HOPE Mikaelson (Melez~The Originals)

Baba!

"Neyse, kapa telefonu annemler beni beliyor bayy..." Dedi hope ve saçlarını kurutmaya başladı. Bende bu sırada aşşağıya indim.

*****

~Tanrısal anlatım~

Klaus aşşağı oturma odasına gitti.

"Hey ufaklık nerde?" dedi kol.

"Saçını kurutuyor." dedi klaus.

"Nik, neden bu kadar öfkelisin?" Dedi Rebekah.

"Birisi kızımın kalbini incitmiş." Dedi klaus. O sırada hope aşşağı indi, ama hiç bir şey duymamıştı.

~Hope~

Aşşağı indim ve herkez ayağı kalktı, bu beni bir kraliçe gibi hissettirdi.

"Evet, tahminimce siz mikelsonlarsınız. Şimdi kim kim olduğunu söyleyebilirmi." Dedim. Bir adam öne çıktı, asil bir duruşu ve Hafif karizmatik bir yüzü vardı.

"Ben elijah, amcan oluyorum."

"Memnun oldum, elijah amca." Dedim. Bir kız daha öne çıktı. Sarı kısa saçlı ve renkli gözlüydü.

"Ben freya halan, ailenin seninle birlikte 2. cadısı" Dedi.

"Bu ailede tek ben cadı olmadığıma sevindim." Dedim ve Rebekah' görünce üzerine atlayarak sarıldım.

"Yavaş ol cadaloz, beni boğacaksın."

"Seni çok özledim Reb."

"Bende seni cadaloz."

"Bu arada şu cadalozu kaldıralım, 17 olucam artık yetmedimi."

"Yetmez." Dedi, canım halam Reb. Arkadan mavi ile yeşil arası göz rengi olan bir adam geldi ve bana.

"Meraba, küçük kurdum." Dedi. Evet, bu oydu benim babamdı.

"Meraba." dedim ve ekledim "baba." Ardından kocaman bir sarılma başladı.

"Gerçekten çok güçlüsün, boynumu kıracaksın." Dedi ve sarılmayı bıraktım.

"Hadi anı ölümsüzleştirelim." Dedim ve tüm aileyi bir yerde topladım, bir selfie çektim.

"Biz zaten ölümsüzüz ufaklık." dedi kol. Ardından freya "Hey! Kendi adına konuş." Dedi ve tüm ailecek gülerek bu konuşmayı sonlandırdık.

"Ben yemekleri hazırlayım sizde biraz kaynaşın." Dedi annem. Bu arada freya ve reb de mutfağa anneme yardıma gitti.

"Film izleyelimmi?" Diye sordum.

"Tamam olur." dedi kol, elijah ve babam aynı anda.

"Ben filmleri getiriyorum." dedim. Birlikte dabbe izlemeye karar verdik. Ben film boyunca kahkaha attım.

"Kızım sen bu 16 yılda ne yaşadın acaba? Ben korktum bu filmden." Dedi kol.

"O zaman bu benim yaşadıklarımla değil senin yaşamadıklarınla ilgili kol." Dedim.

"Bana edebiyat yapma ufaklık. Neyse hadi başka film açalım bu sefer romantizm olsun." Dedi kol.

"Offf..." dedimm seslice. "Tam vaktinde" dedim mırıldanarak."

"Ne dedin?" dedi babam.

"Sana bi bastılar. Şu an bi anormal oldu, normalde kızlar romantizm sever bizim ufaklık oflamaya başladı. Bu işte bi iş var ama neyse."
Annemler ellerinde kan torbaları ve kızarmış tavukla geldiler.

"Hadi sofra hazır." dedi reb. Sofrada geyik muhabbeti dönerken anneme, "anne yarın jesslerde pijama partisi var gidebilirmiyim?" dedim yavru köpek suratımı yaparak.

"Ama sen şu an beni etkisiz hale getiriyorsun, ben bu yüze hayır diyemiyorum hile bu ama ben yemem bunu."

"Hadi anne yaaa... lütfen. Elimde sana karşı büyük tehtidlerim var."

"Neymiş onlar?" dedi annem

"Öküz... Devamını getirmeye gerek yok." dedim.

"Sen illa öldürcen o çocuğu."

"Ben değil sen öldürcen."

"Offf... Tamam, tamam." dedi ve bir anda tüm gözlerin üzerimizde olduğunu hissettim.

"Oooo... Kim o öküz?" dedi kol.

"Boş verin siz." dedim.

"Kızlar bu akşamda biz pijama partisi verelim." dedi rebekah.

"Süper fikir." Dedi freya ve bizde kabul ettik.