MY PERFECT man?????

Chapter 36-Versus

Thunder's POV

Dinala ko sya sa clinic at pinabantayan kay Euchi pumayag naman sya at binitiwan ang mouse ng computer

tumayo at umupo sa tabi ni Light

“ano bang nangyari?"-Tanong ko

“over fatigued.. Stress.. tapos depress pa sya kaya siguro nag-collapse sya"-sabi ni Euchi habang inaayos ang buhok ni Light dahil sa mga kapirasong buhok na humarang sa pisngi neto. “pasaway ka talaga Queen"

parang iba si Euchi ngayon? pakiramdam ko lang.

“pakibantayan muna si Light"-sabi ko

“sige.. aalagaan ko sya habang wala ka"-sabi ni Euchi na hindi inaalis ang pagkakapako ng paningin kay Light

“don't let her suffer"-pagpapatuloy nya

at nagulat ako dahil hinalikan nya sa pisngi si Light. “get will soon honey"

“what's wrong with you?!"-ako

timingin sya sa akin at ngumiti ng malawak nakakainsultong tingnan

“ayusin nyo na ang gusot nyong dalawa...and let her follow her dream.. two years Thunder.. that's what she wants.."

medyo di ko makuha ang sinasabi nya sakin “payagan mo na sya.. it's not good to see if lagi syang ganito"

then naglakad sya papunta sa pinto at nung hawak na nya ang door knob “pagkagising nya mag-usap kayo"

then tuluyan na syang umalis ng clinic

ako naman nanatiling nakatayo at nakapamulasahan pa

di ako nakatiis at lumapit din ako sa kanya. kinuha ang kamay nya at nilagay sa pisngi ko. sabihin nyo na para akong bakla pero alam ko na hindi na sya papayag na hawakan ko sya sa sandaling magising sya... inaamin ko naging makasirili ako ayoko lang kasi na mawala sya sa tabi ko.

“pumapayag na ako kung dun ka sasaya titiisin ko kahit ilang taon pa.. para sa'yo handa kong gawin"

I kissed her forehead before I leave her kaya ko ba? kakayanin ko ba? kaya ko ba na wala sya?

naglakad-lakad ako sa campus pakiramdam ko bumabalik ako sa dati naging dependent ako sa kanya nag-assume ako nang sobra.. pakiramdam ko nag-assume ako ng sobra-sobra sa kaya nya

“Kuya Thunder"

nilingon ko ang taong tumawag sa kin nakita ko si Ruwiko na malawak ang pagngiti at tumakbo papunta sa ken “kuya bakit na umiiyak?" sabi nya na di alam ang gagawin.

Hindi ko rin alam na tumatangis ako sa mga sandaling ito. ang labo eh sabi ko kakayanin ko yung two years bakit ngayon palang umiiyak na ako? what more kung umalis na sya? ano nang gagawin ko?

pinunas ko ang luha ko gamit ang kamay ko at tumingin sa malayo.

******

Light's POV

naririnig ko ang pag-uusap ni Euchi at Thunder pero mas pinili kong manatiling nakapikit at pakinggan sila

“ayusin nyo na ang gusot nyong dalawa...and let her follow her dream.. two years Thunder.. that's what she wants.."

sabi ni Euchi. buti pa sya naiintindihan ako. “payagan mo na sya.. it's not good to see if lagi syang ganito"

buti pa si Euchi alam ang pangarap ko. “pagkagising nya mag-usap kayo"

then nakarinig ako ng footsteps na palabas marahil ng clinic.

nanatili akong nakapikit hanggang sa maramdaman ko na