ΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΓΓΙΓΜΑ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ

"Ian,το συμβούλιο σε παρακαλεί να περάσεις έξω για να μπορέσει να εκδώσει την απόφαση του."

Χωρίς να πω λέξη, οπισθοχώρησα δυο τρεία βήματα και βγήκα από την αίθουσα.
Βγήκα έξω στον διάδρομο και περίμενα, ενώ οι σκέψεις περνούσαν σαν σκιές μπροστά στα μάτια μου.
Το μυαλό μου ήταν στην Angy,δεν θα ησυχαζα ποτέ αν δεν ήμουν σίγουρος οτι δεν θα κινδύνευε πια.

Καθώς ήμουν βυθισμένος στις σκέψεις μου ένιωσα ένα χέρι να μ' ακουμπάει ελαφρά στον ώμο.
Έστριψα το κεφάλι μου και αντίκρισα τον ίδιο άγγελο που με είχε καλέσει στο συμβούλιο.

"Το συμβούλιο και ο ανώτατος άγγελος σε καλούν να επιστρέψεις στην αίθουσα."

Απλώνοντας τ' άλλο του χέρι μου έδωσε να φορέσω μια χλαμύδα.
Την πήρα και ετοιμάστηκα να την φορέσω.
Την πήρα στα χέρια μου και αμέσως θυμήθηκα,ήταν η χλαμύδα που μου φόρεσαν όταν με ορισανε ως άγγελο.
Ενώ την φορούσα χίλιες σκέψεις περνούσαν απ' το μυαλό μου.
Πίστεψα οτι ίσως ήταν η τελευταία φορά.
Το μυαλό μου έτρεξε στην Angy και στην σκέψη πως θα έμενε απροστάτευτη,ενα ριγος διαπέρασε την σπονδυλική μου στήλη.
Αν δεν μπορούσα να την προστατευσω,η ζωή της θα κινδύνευε άμεσα.

Φόρεσα την χλαμύδα και επέστρεψα στην αίθουσα.
Μπαίνοντας παρατήρησα το συμβούλιο να στέκονται όλοι όρθιοι.
Προχώρησα δύο βήματα και στάθηκα με θάρρος μπροστά τους.
Τότε πήρε τον λόγο ο επικεφαλής.

"Ήρθε η ώρα να σου ανακοινώσουμε την απόφαση μας."

Γύρισε στο πλάι και έγνεψε στον άγγελο που καθόταν δίπλα του καταφατικά.
Τότε αυτός πήρε τον λόγο.

"Ιan,σήμερα το συμβούλιο μας πήρε μια απόφαση για σένα.Αυτή η απόφαση θα καθορίσει το μέλλον σου για την ύπαρξη σου σαν μέλος του τάγματος των αγγέλων.Η απόφαση του συμβουλιου σε απαλλάσσει από τα τυχών παραπτώματα που υπέπεσες λαμβάνοντας υπόψην και την πορεία σου ως τώρα στην τάξη των αγγέλων και σου δίνει το δικαίωμα να συνεχίσεις την αποστολή σου.Αλλά θέλουμε να γνωρίζεις οτι αν παραβιάσεις ξανά τους κανόνες η τιμωρία σου θα είναι παραδειγματική."

"Τώρα μπορείς να πηγαίνεις" μου είπε ο ανώτερος άγγελος.

"Σας ευχαριστώ για την απόφαση σας και την κατανόηση που μου δειξατε"τους είπα σκυβοντας ελαφρά το κεφάλι μου.

Ύστερα γύρισα και βγήκα απ' το δωμάτιο.
Προχώρησα και έφτασα στην αίθουσα που είχα αφήσει τον Matt.
Ο Matt με περίμενε εκεί.

" Τι έγινε Ian,τι αποφάσισε το συμβούλιο; "με ρώτησε με την αγωνία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του.

" Η απόφαση ήταν αθωωτική, μου έδωσαν την άδεια να μπορώ να συνεχίσω την αποστολή μου."

"Χαίρεσαι γι' αυτό;" με ρώτησε.

"Ναι,χαίρομαι" του απάντησα
"αλλά θα είναι πολύ δύσκολο για μένα, θα είναι επώδυνο να καταπνιξω τα αισθήματα μου."

Ο Matt με αποχαιρέτησε λέγοντας μου οτι θα έπρεπε να φύγει γιατί είχε αναλάβει μια καινούρια αποστολή.
Καθώς έφυγε ο Matt πήγα και κάθησα σ' ένα καναπέ που ήταν εκεί κοντά.
Ήθελα να σκεφτώ μερικά πράγματα.

Ξαφνικά ένα παράξενο άγχος με κυρίευσε, ένιωσα ενα σφίξιμο στον λαιμό και το σώμα μου να το διαπερνάει ένα ηλεκτρικό ρεύμα.
Αμέσως στο μυαλό μου ήρθε η Angy.
Ναι αυτό ήταν, ψιθυρισα,το ένστικτο μου με προηδοποιει,η Angy κινδυνεύει.
Δεν έχασα ούτε λεπτό και πέταξα για να φτάσω κοντά της.
Όταν πάτησα το πόδι μου στην γη,έξω απ' την πόρτα του κήπου, το βλέμμα μου κατευθύνθηκε στο παγκάκι.
Κοίταξα την τριανταφυλλιά και οι αναμνήσεις μου ηταν πολύ πιο έντονες τώρα.
Έστεψα το βλέμμα μου στην πόρτα του σπιτιού, καθώς και τα παράθυρα.
Ήταν όλα κλειστά.
Κατάλαβα ότι κάτι είχε συμβεί.
Η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει.
Έστρεψα το βλέμμα απότομα δίπλα μου και παρατήρησα, μια κύρια που στεκόταν κοντά μου.

"Ψαχνετε την Angy" με ρώτησε.

"Ναι" της απάντησα μονολεκτικά.

'Η Angy είχε ενα ατύχημα με το αυτοκίνητο της,την μετέφεραν στο νοσοκομείο. "

'Ξέρετε σε ποιό νοσοκομείο;"την ρώτησα με αγωνία.

"Ναι,είναι στο νοσοκομείο San George,στο κέντρο της πόλης."

Έφυγα σχεδόν τρέχοντας.
Σε λίγο έφτασα στο νοσοκομείο, μπήκα μέσα και κατευθύνθηκα σ' ένα διάδρομο.
Το ένστικτο  μου με οδήγησε εκεί.
Έγινα αόρατος και μπήκα στο χειρουργείο που ήταν απέναντι μου.
Αντίκρισα την Angy και από πάνω της τους γιατρούς να προσπαθούν να την επαναφέρουν στην ζωή.