Stalker

4.

'Hoe kom je aan mijn nummer?'
Stuur ik hem. Hij is alweer meteen online. Hij is aan het typen en dan komt zijn appje binnen.
'Via via jwz'

'Wat is je naam?' Stuur ik dan. Die had Kim bedacht. Misschien weten we wel wie het is als we een naam weten...

'Hele ondervraging hier, vertrouw je me niet ofzo? Het word heel gezellig vanmiddag hoor! x'

Dan stuur ik weer iets

'Ik wil wel weten wie je bent, hoe kan ik je anders vertrouwen??'

'Oke dan, ik ben Gijs.'

En dan volgt er nog een appje

'Ik heb al zin in vanmiddag xx'

We moeten steeds lachen als hij x-jes stuurt. 'Slijmbal! Ik ken hem niet eens en hij denkt dat ie me kan fixen ofzo hahaha!' 'Ja, echt hilarisch!' Zegt Nina.
Dan stuurt hij weer iets.

'Je komt toch wel hè?!♡'

'Hahahha nu stuurt ie een hartje erbij' lach ik. 'Hahaha ja echt een slijmerd' zegt Kim. 'Ik vertrouw dit echt niet hoor' zegt Nina dan opeens. 'Hij wil wel héél graag dat je komt vanmiddag.' 'Ik zou het niet doen' zegt Anke. 'Nee, ik doe het ook niet. Ik weet niet eens wie die Gijs is. Wie weet wat hij allemaal wil.'
Na overleggen stuur ik:

'Natuurlijk kom ik!'

Want ja, anders word hij misschien boos en dat willen we niet, hebben we besloten.

'Gelukkig, Lisa, want ik heb een verassing voor je! ;)'

'Aahh hij kent m'n naam ook nog is!' 'Kun je dat niet zien dan? Als je iemands nummer hebt?' Zegt Kim. 'Achja I don't know' zeg ik. Dan gaat de bel en moeten we weer naar ons lokaal. Dan schiet me iets te binnen. De Jumbo is super dicht bij school, en ik kom er langs als ik naar huis fiets. Dan is die gast daar natuurlijk! Misschien herkent ie me wel! Ik vertel het tegen mijn vriendinnen maar ze zeggen dat ik me niet druk hoef te maken. 'Wij fietsen wel een stuk met je mee' zegt Nina. Wat heb ik toch lieve vrienden, denk ik.

Na school wacht ik bij de kluisjes op de rest. Als we verzameld zijn vertrekken we. We pakken allemaal onze fiets en we fietsen weg. Dan begin ik toch een beetje zenuwachtig te worden. 'Straks herkent hij me!' Zeg ik tegen Kim, die naast me fietst. 'Als hij je wat doet, dan mep ik 'm in z'n face, dat weet je Lies. Maak je maar niet druk, wij zijn erbij.' 'Stop anders je hoofd maar diep onder je sjaal, dan kan hij je niet herkennen!' Zegt Anke die naast Nina voor Kim en mij fietst. 'Goed plan, doe ik!' Ik stop mijn gezicht diep in mijn sjaal. Ik kan nog maar net de weg zien, door een klein spleetje. Dan zie ik het gele bord van de Jumbo. Ik ben best wel zenuwachtig. Ik begin sneller te fietsen. De rest merkt het en fietst ook iets sneller. We zijn nu heel dichtbij. Ik probeer de gast te zoeken maar er staan best wel veel mensen. Dan zie ik een jongen staan met zijn fiets. Hij lijkt zo'n 16/17 jaar te zijn en hij kijkt naar voorbij fietsende mensen. 'Is dat hem?' Vraag ik Kim fluisterend. 'Omg ik denk het wel. Het lijkt wel of hij iemand zoekt...' we fietsen nog harder en mijn hart bonkt in mijn keel. Als hij me ziet word hij sowieso boos, bedenk ik me. Ik kijk de andere kant op en probeer rustig te blijven. Dan zijn we voorbij de Jumbo. Ik kijk bang en Kim, Anke en Nina kijken naar mij.  'Dat was hem volgens mij, die lange gast in die zwarte jas' zegt Nina. 'Ja, en hij had dezelfde schoenen als op die foto aan, witte gympen.' Zegt Anke. 'Nou nou, jullie hebben wel goed opgelet!' Zeg ik. 'Haha ja, we zijn gewoon een stelletje stalkers! Zegt Kim.' 'Zullen we nog ff chillen in mijn huis?' vraagt ze. Dat vind iedereen goed. 'Kunnen we nog even napraten over dit enzo...'

Hii lezerss
Dat was alweer een nieuw deel :)
Hopelijk is het net zo leuk om te lezen als om het te schrijven.
Wat zou die gast van Lisa willen???
Veel leesplezier verder enzoo
Doeidoeiiii!!