MY PERFECT man?????

Chapter 25-Lost and found

Darhyne's POV

nasa kalagitnaan kami ng paghahanap ng may makita akong napakapamilyar kaya napatingin ako  sa hawak ni Blue

at tama ako! si Storm nga kaya pinunit ko na yung papel dahil di na yon kelangan pa. hindi naman na sya nawawala eh

sinabi ko sa kanila na hintayin nila ako kasi dadalhin ko si Storm sa kanila

pero ang hirap hanapin ng isang yon

“hi Darhyne"-bati ng mga nakakasalubong ko kaya nagsmile ako baka sabihin na snob ako.

kilala nyo ako: ako ang matalinong si Darhyne Keith Bae. okay?

“Storm!?"-ako

baka sakaling may lumingon eh rare kasi yon parang name ko rare ang spelling

TT^TT di ko sya makita huhuhu asan ba sya? nasan ba sya?

“ano bang kelangan mo sa prinsipe ko?"-Ruwiko sa totoo lang ate dapat

“anong prinsipe ka dyan! hinahanap ko ang kapatid ni Light at hindi ang prinsipe mo"-ako

“ah.. ganon?"-sya

“oo kaya tabe ha? move aside"-ako

tumabi naman sya

“hello?... Storm?... nasa college department ako eh... kasama ko yung friend ni Kuya... nasa *tingin sa paligid* college department ako.. o. sige hihintayin kita rito"-Ruwiko

sinundan ko si Ruwiko kung san sya pupunta di ko sya type okay? wala sya sa kalingkingan ng ideal girl ko.

joke lang ambata ko pa kahit magkaedad lang kami ni Ruwiko.

“bakit ka ba nakasunod?"-Ruwiko

“bakit masama? ha? Sakibara?"-ako

“hindi naman Bae"-sya

biglang may umakbay sa kanya

“maraming salamat sa tulong mo"-guy

nagtitigan kami nung nakaakbay kay Ruwiko.

ako: *tingin sa kanya*

sya: *tingin sa ken*

Ruwiko: *tingin sa kanya* *tingin sa ken* *kamot ulo*

“Storm?!"

“Darhyne!"

magkasabay naming sabi sa isa't-isa at si Ruwiko? ayun di makasabay sa pangyayari.

lumapit ako at binatukan ko sya

“alam mo bang wala pang tulog si Light dahil sayo? pinapatay mo ba ang kapatid mo?"-ako

“pasensya na talaga"-Storm

“teka... wala akong alam sa pinag-uusapan nyo. pero nag text si Blue kelangan daw tayo sa hospital may emergency raw"-singit ni Ruwiko

napatingin kami ni Darhyne ng ’anong meron?' look. what's the emergency again?

******

Blue's POV

“okay ka lang ba talaga?"

medyo nag-aalala ako kay Light di pa kasi sya kumakain dahil sa paghahanap kay Storm

“okay na ako kaya ko na sarili ko."-Light

hinintay ko syang makatawid para masigurado na okay syang makakuwi. nung sure na ako. pinihit ko na ang katawan ko patalikod sa kanya

*BLAG!*

nang may narinig akong malakas na pagbagsak nang kung ano sa semento kaya nqpalingon ako at may pinagkukumpulan ang mga tao

“kawawa naman"-sabi ng ale na may dala-dalahang bayong at may kargang bata.

“oo nga di man lang hinintuan ng nakadiagrasya"-sabi nung isa pa.

“excuse me po"sabi ko habang humihingi ng daan papunta sa pinagsesentruhan ng mga tao. at nung nandun na ako

nataranta ako ng sobra at tumakbo palapit sa taong yon dahil si Light yon. si. Light ang pinag-uusapan ng mga tao.

dali-dali ko syang binuhat at nilayo sa mga tao. ramdam ko ang pagsunod ng mga titig nila lalo na nung isakay ko na.si Light sa car ko.

napatitig ako sa bawat dugo sa katawan nya. at inarangkada ang sasakyan para mabilis na makarating sa ospital kaso biglang magred ang traffic light. ilang beses akong bumusina dahil sa pagkairita. bakit kelangan pa nilang makisabay sa problema? mga ilang sandali medyo lumuwag na ang daloy ng mga sasakyan may inayos pala kasing daan kaya nag traffic

“please hold on"-biglang sabi ko

kailangan kong mag focus sa pagdadrive dahil baka mabunggo kami.

kelangan ko syang idala sa hospital ng buhay at di nang kung ano pa man.

(Perez' General Hospital)

pagkapasoK ko sa pinto ng ospital kinuha agad si Light ng nurse na lalaki buhat sa mgA braso ko. ako naman nanatiling tulala at di alam ang gagawin.

pero nagsink in sa utak ko na kelangan ko silang sabihan. especially Thunder sya ang dapat na unang makaalam ng nangyari.

Kinuha ko ang phone at sinubukang idial siya pero out of coverage sya “bakit ngayon pa?" sabi ko matapos kagatin ang lower lips ko.

naghanap ako ng pwede pang tawagan at maliban kay Ruwiko wala na akong maisip. sya lang ang makakaintindi ng sasabihin ko.

matagal ako bago makakapa ng mga salita na dapat sabihin at kung pano at saan ako magsisimula. *sigh*

ilang sandali na ring tuyo ang lalamunan ko.. Hindi ako nauuhaw. Hindi lang talaga ako mapakali sa sitwasyon na napasukan ko.

napasandal ako sa pader at napatingala kasabay ng malalim na paghinga.

“what happened?"-bungad sa ken ni Darhyne matapos mapahawak sa dalawang tuhod nya dahil sa hingal.

tumingin ako sa pinto ng Emergency Room. isinunod din nya ang tingin nya.

“*sigh* have yi