HOPE Mikaelson (Melez~The Originals)

kaçırıldım!

Gözlerimi açtığımda başımda ve sırtımda keskin bir acı vardı. Etrafına baktığımda karanlık ve bom boş bir odadaydım. Ve tahmin edin ne oldu? SIRTIM TUTULMUŞ! Yahu bari bir yatağa yatıraydınız. Bana tip tip baktığınızı hissediyorum. Ne!? Bir melez olmam sırtımın tutulmayacağı anlamına gelmez.

Ben size çene çalarken içeri bir hanım abla girdi. Tabi ben klişelerden devam  ederek

"Nerdeyim ben? Sen kimsin?" dedim tabi sonra hope farkı olaraktan.

"Ne bokuma geldim ben buraya?" dedim. Ehehe... Farkımız tarzımız. Hanım abla tek kaşını kaldırıp bana yaklaşmaya başladı.

"Şu an rusyadasın.-" Dediğinde sözünü kestim.

"Çüşşş...! Ne rusyası ya!? Ay'a gitseymişiz, Rusya yakınmış!" Dedim ve kızın üstüne atlayıp tırnaklarını geçirdim.

"Şimdi hemen neden burdayım ve kimsin söylüyorsun."

"İntikam almak için ve ben senin sonun olacak kişiyim." hadi ya! Nah!

"Neyin intikamı bu?"

"Sevgilimi öldürdün. Ben de seni öldüreceğim." dedi. Al işte tam bir klasik. Ama jackin bununla ne alakası var?

"Jackin bununla ne alakası var."

"Etki altına almak için büyü yaptım." demek bir cadı!

"İyi halt yemişsin!" Dedim ve kadının vücudunu büyüle duvara yapıştırdım sonra yine büyüyle boynunu kırdım.

"Hadi ama, bu kadar basit bir büyücü olamazsın." dedim ve çıkışa doğru yürüdüm. Sırtıma gelen kazıkla inledim. Derin bir nefes aldım ve kazığı çıkarttım. Ona dönüp

"Basit olmayacağını söylemiştim." dedim ve çıkarttığım kazığı tam kalbine attım. O da benimle aynı anda üzerime kıymıklar fırlattı ve kalbine gelen kazıkla yere yığıldı. Ben kıymıkların verdiği acıyla çığlık attım.

"Keşke daha acı vererek öldürseydim! Or*spu!" dedim ve vampir hızımla en yakın hava alanına girdim ve görevliyi etki altına alıp en yakın zamana bilet aldım. Ne!? Vampir hızıyla yoruluyorum ve param yok! Bunlar hayatın acı gerçekleri.

***

13 saat sonra...

Evet yolculuk uçakla 12 buçuk saat sürdü! Yani anlayacağınız amerikadaysanız Rusya ya gitmeyin😆! Tabi ben kıymıkları vücudumdan çıkaramadığım için herkes tip tip bana baktı. Düşünebiliyor musunuz? 12 saat boyunca öylece izlendim! Az kalsın psikolojim bozuluyordu. Vampir  hızımla eve gittim. Şimdi annem ya da başkası beni böyle görse s*çarım. O yüzden evin arkasına gidip odanın camına sıçradım. Odama girince bir de ne göreyim!? Mikaelson sülalesi!

Hepsi kaşlarını çatmış elleri belinde bana bakıyorlar! Aha şimdi bittik!

"Hope! BU HALİN NE?" dedi annem cırlayarak.

"Ya anne, bi şey yok. Rusyadan buraya bu halde gelmek nasıl bi şey biliyomusun?" bi saniye. Ben. Şu an. Kendimi. Ele. Verdim. İyi b*k yedim! Aferim bana!

"Yuh! Rusyadan. Buraya. Kıymıklarla. Bu halde. Geldin. OHA! Şu an idrak sorunumu yaşıyorum ? Ya da yaşlılıktan sağırmı olmaya başladım?" dedi babam. Bunu demesi üzerine hepimiz ona 'sesini kesmezsen ölürsün.' Bakışı attık. O da 'sizi tabuta koyarsam yine ölürmüyüm!?' bakışı attı biz de 'büyüksün abi!' bakışı attık ve babam bana döndü.

"Sen! Sevgili kızım. İlk önce kıymıklarını temizliyorsun ve aşağı inip bize her şeyi anlatıyorsun." dedi ve odadan çıktılar. Bende kıymıklara baktım ve ofladım. İşte bu tam bir eziyet olacak! T-şörtümü çıkarttım ve üzerime sırt dekolteli yarım büstiyer giydim