My lovely mate

Proloog

'Hé, jij daar niet stoppen met werken!' hoor ik een wachter roepen als ik stop met werken.

'Je uren zijn voor vandaag nog niet voorbij!' roept hij nog een keer als ik niet opnieuw begin met werken.

'Ik ben moe en heb honger!' roep ik terug.

'Ik zeg het je nog één keer, begin opnieuw met werken!' sist hij als hij bij me staat.

'Ik ben moe, begrijp je dat niet?' mompel ik.

Hij grijpt mijn arm vast en sleurt me mee.

'Je gaat de kerkers in als straf, domme omega.' sist hij en sleurt me nog harder mee.

'Dan moet ik tenminste niet werken.' mompel ik terwijl ik met mijn vrije hand over mijn gezicht wrijf.

'Hier.' sist de man nog eens en duwt me een cel in.

Ik val op de grond, op mijn knieën. Ik hoor de man nog lachen en daarna ben ik alleen. Ik ga tegen de muur op de grond zitten en kijk voor me uit.

'Ik wil rennen.' zeurt Lena in mijn hoofd, Lena is mijn innerlijke wolf.

'Ik weet het Lena, maar we kunnen nu niet. Sorry.' zeg ik terug en sluit het gesprek af.

Ik sluit mijn ogen en denk na over het leven. Als ik mijn mate zou ontmoeten zou ik dol verliefd zijn en hem liefdevol behandelen. Tenminste als hij me niet afwijst. Want ik ben de dochter van omega's dus ben ik ook een omega. Het laagste wat je kunt zijn in een roedel.