ΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΓΓΙΓΜΑ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑ

Το πρωί της επόμενης μέρας ξύπνησα νωρίς, δεν είχε καν ανατείλει ο ήλιος. Δίπλα η Angy ακόμα κοιμόταν. Το ξυπνητήρι θα κτυπούσε σε μια ώρα περίπου.Σηκώθηκα από το κρεββάτι και κατευθύνθηκα στο σαλόνι. Ανοιξα το παράθυρο που βλέπει στον κήπο. Ηταν ένα πολύ γλυκό ξημέρωμα. Τα πουλιά τιτιβιζαν στα δέντρα, ενώ στο βάθος της ανατολής ένα κόκκινο πέπλο είχε καλύψει τον ουρανό.Κοίταξα για λίγο αυτό το υπέροχο θέαμα και ύστερα κατευθύνθηκα στην κουζίνα.Εφτιαξα το πρωινό με φρυγανιες,μέλι,γάλα και δυο κούπες ζεστό καφέ. Στον τοίχο της κουζίνας σε ένα παλιό ξύλινο ρολόι η ώρα ήταν επτά ακριβώς. Ηταν η ώρα που θα ξυπνούσε. Πήρα το δίσκο με το πρωινό και πήγα στο υπνοδωμάτιο.Κατευθύνθηκα προς το κρεββάτι.Τότε ακούστηκε ο ήχος απ' το ξυπνητήρι.Η Angy ξύπνησε και άνοιξε τα μάτια της.
"Καλημέρα, αγάπη μου" μου είπε.
"Καλημέρα, αγγελε μου" της απάντησα.
Ακούμπησα τον δίσκο πάνω στα πόδια της και σκυβοντας της έδωσα ένα φιλί στα βελούδινα χείλη της.
"Εχουν να μου φέρουν πρωινό στο κρεββάτι απ' όταν ζούσα στο σπίτι της θείας μου"
Κάθησα στο κρεββάτι και πήραμε μαζί το πρωινό μας.Υστερα η Angy σηκώθηκε και μπήκε στο μπάνιο. Επρεπε να ετοιμαστεί για την δουλειά. Εγώ πήρα τον δίσκο και επέστρεψα στην κουζίνα. Η Angy ετοιμάστηκε και κατέβηκε στο σαλόνι.
"Αγάπη μου,φεύγω για την δουλειά" μου είπε.
Ανοιξε την πόρτα του σπιτιού, ενώ εγώ στεκομουν δίπλα της.
"Θα τα πούμε το μεσημέρι" μου είπε, δίνοντας μου ένα φιλί στο μάγουλο.
Εγώ εκλεισα την πόρτα και κατευθύνθηκα στο σαλόνι. Εκατσα στον καναπέ και προσπάθησα να βάλω τις σκέψεις μου σε μια τάξη.Επρεπε να σκεφτώ το μέλλον μου και το μέλλον της Angy.Ηξερα οτι όσο καιρό βρίσκομαι εδώ δεν θα κινδύνευε, αλλά ως ποτέ θα γινόταν αυτό; Την σκέψη μου διέκοψε ο ήχος που ακούστηκε εξω απ' την πόρτα. Ανοιξα,μπροστά μου στεκόταν ο Mat.
"Τι κανείς εσύ εδώ;" τον ρώτησα σαστισμένος.
"Οι ανώτεροι μας μου ζήτησαν να σου μεταφέρω ένα μήνυμα."
Ζήτησα απ' τον Mat να περάσει μέσα και καθησαμε στο τραπέζι.
"Οι ανώτεροι μας είναι δυσαρεστημένοι με την εξέλιξη της υπόθεσης που έχεις αναλάβει.Κατάλαβαν οτι την έχεις ερωτευτεί και δεν συμφωνούν μ' αυτό. Μου ζήτησαν επίσης να με ακολουθήσεις και να μιλησεις μαζί τους."
"Αυτό που μου ζητάς δεν μπορεί να γίνει. Η αποστολή μου δεν έχει τελειώσει, αν φύγω τώρα η Angy θα κινδυνεύσει."
"Σε καταλαβαίνω Ian,αλλά αυτή ειναι η διαταγή τους."
"Μην επιμένεις,δεν πρόκειται να την αφήσω. Μην μου ζητάς να ξανακανω το ίδιο λάθος.Δεν θα μπορέσω ν' αντεξω κι άλλη αποτυχία."
"Μπορώ να καταλάβω πως αισθάνεσαι, αλλά η άρνηση σου να υπακούσεις θα σου στοιχίσει παρά πολλά, ακόμα και την απόταξη σου απ' τις τάξεις των αγγέλων."
"Είμαι άγγελος για να βοηθάω τους ανθρώπους και όχι για να σκέφτομαι τα αξιώματα."
"Δεν θα σε πίεσω περισσότερο.Θα σε αφήσω να το σκεφτείς και ν' αποφασίσεις,αλλά θα πρέπει να έχεις πάρει την απόφαση σου μέχρι αύριο."
"Θα το σκεφτώ Mat και θα πάρω την απόφαση μου" του είπα.
Ο Mat σηκώθηκε και μου άπλωσε το χέρι.
"Καλή τύχη, φιλέ μου!" μου είπε φεύγοντας.
Εκλεισα την πόρτα και γύρισα στο σαλόνι.Εριξα μια ματιά γύρω μου και πήγα στην κουζίνα. Εβαλα μια κούπα καφέ και εκατσα σε μια καρέκλα.Από το παράθυρο της κουζίνας αντίκριζα τον κεντρικό δρόμο της πολης.Κόσμος πηγαινοερχόταν χαζευοντας τις βιτρίνες των μαγαζιών που ήταν δεξιά κι αριστερά. Στο βάθος του δρόμου διέκρινα και το ίδρυμα για τα κακοποιημένα παιδιά. Στο μυαλό μου ήρθε η Angy,θα έπρεπε να της εξηγήσω τα γεγονότα. Θα μου ήταν δύσκολο να της πω οτι πρέπει να φύγω, έστω και για λίγο απο κοντά της.Αυτή την στιγμή είναι πολύ ευάλωτη. Σαν αστραπή απ' το μυαλό μου πέρασε και ο Carlos.Θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία και να πλησιάσει την Angy.Τελικά θα έπρεπε να πάρω μια δύσκολη απόφαση.