Stalker

15.

Ik hoor getring. Ik krijg weer een halve hartverzakking en sping op. Phiew, het is maar de telefoon. Papa, die vandaag thuis is gebleven, neemt op. Ik volg het gesprek eigenlijk niet, en ga verder met mijn Disney puzzel. Tja, ik moet toch iets doen? Als papa klaar is met bellen loopt hij naar me toe met een blij en verbaasd gezicht. Ik weet eigenlijk niet wat ik hiervan moet verwachten. 'Hij is opgepakt!' Ik spring in de lucht 'JOEHOE!' Ik voel me in één klap weer veilig. Ik bel meteen Nina en Kim maar zij zijn ook al gebeld door de politie en wisten het nieuws ook al. Ik kan dit jaar gewoon carnavallen!! Iets waarvan ik de hoop al lang op had gegeven! Vanavond is er in de buurt wel iets te doen, dus ik app meteen Anke, Nina en Kim of ze zin hebben. Ik ben in zo'n goede bui! Zin in een feestje! Ik krijg al snel enthousiaste appjes terug. Ik heb er al zin in! Eindelijk weer iets leuks om al het andere te vergeten..

Na het eten kleed ik me om. Ik doe wat make-up op en trek wat leuks aan. Ik ga voor een zwart jurkje, want ik heb geen carnavals outfit kunnen kopen. Als ik in de spiegel kijk zie ik iemand anders dan gisteren. Ik ben een stuk zelfverzekerder nu. Ik lach naar mezelf in de spiegel en dan moet ik gaan. Ik pak mijn tasje en wat geld en zeg mijn ouders gedag. Ik kom na 5 dagen voor het eerst weer buiten en adem de frisse lucht in. Ik pak mijn fiets en fiets snel naar de afgesproken plek.

Als we binnen zijn horen we meteen harde muziek. Er hangt een gezellige sfeer in het café en er zijn veel jongeren van rond de 13 t/m 20. Er zijn veel mensen aan het dansen. Ik ga met mijn squad op de dansvloer staan en we beginnen ook vrolijk mee te dansen. Todat ik een jongen zie. Blond haar. Lange vent. Spijkerbroek. Net als... ik ren naar de wc's. De rest rent me achterna. 'Hij stond daar! Ik zweer het ik zag hem daar staan!' Roep ik. 'Hij is opgepakt Lisa, dat kan niet.' Zegt Nina. 'Hij leek er vast gewoon op ofzo.' Zegt Kim. Als we weer terug gaan om de gast te zoeken zie ik hem meteen weer staan. Maar dit keer zie ik zijn gezicht. Het is hem niet. Ik zucht van opluchting en we besluiten wat te gaan drinken. We pakken allemaal frisdrank. We dansen wat op de muziek en hebben het heel gezellig.

Later op de avond loopt er iemand langs en houdt ons een dienblad met bier voor. Ik heb nog nooit alcohol gedronken, en dat ben ik voorlopig ook nog niet van plan. Ik weiger dus maar Anke en Kim kijken grijnzend naar ons en pakken allebei een bekertje. 'Alleen proeven.' Zegt Kim, alsof ik en Nina haar moeder zijn. 'Doe nou maar niet!' Zegt Nina. 'Ik wil het ook proeven.' Zegt Anke. 'Oke, maar meer niet dan een bekertje hoor, het moet wel veilig blijven.' Zeg ik. Kim neemt een klein slokje. 'Niet heel lekker, maar ook niet vies!' Zegt ze. Ze neemt nog een slokje. Anke proeft het ook, maar die vindt het wel vies. Ze trekt een vies gezicht en zet het weg. 'Ik heb het warm, gaan jullie even mee naar buiten?' Vroeg Nina.

Buiten stonden een paar jongeren te roken, maar er waren er ook een aantal gewoon wat aan het hangen buiten. Een groepje kijkt ons de hele tijd aan. Er komt een jongen uit het groepje op ons aflopen met een dienblad met sterke drank. Hij grijnst. Ik kijk meteen al zo van nee, we hoeven niet, maar hij komt toch. 'Hier, neem een glaasje.' 'Nee, dank je.' Zegt Nina. 'Ach, pak gewoon.' Zegt hij dan. Hij houdt het dienblad onder onze neus. 'We willen niet.' Zegt Kim geirriteerd. De jongen blijft maar aandringen en dan lopen we maar weg. Hij komt achter ons aan. Een andere jongen van het groepje komt ook achter ons aan. Ik hoor hem iets naar zijn vriend fluisteren (nouja, dan wel iets te hard fluisteren) wat lijkt op: 'weet je zeker dat zij het is?' De jongen met het dienblad antwoordt, maar ik hoor niet wat hij zegt.
Dan voel ik stevige handen om mijn arm. Meer jongens van het groepje komen ook en grijpen ons vast. We stribbelen tegen maar de jongens zijn sterk en we komen niet los. Ik raak in paniek. Dan kijk ik voor het eerst in de ogen van de jongen die mij vast heeft. Blauwe ogen. Dé blauwe ogen.