My Unwanted Husband ❌

5

Heaven by your side

"Wifey!" Kumalabog bigla ang pinto ko ng biglang pumasok si Anton sa kwarto ko. Tanghaling tapat istorbo! Wala pa naman pasok  ngayon at balak ko sana mag pahinga buong weekends. Naging demamding kasi ang sched ko this sem.

"What?"I asked not looking at his direction. Nakayuko lang ako. I was busy looking our old photoalbum. Karamihan sa mga larawan ko ay kasama si Anton. Kundi naka hatak sa buhok ko, naka pisil naman sa pisngi. Natatawa ako sa isip ko.

Sunod na dumako ang paningin ko sa isang larawan noong highschool kami. Anton is wearing his basketball uniform at ako naman  na may dalang pompoms. Naka akbay siya sakin at may malapad na ngiti with his charming dimples on.

He doesn't change, except that he's more fit now. Strong jaw, toned abs and biceps. His charming face remained. My favorite part of his features is his dreamy eyes. Para kasing nangungusap ang mga ito.

"Ba't kaba nandito?" 

Tanong ko nang hindi na ito kumibo at naramdaman ko nalang naka bukas na ang TV. Nakahiga siya sa bandang paanan ko.

"Kwentuhan lang tayo. Wala ang triple A's, e."

"Go out with your friends then."

Umiling siya at tiningala ako nang naka ngisi. Oh heavenly! He looks adorable when he does that, just like the old time. "I'm fine here. Heaven by your side." Sa gulat ko sa naging sagot niya ay nasipa ko siya sa ulo. Pero imbis na gantihan ako, katulad ng lagi niyang ginagawa noon, tumawa lang siya ng lakas at pabirong hinampas ang paa ko.

Anton's laugh can charmed any girl. Isa ata sa skills niya yon. He's the typical Pretty boy. Anak mayaman, matalino, captain of the basketball team.Every girls dream, indeed!  Pansin ko nga after ng kasal namin, he changed a bit. Hindi na siya lumalabas masydo with his aristocrat friends. Sumama na din siya sa mga secret outside escapades ko. 

"Piggy wife.." hinampas ko siya ng unan, tumawa siya. Kung dati piggy lang, aba! na-promote na ata ako! "Asawang baboy? at ikaw ano? Asawang unggoy?" hinampas hampas ko ulit siya ng unan ko. Tawa lang siya ng tawa at sinasalag ang mga hamapas ko. Nahuli niya ang mga kamay ko kaya na hinto ako.  Naka higa padin siya at ako naman ngayon at naka upo sa may bandang ulunan niya, nagkatinginan kami pero imbis na mag iwas ako ng tingin ay ba't parang I enjoy the view.. he's charming face. 

"Matunaw ako niyan" natauhan nalang ako ng kinurot niya ang pisngi ko. "Ouch! F-feelingero much? May muta ka kasi." Jeez! What was I thinking? Bakit ako na uutal? Umayos siya ng upo at hinarap ako. Okay, Ara.. why in the world are you  nervous? 

"A-ano ba yon?" huminga siya ng malalalim. Mas lalo akong kiunabahan. I can feel my heart pumping like crazy! Tapos ito na naman! He's dreamy eyes looking at me.

CAN YOU NOT PLESE!

"Naalala mo noon.. you said when you grow up, you want to live in a big pink house with your prince charming?" seryoso niyang tanong. Napaka seryoso ng mukha niya which is unsual. Ito ba talaga ang tanong niya? Parang gusto ko ata  matawa. "Ano ako 7 years old ulit? Syempre not anymore!" tumango ito ngumiti ng konti. "E, ano na ang gusto mo ngayon?" napa isip naman ako sa tanong nya. Where are these question coming from by the way? Matalim ko siyang tinignan at sinalubong naman niya ito with his dreamy serious eyes. Kumalabog ng matindi ang puso ko. Usually naman hindi ganito.. dati naman kahit na mag usap kami walang ganitong pag huhurementado ang nagaganap na sa loob ko. 

"B-bakit ba?" nag kibit balikat siya at ngumuso. "Just tell me." so seryoso nga siya tumawa ako kunyari kahit wala naman nakaka tawa. Tumingin siya sakin na nag tataka. Napahinto ako napalunok.  Ano ba naman to! He's making me uncomfortable! 

"Simple lang, I wanted it to be like.. full of love and happiness," Sagot ko while imagining it. I smile sweetly

"Kahit ano siguro basta kasama ko ang mahal ko. Kahit sa palasyo o maliit at masikip na  bahay, Its just a house anyway. Ang importante sakin e yung makakasama ko sa loob non."

Tumayo si Anton at inayos ang nagulong side ng bed. May makahulugang ngiti na naka plaster sakanya

Hmm..

"Alright, I'll takecare of it."