Chapter 33-Hearing

110 0 0
                                    

Light's pov

tahimik kaming pareho sa loob ng kotse hanggang makarating sa supreme court

pagkababa ng car nilapitan ko agad si Tiffany at nag goodluck sa kanya ngumiti lang naman sya pero tipid eh. ilang araw din syang tahimik at umiiyak hindi ko alam kung bakit at anong nangyari sa kanya. minsan nga tulala rin sya.

"ate tawag kayo sa loob"-Ruwiko

hinawakan ko ang kamay ni Tiffany at niyaya sa loob 

kailan ba sya  makakauasap? baka matalo kami sa kaso *lipbite*

>>>>>fast forward

"PUT@ EH DI KO NAMAN PINILIT YAN EH! PAREHO NAMING GINUSTO YON! PUCHA" mayabang na sabi ni Wilson na matalim ang titig kay Tiffany si Tiffany naman halos maiyak na sa kinauupuan at pilit hinahabol ang kanyang paghinga nya. 

lalong uminit ang usapan ng nagsalita na ang lawyer ni Tiffany at pinahintulutan na syang magsalita

"pinilit nya po akong gawin namin yon. sabi po kasi nya papatayin nya ang mga kaibigan ko kaya napilitan akong pumayag" iwas tingin na sabi ni TIffany sa judge ni Wilson "at tsaka po... *lip bite* hindi kami nagkaroon ng kahit anong relasyon. kaya po imposible yon. isa lang po ang nagustuhan ko sa buong buhay ko at hindi sya yon."

nagbatuhan sila ng mga maaanghang na paratang walang gustong magpatalo sa magkabilang panig. hanggang sa sabihin ng judge na guilty si Wiklson Taylor at makukulong sya ng 6 to 20 years dahil sa dami ng kaso nya 

"H@YOP KA! TRAYDOR KA! TIFFANY! DAPAT MAKULONG KA RIN!"-Wilson

lumingon si Tiffany at sinabi na "ang sabi ko noon handa na akong makulong kung sakali man? pero mauna kang mamatay sa impyerno. sumobra ka sa limitasyon at yan na ang karma mo"

nagtiim bagang si Wilson at sinuntok ang pinakamalapit na pader agad naman syang inawat ng mga pulis sa loob pero pilit syang nagwawala halos sipain nya ang mga tao sa loob ng supreme court. 

nailayo naman na sya ng mga pulis sa mga tao sa paligid namin

"natapos na rin sa wakas natapos din.. natakot talaga ako... takot akong makulong eh"

sabi nji Tiffany na nanginginig pa ang kamay at boses habang nagsasalita sya tinapik ko na lang sya sa balikat para sabihing okay na ang lahat at di ko sya ipakukulong okay?

"umuwi na tayo?"-bigla kong sabi sa kanya 

who am I para di amgpatawad? tao lang din naman ako I'm not perfect to judge naman di ba? aaminin ko nagalit ako sa kanya pero hindi yon batayan para pahirapan sya kahit pinahirapan nya ako ng maraming beses at maarte sya sa paningin ko. at ano pa ba? naging obssessed din sya kay Thunder si Blue naman pala ang gusto?! jusko kung di sya baliw? 

Nakalabas na kami sa supreme court. humarap ako sandali sa direksyon ng araw "sa wakas natapos na rin. sana last na to"

"syempre talagang last na to nakulong na si Wilson kaya magrelax na tayo"-painat na sabi ni Ruwiko "tara nang bumalik ng ospital?" 

at nauna na sya sa kotse sa tabi ng driver nya kami ni Tiffany nasa likod at hindi pa nag-uusap hindi ko alam kung nagkakahiyaan kami o ano? ayaw nya mag-opoen ng topic ay naku!

"dahil sayo panalo tayo sa kaso kaya wag ka nang tumahimik dyan. kung iniisip mo na ipakukulong kita syempre hindi. marami akong natutunan mula ng maging asawa ko ang siraulong si Thunder marami akong natutunan *smile* kahit masama ugali nun natuto akong magtyaga sa ugali nya at unti-unti ko syang nakikilala hindi ko lang pinapahalata pero umoisa palang.. nagustuhan ko na sya"

tumingin sya sa akin at pinilig ang ulo "why are you saying that?"

"para wag ka nang mag-alala sa mga susunod na mangyayari at ngumiti ka na. see me? ang saya ko na? mukhang tanga right?"

"tss. alam ko na kung bakit nagustuhan ka ni Thunder. *tawa* susubukan kong maging okay simula ngayon thank you ha?"

mukha kaming tangang nag ngingitian sa likod.

Perez' General Hospital.

pagkapasok sa ospital sinalubong ako ni Storm at niyakap ng mahigpit 

"bakit ka lumabas ng room mo? antigas ng ulo neto"-ako

"gusto ko lang malaman kung okay ka na.. Light soirry kung naging mahina ako. *sniff* sorry talaga ha?"-Storm

"isang sorry pa itatakwil na kita"-sabi ko habang tinatapik sya sa likod "naging mabuti kang kakambal sa ken. I love you Storm"

"ehem! ako di mo yayakapin?"

isa pa tong matigas ang ulo! Thunder Sy Perez tumayo na rin. jusko! 

"hindi no. feeling neto"-ako

lumapit sya sa ken at ngumiti  "eh di sko na nalang" *hug* "I love you"

nangingiti ako sa mga sinasabi nya sa ken "ui sagot na"

"anong sasabihin ko? ambaduy mo Thunder"-ako

bumitiw sya sa pagkakayakap sa ken "I won't be perfect without you... I have many imperfection before.. pero ngayon.. everything has changed nang makilala kita so *luhod* will you marry me for love? for real be my queen? please?"

"ang haba nang sinabi neto alam mo naman na ang isasagot ko di ba? sa dami ng hirap ko? sa tingin mo aayaw pa ako? sa palagay mo bibitiw pa ako? sa palagay mo iiwan pa kita eh laging sa yo ang umuwi ng mga paa ko? kaya nga... I won't say no."

“I still wanna hear it from you"-Thunder

“ayaw ko nga! *glare* okay ka na ba? may masakit pa ba sayo?"-tanong ko habang hawak yung kamay nya.

tumayo sya at humawak sa kanang pisngi ko at ngumiti ng matindi.

“Okay ako basta okay ka"-Thunder

iiyak ba ako o ano? di ko alam. sana nga tapos na to sa sitwasyon na to marami na kasing nadamay eh.

.... kasalanan ko ba? sana pala.. bakit ko pa nga iniisip eh. last na to? papakawalan ko pa ba ang unggoy kong asawa? syempre hindi no. hindi na sana hindi na talaga.

(a/n: wahaha. nag-eemote ako biglang tinugtog ang let me be the one?)

MY PERFECT man?????Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon