MY PERFECT man?????

Chapter 26-memory

Thunder's POV

eto ako at wala pang tulog binabantayan ko kasi si Light para pag nagising sya ako ang una nyang makikita

“gumalaw si Light"-sabi ni Darhyne sabay lapit sa tabi ni Light

at si Theo, Blue, Euchi at ako nag-unahan sa pinto para tumawag ng nurse

“maiwan kayong tatlo dyan ang gugulo nyo. bakit mabigat ba yung nurse?"-Euchi

kaya nga nagtigil kami at naupo sa couch

nang magising sya lumapit agad ako at hinawakan ang kamay nya

“maraming salamat naman"-sabi ko

pero tumingin sya na parang ngayon lang nya ako nakita sa tanang buhay nya

“Light may problema ba?"-tanong ni

Storm

tumingin sya kay Storm at ngumiti

“Light"-Euchi

“sino ba ang lalaking to?"-tanong ni Light sabay tingin sa ken tapos snob na.

“Light ako to... Si Thunder"-ako

“ang pangit ng pangalan mo"-Light

“ha?"-ako

“pangit na nga bingi pa... Storm palabasin mo nga to"-Light

“Light.. asawa mo yan"-Storm

tumingin sya sa aken ng matagal na matagal

“pft. asawa? eto? sus!"-Light

bakit di nya ako maalala?

“ako kilala mo?"-Blue

“oo si Troy Perez"-sagot nya

“eh sila"-Blue na itinuro ang mga nasa loob

“si Storm... si Darhyne.... si Euchi... si Ruwiko.... si Theo"-pagtutukoy ni Light

“eh etong katabi mo?"-sabay turo saken ni Blue “kilala mo ba sya"

“ah... eh.... ano?... hindi eh... di ko sya maalala"-Light

“Light... okay lang ba kung sa kanya ka umuwi?"-Storm

“bakit naman?"-Light

“basta susunduin din kita pero dun ka muna kay Thunder"-Storm

“butler ko ba sya?"-Light

“asawa mo sya"-Euchi

“ang kulit wala nga akong asawa sabi"-medyo iritadong sabi ni Light

******

After nyang maidischarge syempre direcho kami ng bahay namin

“talaga bang pandalawang tao yang bahay na yan?"-tanong nya

“oo kaya tara na sa loob at kelangan ko pang magligpit ng mga kalat medyo di kasi ako umuuwi nitong nakaraang dalawang linggo"-ako

“dahil ba binabantay mo ako non?"-her

“pumasok na tayo sa loob"-ako

Pagkapasok namin nagsimula na akong magligpit ng mga nakakalat na gamit

sya naman tiningnan ang bahay

“Mister"-sabi nya “san yung kwarto natin?"

napatingin ako sa kanya at napalunok ng matindi

“kwarto natin?"-ako

“oo di ba asawa kita kaya natural lang na iisa ang tinutulugan natin di ba?"-her

“hindi ganun.... ano sa guest room ako na natutulog kasi marriage of convenience ang nangyari sa tin"-ako

“ah...ibig sabihin lang di nagpakasal tauo dahil sa business? at di dahil mahal natin ang isa't-isa'?"-her

“baka nung umpisa ganun nga *sigh* pero ako? minahal kita at minamahal pa rin kita"-ako

“ano ba to? kusang umiiyak ang mga mata ko? ang mabuti pa siguro magpahinga na ako"-her

“ihahatid na kita"-ako

ganun nga ang ginawa ko hinatid ko sya sa kwarto nya baka kasi pagod na sya

phew.. ano bang kamalasan ang dumadating sa aming dalawa? nowadays iniisip maaalala pa kaya ako ni Light I isa akong basura o ipis o dyed hair maniac sa nakaraan nya.. she always call me that maniac kahit di ko naman sya menomolescha kasi automatic na kumikilos ang katawan ko dala na rin ng pagsasabi ni Mr. Hypothalamus kung ano ang gagawin ko sa mga ganung pagkakataon pero ngayon? Maybe he's sleeping wala kasi akong maisip na paraan para maalala nya ako.panay heartache kasi ang naibigay ko sa kanya. *sigh* we're not in the book or  in the movie na *BOOM* bigla na lang hahalikan ng bidang babae ang lalaking bida dahil may naalala na sya or narealize nya na mahal nya yon.. or whatsoever na sinasabi ng mga hambog na author sa mga love story nila. pero wala silang kinalaman sa mga pesteng kamalasan na sunod-sunod na nagaganap sa ken sa tingin ko nga inlove sa ken ang kamalasan ayaw akong tantanan lahat kasi ng nagmahal sa ken ng sobra minalas si Sophie na kapatid ko pinatay si Tiffany? palagay ko baliw na sya at ngayon si Light? wag naman pati sya.

“I.miss you"

bigla nalang akong lumapit para halikan sya sa labi nababaliw na talaga ako sa kanya at patuloy akong mababaliw sa kanya “I love you"

tumigil ako sa paghalik sa natutulog na sya kasi baka ano pa ang magawa kong di maganda kaya sa guest room pa rin ako matutulog  kesa may mangyari di ba? at tsaka gusto ko munang pakasalan sya sa totoong simbahan bago mangyari yon. makaalala man sya o hindi na

ang mahalaga kasama ko sya at walang amnesia o Alzheimer disease ang pwedeng.magpahinto ng  nararamdaman ko.

(a/n: sensya na po sa epic chapter na to

-__- dahil wala talaga akong maisipang gawin kasi nga may pasok na bukas at eto na! college na talaga ako)