mooiste maar ook stomste herinnering van ons is dat wat er gebeurde in de wc's" zeg ik. Draco doet een stap naar me toe. Hij trekt via mijn stropdas van mijn uniform me dichter naar hem toe. Dan voel ik zijn lippen op die van mij. Omg wat heb ik die eigenlijk wel heel erg gemist. Ik zoen hem terug. Het is misschien raar om tussen de tralies van een cel te zoenen maar je begrijpt het gebaar. Langzaam trek ik me terug. Ik kijk Draco aan. Zijn mooie grijze ogen met dat kleine beetje blauw glinsteren. "Ik moet gaan" zegt hij. "Laat je me nou echt achter?" vraag ik. "Ik kom terug. Ik kom wel telkens je eten breng en ik kom soms om te kijken hoe het gaat, oke?" vraagt hij. "Oke dan maar alleen jij" zeg ik. "Komt goed. Ooit kom je hier weg, dat beloof ik" zegt hij en loopt dan weg.

Heyyyy. Lang geleden maar weer een nieuw deeltje. Ik vraag me af, heeft een van jullie die dit boek leest een leuke Ship voor Sofie en Draco EN een leuke Ship voor Sofie en Cedirc?? Laat een rectie achter met leuke ships❤

xxx Y