Stalker

9.

We komen hijgend aan bij Kim. Ik plof op de bank en staar voor me uit. 'Wat is er net gebeurd?' Zeg ik verward. 'Gaat het, Lisa? Je ziet wit!' Zegt Nina. 'Ik weet het niet.' Zeg ik. 'Wat moet ik nu?' Voor ik het weet rolt er een traan over mijn wang. Mijn vriendinnen sprinten zowat naar me toe en ik krijg een driedubbele knuffel. 'We moeten de politie bellen' zegt Anke. 'Nee!' Snik ik. 'Niet doen! Ik wil niet dat iemand weet dat ik naar een jongen toe ben gegaan omdat hij dat aan me vroeg. Hoe kon ik nou zo dom zijn?! Ik heb geen zin in ondervragingen. We hebben toch niet genoeg bewijs voor wat er net is gebeurd.' 'Je hebt gelijk'
zegt Nina. 'We hebben niks. We hebben ook geen foto's van toen hij je vastpakte.' Er rollen weer tranen over mijn wangen als ik er aan terugdenk. 'Ik wil niet meer naar huis, niet meer naar school, ik ben nergens meer veilig!' Snik ik tussen mij tranen door. Ik snuit mijn neus in een zakdoekje dat ik van Kim heb gekregen. 'Die gast is echt een vreselijke eikel!' 'We moeten echt wat doen. Geef me je telefoon.' Ik luister maar naar Kim. Ik kan zelf toch niks beters bedenken. Kim begint weer een bericht te typen.

'Als je nog één keer aan haar zit sla ik je in elkaar'

typt ze. Ze verstuurt het meteen. En met z'n allen komen we nog even bij van de schrik.

Op een gegeven moment moet Anke naar huis komen van haar moeder. 'Veel succes, het komt echt goed. Blijf rustig en bel vanavond nog maar een keer. Tot morgen!' Zei ze voordat ze moest gaan.

10 minuten later trilt mijn telefoon weer. Ik schrik me kapot en kijk de rest aan met grote ogen. 'Hij appt me denk ik weer! Wat moet ik doen?!' 'We kijken gewoon rustig wat hij stuurt.' Zegt Kim. Ik open whatsapp. Maar het blijkt mama te zijn.

'Waar ben je? En hoe laat ben je thuis? Laat maar even weten. Ik ben nu met Suus naar de huisarts, want volgensmij heeft ze weer koorts. De sleutel ligt onder de mat.
Groetjes mama.'

Ik zucht opgelucht. 'Die Gijs zal wel boos worden na je bericht, Kim.' 'Maar ik ben bozer.' Mompelt ze. Ik merk aan haar dat ze haar woede echt een beetje in moet houden. Ze kan er niet tegen als mensen haar vrienden wat aandoen. Dan trilt mijn telefoon weer. En dit keer is het berichtje wel van Gijs. Gespannen roep ik mijn vriendinnen erbij en open ik het appje.