Ako nga pala si Jessica.
Twenty-eight years of age.Flashback...
Me and my boyfriend are going to meet today.
Isa sa mga kilalang restaurant dito sa aming siyudad ang pinili niyang tagpuan namin.
"Hush. He is late for fixteen minutes already." Bulong ko sa aking sarili
Kinakabahan na ako dahil hindi naman siya nale-late sa mga ganitong bagay.
"Excuse me miss... what is your order?" Tanong ng waiter.
Mula sa focus ko sa aking phone ay tumingin ako sa kaniya.
"Ah. Eh"
Bakit nauutal ako?
"Miss okay ka lang?"
I fix my composure.
"Yes I am. I'm sorry I will not take any order yet. I'm waiting for someone." Sabi ko.
"Okay ma'am." At umalis na siya.
Gwapo si kuya!!! May girlfriend na kaya siya?
Sinundan ko siya ng tingin hanggang maglaho siya sa aking paningin.
A/N: May Kevin ka na diba? Sumbong nga kita.
Miss author naman eh! Masama na bang magkacrush. Mas gwapo kasi siya eh at mukhang mas mabait. Hihihi.
"Excuse me. Are you Vivienne?" Tanong ng isang babae.
"Yes I am. Why?" Maayos kong sagot sa gitna ng kaniyang masamang tingin sa akin.
Umupo siya at may iniabot na sulat.
Nagkunot ang aking noo.
"Open it" aniya na parang hindi makapaghintay.
Parang sumama ang kutob ko nang mapansin kong pangalan ko nga ang nakalagay dito.
Sulat-kamay ito ng lampas tatlong buwan ko ng boyfriend na si Kevin.
Nasa kalagitnaan na ako nang hindi ko na napigilan ang mga luha kong kanina pa gustong umagos magmula ng simulan ko itong basahin.
"How dare he!" Singhal ko.
Akala ko siya na si Mr. Right na mapapangasawa ko. Akala ko siya na talaga. Na siya na ang magdadala sa akin sa altar... pero hinding-hindi na ito mangyayari! Dahil kasal na pala siya.
May inihagis pa sa akin 'yung asawa niya na papel.
Marriage Certificate.
K fine! Huwag mo ng ipamukha pa.
"Next time...check the background of your boyfriend. Mahirap magpaloko sa mga gwapo."
Nakangisi siyang umalis dala ang kanilang marriage certificate.Nilukot ko 'yung sulat at saka tumayo para magpakalimot.
"Aray!"
Napaupo ako.
Sino ba naman kasi itong hindi tumitingin sa dinadaanan.
"Miss. Sorry. Nasaktan ka ba?"
"Obviously" masungit kong sagot sa nakabunggo sa akin.
Hinihimas ko pa ang aking ulo nang mapansin kong may kamay na nakalahad sa harap ko.
Kinuha ko ito at nakita kong 'yung gwapong waiter pala ang nakabangga sa akin.
"Sorry" sabay naming sabi.
Napangiti na lang kami.
"Vincent." Sabi niya
![](https://img.wattpad.com/cover/131068814-288-k623192.jpg)
BINABASA MO ANG
A Compilation of Short Stories
Fiksi UmumHalina at mainspired, kiligin, umiyak, tumawa, malungkot,magalit, masaktan at magsenti kasama ng ating mga bida. Kapulutan sana natin ng aral ang bawat kwento na ating mababasa. Sabi nga po nila na :Learn from other people's experiences. With no fur...