Darcy Styles |H.S.fanfic| correcting

PART 4 •Paris• ✔️

•Paris•

Ik neem Darcy's handje vast en trek haar door de menigte. "Mama, waarom gaan ikke en jij weg?" Vraagt ze terwijl ze me probeert bij te houden. "Daarom." Antwoord ik. "Maar ikke wil nog spele!" Huilt Darcy en trekt me mee richting de speeltuin. Ik neem haar arm vast en trek haar terug, ik hurk neer en kijk naar het huilende meisje "Darcy, we gaan nu niet in de speeltuin spelen. Thuis mag je met je poppen spelen." "Maar ikke wil nog spelen in de speeltuin!" Snikt ze. Ik zet me recht en begin voort te lopen. Ik kijk nog eens achterom waar ik Louis hard te keer zie gaan tegen Harry. Een deel van mij zegt dat ik terug moet gaan en het goed moet maken, maar een ander deel zegt dat ik hem moet vergeten, dat hij het verdiend om pijn te hebben. Ik stap snel door en probeer de dingen die door mijn hoofd gaan te negeren.

Wanneer we thuis zijn pak ik Darcy's speelgoeddoos uit de kast in de living en haal ik de poppen eruit die ik bij Darcy op de speelmat zet.

Misschien moet ik er gewoon even tussenuit, ik ben al sinds Darcy's geboorte niet meer alleen ben geweest. Dat zou ik wel eens kunnen proberen?
Ik pak mijn gsm en tik het nummer in van mijn tante, mijn tante is de enigste die nog contact met me wil van mijn hele familie, ze is de enigste samen met Darcy die om me geeft en van me houd. Ze staat altijd klaar voor me en helpt me met Darcy's opvoeding. Nadat de gsm een paar keer is over gegaan, word de oproep beantwoord

P: 'Heey tante Marie, het is Paris'

TM:'Hallo lieverd, hoe gaat het met jou en Darcy?'

P: 'Alles gaat goed, maar ik heb een vraagje'

TM: 'Vraag maar lieverd'

P:'Zou Darcy naar jou kunnen komen en ook blijven slapen? Ik denk dat ik eens wat tijd nodig heb om alleen te zijn, als je niet kan hoeft het niet hoor'

TM: 'Natuurlijk mag dat! Om hoe laat moet ik ze komen halen of kom je ze brengen?'

P: 'Kan ze nu komen? Ik zal haar wel brengen'

TM: 'Is goed lieverd. Ik zal haar kamertje al gereed maken!'

P:'Je weet niet hoe dankbaar ik je ben! Tot straks tante Marie!'

TM: 'Tot straks lieverd!'

Ik leg mijn gsm op de keukentafel en ren naar boven om Darcy's spullen in te pakken. Ik pak haar koffertje uit haar kast en neem haar knuffeltje uit haar bed ook neem ik een paar broekjes en t-shirtjes, twee paar schoenen, een paar nachtpampers, een pyjama, sokken... Wanneer alles in haar koffertje zit ga ik terug naar beneden en zet haar koffertje in de gang.

Ik ga naar de woonkamer waar Darcy zo geconcentreerd met haar poppen is aan het spelen dat ze me niet opmerkt. Ik hurk bij haar neer, "Darcytje, ga je je poppen terug in de speeldoos doen?",vraag ik aan haar. "Waajom?", vraagt ze terwijl ze opstaat en een pop pakt om in de speeldoos te leggen. "Omdat we naar tante Marie gaan en jij mag daar blijven slapen", bij de naam 'tante Marie' verschijnt er een grote glimlach op haar gezicht en komen haar schattige kuiltjes tevoorschijn, iets wat ze van Harry heeft. Ze loopt naar de gang om haar schoentjes aan te doen.

Tranen vormen zich in mijn ogen en ik moet me inhouden om niet te gaan huilen, oké ik zal het toegeven, ik mis Harry heel hard. Ik hield, en hou nog altijd, heel veel van hem, hij was mijn alles, hij was mijn houvast, maar toen de dag nadat ik hem had verteld dat ik zwanger was, was hij weg en hij is nooit meer terug gekomen. Het moment dat ik hem vertelde dat ik zwanger was, ik zweer het je, ik had nog nooit zo een grote glimlach op zijn gezicht gezien. Een traan rolt over mijn wang, ik veeg hem snel weg want ik wil niet huilen, niet waar Darcy bij is.