OYUN

·4·

"Anlamadım "

"Niye engelledin diyorum. Sebep neydi ? "

"Sen.."

"Ben ?"

"Beni işleten sen miydin ?"

"Noldu beğenemedinmi ?"

"Yo hayır."

"Ha beğendin yani ?"

"Hayır.. Nediyosun sen ya ?"

"İlya bırak şu tavırlarını. Sinirlerimi bozuyosun."

Derin bir nefes aldıktan sonra konuşmama devam ettim.

"Bu şirket sana mi ait ?"

"Evet."

"Bende diyorum bu büyük şirkete nasıl hemen alındım. Meğerse bir sapığın şirketiymiş. Hadi sana başarılar."

"Nereye ?"

Tam kapıyı açıp gidecektim ki kapılar kapandı. Kapıyı zorlayarak,

"Aç şu kapıyı."

"Otur şuraya."

"Kucağıma alıp oturtmamı istermisin ?"

"Nediyosun be sen ?"

"Pekala"

Yanıma doğru gelmeye başladığında. Ellerimi kaldırıp,

"Dur, tamam. Otururum ben."

Bişey demeden koltuğuna geri oturdu. Bende kalktığım koltuğa geri oturdum.

"Asistanım olucaksın. Yani gel dedimmi gelicek, git dedimmi gidiceksin."

"Kimsin sen ya ?"

"İsmimi bilmen yeterli. Zorlama fazla ve bu duruma alış. Aksi taktirde değişen bişey olmayacak. Benimlesin bundan sonra."

"Bak gerçekten ne dediğini anlamıyorum. Aç şu kapıyı da gideyim."

Cevap vermedi. Başını aşağıya eğip gülümsedi. Tekrar bana baktığında konuşmaya başladım.

"Beni tanıdığın felan yok. Şu kapıyı da aç."

"Gitme konusunda tek kelime daha edersen sana burda istemediğin şeyler yaparım."

"Beni burda zorla çalıştıramazsın."

"Çalışmak zorundasın."

"Sen az önce bana istemediğin şeyler mi yaparım dedin ?"

"Kağıt imzaladın. İstesende gidemezsin."

"Sen bunları nerenden söylüyosun ? Aç şu kapıyı yoksa sapık var diye bağırırım."

"Sıktın ha kes sesini."

"Düzgün konuş benimle."

"Sabrımı zorluyosun İlya."

Cevap verecekken çalan telefonuma gitti elim. Kimin aradığına baktığımda ise yutkunmakla yetindim.

"B-baba."