"Oh, Ziah! Bakit ngayon ka lang? Saan ka natulog kagabi?" sunod-sunod na tanong ni Mom.
Wala akong sinagot sa mga tanong nya. Lumapit ako sakanila ni Dad para bumeso. Nakipag-apir naman ako kay Kuya James at kay Mico. Kumuha ako ng tinapay at uminom ng juice.
"Pupunta na ako sa office. May problema daw sa sales," sabi ko.
If you're not yet aware, may mini business ako which is a make up and clothing line. Mayroon na iting seventeen branches all over the country and on-going na ang pang-labingwalong branch. Aside from that business, pumapasok din ako sa company nila Mom para i-train. Para mas may malaman pa ako about business. Para mas matuto. You get my point? Okay.
"Kumain ka muna, Ate? Kakauwi mo lang, aalis ka na kaagad," sabi ng kapatid ko.
Ginulo-gulo ko ang buhok nya, "Pwede kang sumabay saakin papuntang school if you miss me that much."
"Really?" lumiwanag ang muka nya kaya napangiti ako.
"Ofcourse. Bakit ko naman hindi ihahatid sa school nya ang baby boy namin?" I pinched his cheeks.
Ngumiti sya at lumingon kina Mommy, "We'll go ahead na po."
"Okay. You two, text us kapag may problem, hmm?" paalala ni Mom.
Ngumiti ako at tumango. Inakbayan ko naman si Mico habang palabas kami ng kusina. 'Nung nag-punta ako sa batangas, hindi ko dala ang sasakyan ko. Wew, I missed my baby.
"Where's my keys?" tanong ko sa mga katulong.
Lumapit saakin ang isang katulong, "Eto po, Ma'am."
Kinuha ko 'yon at dinala na ang bag ko. I didn't bother taking a bath since naligo naman ako sa hotel before leaving. Tsaka mabango at fresh naman ako.
"Ate, saan ka ba talaga galing?" tanong ni Mico, binuksan nya na ang pinto sa front seat at pumasok.
"Actually, magba-bakasyon sana ako sa batangas. Pero it turned out na nagkaron ng disaster," lumingon ako sakanya at pabirong napairap.
Kumunot ang noo nya, "What disaster?"
"Nothing," umiling ako at ini-start na ang makina, "Wala ka na bang nakalimutan? Aalis na tayo."
"Wala na," sagot nya.
Tuluyan na kaming umalis nang mabuksan na ng guard ang gate. Lumingon ako kay Mico and he's just staring at the road. What is up with my baby brother?
"Ate...." he called me softly.
Lumingon ako sakanya, "Hmmm?"
"I-I saw Kuya Twain," na-preno ko ng bigla ang sasakyan dahil sa sinabi nya.
"Where? Tell me, Mico. Where did you see him? Fvcking tell me where!" hindi ko napigilan ang sarili ko.
The last time I saw Twain was Kuya James' 17th birthday. Sabi nya may lakad daw sila kaya hindi na sya magtatagal sa bahay. Hindi na nga rin sya naka-kain, diba? I never knew that, that scene would be the last. Hindi nya manlang sinabi na aalis na sila. Sana nakapag-paalam manlang ako. That shit hurts because he's my bestfriend.
"Wait, I'm not sure kung sya talaga 'yon pero nakita ko 'yung peklat sa leeg nya," sabi ni Mico, "Matagal na pala sya dito. Hindi lang natin sya nakikita."
I breathe heavily, "What do you mean? Paanong hindi natin sya nakikita?"
"He's been living here for 2 years and we, especially you were never aware of that," I heard his deep sigh.
"How did that fvcking happen?" nagtatakang tanong ko, "If he's here, he would tell me kasi bestfriend nya ako. Baka naman hindi si Twain ang nakita mo."
