HOPE Mikaelson (Melez~The Originals)

İZ

"Doğum izim..."

"Kanıyor!"

*****

"Ne? Bu neden oluyor?" Dedim ve daha büyük bir acı ile inledim. Babam hemen yanıma koştu, yarama baktı ama dahada büyümüştü ve yaranın içinden bir şeyler çıkıyordu. Yaram dahada acıyordu, bu da dahada çok inlememe sebep oluyordu.

"Hope, sakin ol. Şimdi ben o şeyi omzundan çıkaracağım, sende derin derin nefes alacaksın." Ne! Bu adam delirmişmi? Acıdan kıvranmamı istiyor herhalde. Babam en iyisini bilir benim için aslında. Peki kabul edeceğim.

"Tamam." Dedim inleyerek. Ardından babam omzumdaki şeyi çekmeye başladı ama yerinden bile oynamıyordu, sanki etime yapışmış gibiydi. Babam çektikce omzum dahada acıyordu. Babam oşeyi çekmeyi bıraktı.

"Bunun kendiliğinden çıkması gerek." Dedi babam. Ben o sırada omzumu tutarak kıvranıyordum, babam benim bu halimi görünce

"Sen iyimisin? Canın çok yanıyormu?" Dedi.

"Sence baba?"

"Ahh... Haklısın tatlım canını dahada yaktığım için özür dilerim." Dedi üzgün ve endişeli bir bakışla.

"Bunda özür dilencek bir şey yok, sen beni düşünüyordun.😊😊😊"

"İyiki kızımsın.😆😆😆" Dedi gülümseyerek.

"Sende iyiki babamsın.😆😆😆" Dedim aynı gülüşü kullanarak.

"Omzun hâlâ kanıyor." Dedi omzuma bakarak.

"Bi şey olmaz, sen beni merak etme.😉" Dedim göz kırparak, neden göz kırptığımı bilmiyorum ama o anda içimden geldi. Babamda bana göz kırparak 😉 odadan çıktı.

*****

Sabah babam başıma gelmiş, yaramı inceliyordu.

"Baba bu şey ne?"

"Bir not, sana cadıların ataları tarafından yazılmış bir not ve büyü." Dedi babam.

"Peki bu neden şimdi oluyor?" Dedim.

"Doğum günün önümüzdeki haftanın başında artık güçlerin artacak, bu da seni dünyanın en güçlü canlısı yapacak. Kendini kontrol etmen için şeyler yazıyor." Ama ben dünyanın en güçlüsü olmak istemiyorum, ayrıca bu doğum günümü nereden biliyor? Ahh... doğru o benim babam nasıl unutsunki. Peki bu not neden omzumdaki doğum izimdeki yaranın içinden çıkıyor? Soruyu böylece sordum.

"Tatlım bu doğum izin senin temsilcin. Bu nedenle doğum izinden çıkıyor, mesela kurda dönüşüncede senin doğum izin tüylerinin rengini alacak." Dedi babam.

"Baba, beni neden dolunaydan önce kurda dönüştürdünüz? Dolunaydada aynı şey olmayacakmıydı." Dedim bu soru kafamı çok kurcalamıştı.

"Hayır tatlım, dolunayda daha uzun ve 2 kat daha acı verici şekilde dönüşecektin. Şimdi daha önceden dönüştüğün için daha hızlı ve daha az acı verici olacak, ayrıca yarın tekrar dönüşeceksin." Dedi babam gözlerime tatlı, tatlı bakarken.

"Neden? Bir defa dönüşmem yetmezmi?"

"Malesef, ne kadar dönüşürsen o kadar az canın yanar ve hazırlıklı olursun." Dedi babam.

"Ben tekrar dönüşmek istemiyorum.😞😞😞"

"Neden?😕😕😕" Dedi babam.

"Kurda dönüştüğümde içim öldürme isteğiyle doluyor. Size zarar vermekten korkuyorum.😔😔😔" Dedim üzgün Bir bakışla.

"Tatlım sen bize zarar vermezsin, bize zarar vermemek için elinden geleni yaparsın hem zarar versen ne olacak? Biz iyileşiriz.😇😇😇"

"Haklısın.😜" Dedim.

"Hadi ben çıktım, bir aynaya bak çok çirkinsin.😝😝😝" Biliyorum sabahları çirkin oluyorum ama bunu yüzüme vurmanız gerekmiyor. Babam çıktı ve üzerimi deiştirip kahvaltı yaptım bu gün pazardı. Okul yoktu ama kurs vardı.

"Seni kursa kol götürecek." Dedi babam.

"Tek gidemezmiyim?"

"Olmaz, kol da okula başladı. Seni koruyacak, 12. Sınıflardan ailede en genç o gösteriyor." Dedi babam.

"Tam kolun yapacağı iş, alt sınıfları ezmek." Dedim babama ve kol' a bakarak.

"Nedenmiş o?" Dedi babam.

"Çünkü en rütbeliler onlar, okuldaki küçükleri ezerler. Ama 9. Sınıflar hariç genelde onlara merhamet gösterirler ama kolu bilmem." Dedim.

"Süper, ben gider gitmez küçükleri hırpalarım.😎😎😎" Dedi kol.

"Hayır kol. Sen hope' u koruyacaksın👿👿👿" Dedi babam

"Ben hiç almayayım, ne güzel 12. Sınıflara dalıyordum. Şimdi kol gelip benim yerimi alır. Birde başıma koruma almayayım.😒😒😒"

"Hiç itiraz etme hope, kol da gelecek o kadar!😠😠😠"