~MAFYA OĞLU ~

BÖLÜM 9

Medya: Giydiğim elbise

>şarkıyı açanlara sesleniyorum 'şimdi açmayın zamanı var o zaman açarsınız'<

Alarmı  sesi ile uyanmıştım.

Sersem sersem banyoya girdim ve rutin işlerimi yapmaya başladım.

Sonra giysi odasına gittim. Dolabımın önüne geçip dolabın kapağını yana doğru sürükledim. Dolabımdan siyah şapkalı elbisemi aldım. Altınada siyah yüksek taban spor ayakkabı aldım. Ve giyindim. 

Sonra makyaj masasına oturup yüzüme krep sürüp,dudağıma da çilekli dudak koruyucu sürdüm  ve odamdan çıkıp aşağıya indim.

"Selam güzellik nereye gidiyorsun ?"

"Samet abi okula gidiyorum kızlarla anlaştık ta erken buluşacağız"

"İyi bakalım istersen seni bırakayım"

"Yok Samet abi ben gidicem"

"İyi dersler o zaman"

"Saol Samet abi"diyerek evden ayrıldım.

Garaja girdim ve arabam yoktu. Arabanın AVMnin önünde olduğunu hatırladım ve yürüyerek gitmeye karar verdim.

Kızlar benimle birşey konuşacakmış o yüzden erken okula gidicektik.

Yolda giderken gözüme bir şey takıldı gözüm dolmaya başladı.

~Şarkıyı açın~

Çünkü Arda ile bir kız yolun ortasında öpüşüyorlardı.

Ben onlara bakarken Arda beni gördü ve kızı öpmeyi bıraktı.

Ve dudaklarının arasından "Eylül!?!?"kelimesi çıktı. Öfkeyle onların yanına gittim.

"Eylül açıklaya bilirim"

"Ne açıklayacaksın ya ben göreceğimi gördüm! "

"Eyl..."

"Benimle konuşma tamam mı?"

Ben bunu dediğimde Arda kolumu tuttu ve şöyle dedi:

"Eylül beni dinle lütfen açıklaya bilirim ,ben seni sev..."

O kelimesini tamamlamadan ona öfkeli bir şekilde tokat attım. Artık nasıl attıysam çocuğun kafası yan döndü ve geriye doğru birkaç adım attı. Ama umrumda bile değildi dün gece bana beni sevdiğini ve ne olursa olsun beni bırakmayacağını söylemişti. Ama şimdi ne yapmıştı? Şimdi ne değişmişti? Beni seven adam bu muydu? Hayır o beni sevmiyordu da..

Hızlıca döndüm

Koşmaya başladım...

Herşeyen kaçmak istiyordum ...

Bu duygudan bu açılardan...

Herşeyen...

Telefonuma durmadan mesaj geliyordu...

Ard arda durmadan aralıksızca...

Sonra telefonum çaldı birden durdum ve baktım Hayat arıyordu

"Efendim knk?!?"

"İyimisin knk"

"Hayat asıl konuya gel!"

"Ne zaman geliyorsun?"

"Nereye?!?"

"Sence Eylül? Okula Tabiki de!"

"Tamam knk hemen orayım yakınlardayim bekleyin 2 dakika sonra oradayım"

"Tamam çabuk ol " dedi ve telefonu kapadım.

Hayata yakınlarda olduğumu söyledim ama aslında 3km vardı. Koşmaya devam ettim.

Öfkelendiğim zamanlar çok hızlı koşuyordum.

5 dakika sonra okula geldim.