𝐥𝐞𝐭 𝐦𝐞 𝐤𝐧𝐨𝐰//지민√

Chapter 27

Ανοίγω την πόρτα και βλέπω τον Jimin με σωληνάκια για να μπορεί να αναπνέει.

Γάζες που καλύπτουν τις πληγές του.

Είχε αρκετές πληγές γιατί είχε και αρκετές γάζες.

Είχε σπασμένο πόδι και αρκετές γρατσουνιές στο υπέροχο πρόσωπο του.

Για άλλη μια φορά κατέρρευσα και ξεκίνησα να κλαίω αθόρυβα για να μην με καταλάβει ο Παντελής. Αυτός όμως το καταλάβε πήρε το χέρι μου,το έσφιξε και μου ψιθύρισε "όλα θα πάνε καλά" και εγώ μετά του έσκασα ένα πονεμένο χαμόγελο.

Παντελής's POV

Κρακ κρακ.

Αυτό ακούστηκε όταν είδα την Υ/Ν να κλαίει.

Δεν θέλω να την βλέπω να κλαίει.

Δεν της αξίζει να κλαίει.

Θέλω να είναι ευτυχισμένη αλλά να είναι με εμένα.

Αυτό όμως δεν θα γίνει ποτέ γιατί άργησα...

Παντελής's POV end

Συνέχισα να κλαίω αθόρυβα και ήσυχα στην καρέκλα μου κρατώντας το χέρι του και ψιθυρίζοντας "σε παρακαλώ μην με αφήσεις δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα"

[...]

Τώρα είναι βράδυ και είμαι ακόμα στο νοσοκομείο.

Θα μείνω εδώ το βράδυ .

Ο Παντελής επέμενε να μείνει και αυτός για εμένα αλλά εγώ τον έπεισα να πάει να ξεκουραστεί.

Αλλά είπε θα φύγει μόνο αν δεχτώ να πάει σπίτι μου να μου φέρει ρούχα.

Knock knock

Η πόρτα ανοίγει και μέσα μπαίνει ο Παντελής με μία τσάντα με ρούχα δικά μου και μία σακούλα KFC.

Εγώ-Ρε συ Παντελή δεν έπρεπε να μου πάρεις να φάω.Έτσι κι αλλιώς δεν πάει τίποτα κάτω.Του είπα ψιθυριστά

Π-Υ/Ν Πρέπει να φας!Σκέψου και λίγο τον εαυτό σου! Μου είπε και αυτός ψιθυριστά και πριν προλάβω να αρθρώσω λέξη αυτός άνοιξε την πόρτα και έφυγε.

Τώρα είμαι εγώ και ο Jimin.

Έκατσα στην καρέκλα και του έπιασα το χέρι.

Εγώ-Αν δεν ξυπνήσεις θα έρθω να κοιμηθώ μαζί σου και δεν θα ξυπνήσω ποτέ ξανά μετά.Σε παρακαλώ ξύπνα.Θα τρελαθώ χωρίς εσένα.Είσαι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί και δεν θέλω να σε χάσω.

Όταν είπα την τελευταία λέξη το χέρι του έσφιξε το δικό μου και τα μάτια του άνοιξαν αργά-αργά.

Jimin-Ούτε εγώ θέλω να σε χάσω είπε και προσπάθησε να σηκωθεί αλλά εγώ όρμιξα επάνω του και άρχισα να τον αγκαλιάζω και να τον φιλάω σε όλο του το πρόσωπο.

Jimin's POV

Ακούω μία απαλή φωνή σαν νανούρισμα να μιλάει και στο τέλος είπε "δεν θέλω να σε χάσω".

Εκεί κατάλαβα ότι είναι το άτομο που θέλω να είναι.

Η Υ/Ν μου

Η πριγκίπισσα μου.

Όλος μου ο κόσμος.

Κατάλαβα ότι κρατούσε το χέρι μου οπότε και εγώ το έσφιξα για να καταλάβει ότι ξύπνησα.

Μόλις το έκανα άνοιξα αργά-αργά τα ματιά μου για να αντικρίσω την υπέροχη ομορφιά της.

Εγώ-Ούτε εγώ θέλω να σε χάσω της είπα και προσπάθησα να σηκωθώ αλλά αυτή μου όρμιξε και άρχισε να με αγκαλιάζει και να με φιλάει σε όλο μου το πρόσωπο.

Μόλις απομακρύνθηκε διέκρινα πως τα μάτια της ήταν κόκκινα και πρισμένα.

Εγώ-Y/N?

Υ/Ν-Χμ?

Εγώ-Έκλαιγες?

Εκείνη απλά χαμήλωσε το κεφάλι της.

Εγώ-Υ/Ν πες μου! Έκλαιγες?

Μετά σήκωσε αργά το κεφάλι της και με κοίταξε κατάματα αλλά μετά γύρισε πάλι στο να κοιτάει το πάτωμα.

Εγώ-Απάντησε μου!

Υ/Ν-Έκλαιγα! Ευχαριστημένος?

Εγώ-Γιατί όμως?

Υ/Ν-Καλύτερα να φωνάξω τον γιατρό να του πω ότι ξύ-

Την έπιασα από το χέρι και την τράβηξα να κάτσει δίπλα μου.

Εγώ-Θα μου πεις γιατί έκλαιγες? Της είπα σε έναν γλυκό τόνο και άρχισα να παίζω με τα απαλά μαλλιά της.

Υ/Ν-Απλά φοβήθηκα...

Εγώ-Τι φοβήθηκες? Συνέχιζα να παίζω με τα υπέροχα μαλλιά της περιμένοντας την απάντηση της.

Υ/Ν-Φοβήθηκα ότι θα σε χάσω είπε και χαμήλωσε το κεφάλι της.

Εγώ-Άχοουυυ την μωρεεε φοβήθηκε ότι θα με χάσει! Και την φίλησα.

Εγώ-Άκουσε με...της γύρισα το κεφάλι για να με αντικρίσει. Δεν θα με χάσεις γιατί δεν θα το επιτρέψω εγώ εντάξει? Είπα και της έσκασα ένα χαμόγελο και μετά την φίλησα γλυκά στο στόμα.

~~~~~~~~~~

Heyyy!  Ανέβασα καινούργια ιστορία με τον Kookieee! Αν θέλετε πηγαίντε στο προφίλ μου και θα την δείτε❤ Αν σας άρεσε αυτό το chapter πατήστε αστεράκι και αν θέλετε αφήστε ένα σχόλιο.😍🔝

See you in the next chapter byee🔜🔝❤