Sara is 19 jaar.
Jasper is 20 jaar.
Zij zoekt haar mate.
Hij zoekt zijn mate.
Zij is lief en zorgzaam.
Hij is wreed omdat hij zijn mate niet vind.
Zij is van the whitemoon pack.
Hij is van the deadbone pack.
Zij is dochter van een omega.
Hij is alph...
'Wat is er prinses?' vraagt hij bezorgt als ik niet antwoord.
'Ik weet niet waar ze zijn, ik weet niet eens of ze nog leven.' mompel ik en tranen prikken in mijn ogen.
'Kom hier.' fluistert hij en sluit me in zijn armen.
'Waar leefden ze voor je in de kerkers zat?' fluistert hij.
'In het pack, ik was zwak of ben het nog steeds dus kon ik nooit met ze mindlinken.' zeg ik en de tranen ontsnappen via mijn ooghoeken.
'Meisje toch.' mompelt hij en trekt zich nog dichter naar zich toe.
'Wat als ik ze niet meer vind? Of als ze dood zijn?' snik ik.
'We gaan ze zoeken goed?' vraagt hij.
'Vertel hun naam en ik ga kijken of ik ze in de lijst vind van de dode pack leden van jou pack.' zegt hij als ik niet antwoord.
'Is goed, ze heten James Miller en Kate Wilson.' snik ik.
'Ik ga ze zoeken, liefste.' fluistert hij in mijn oor.
We blijven nog een tijdje staan tot ik niet meer moet huilen, waarna ik geeuw.
'Ben je moe?' vraagt hij teder.
Ik knik.
'Ja.' mompel ik.
'Kom ik breng je naar de logeerkamer, ik denk dat je nog niet direct bij mij in bed wilt liggen.' glimlacht hij.
Ik knik verlegen.
'Sorry.' mompel ik.
'Het is niet erg, ik begrijp je je vertrouwt niet zomaar mensen dat is helemaal niet erg mijn liefste.' zegt hij en streelt mijn wang.
Als we bij de logeerkamer zijn geeft hij me een pyjama.
'Deze is van Lisa, je mag hem gebruiken zei ze.' antwoordt hij als hij me raar ziet kijken.
Ik knik.
'De dokter zei wel dat je wonden op je rug iedere avond moeten worden ingesmeerd met zalf. Moet ik het doet of heb je liever dat iemand anders het doet?' vraagt hij twijfelend.
'Jij mag het doen als je dat wil tenminste.' zeg ik.
'Ja ik wil het doen.' grijnst hij waardoor ik moet lachen.
'Ik ga eerst de zalf opsmeren als het goed is.' zegt hij.
Ik knik en doe mijn shirt en trui uit.
Pov Jasper
Ze doet haar trui uit en mijn wolf wil de controle overnemen maar ik weet hem tegen te houden. Het laatste wat ik nu wil is dat Sara nog banger voor me word.
Haar wonden op haar rug zijn groot en diep, het ziet er niet zo goed uit.
'Dit zal waarschijnlijk een beetje pijn doen.' zeg ik waarna ik een beetje zal op mijn hand doe.
Ze knikt.
Ik smeer de zal voorzichtig op haar rug, maar stop als ze een beetje kreunt.
'doet het pijn?' vraag ik bezorgt?.
'Ja, maar het is oké' zegt ze waarna ik voorzichtig de zalf verder uitsmeer.
'Bedankt.' mompelt ze als ik klaar ben met de zalf.
'Geen probleem.' glimlach ik.
'Slaap zacht.' fluistert ze en drukt haar lippen kort tegen mijn kaak als ze haar pyjama aanheeft.
'slaap zacht.' fluister ik terug en ga naar mijn eigen slaapkamer.
Ik trek mijn kleding uit en ga met enkel mijn boxer in bed liggen waarna ik al snel in slaap val.
*~*
Ik tik de laatste cijfers in van een Alpha zaak. Ik ben al van 5 uur deze ochtend bezig met werken omdat ik niet kon slapen. Er wordt op de deur geklopt.
'Binnen.' mompel ik.
'Hey.' zegt Ian als hij zijn hoofd door de deur steekt.
'Hey.' mompel ik.
'Wow jij ziet er moe uit.' merkt hij op en gaat voor me zitten.
Ik knik.
'We gaan ontbijten kom je ook?' vraagt hij.
'Is Sara als wakker?' vraag ik.
'Nee nog niet.' zegt hij.
'Ik kom er zo aan ik ga Sara wakker maken.' zeg ik waarop hij knikt en de deur dicht doet.
Ik sta op en ga naar Sara haar kamer. Ik klop op de deur en wacht tot ik antwoord krijg. Als het stil blijft doe ik de deur voorzichtig open en stap de kamer in. Ik tref haar slapend aan. Ik krijg een glimlach op mijn gezicht.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik ga voorzichtig op de rand van het bed zitten en streel door haar haren.
'Saar?' fluister ik.
Ik krijg gemompel terug.
'Saar het is tijd om op te staan, we hebben ontbijt.' fluister ik en deze keer is ze klaarwakker.
'Eten?' vraagt ze opgewekt.
Ik knik.
'Hoe is het met je rug?' vraag ik bezorgt.
'Ik denk beter, het doet niet zoveel pijn meer.' glimlacht ze en gaat rechtop in bed zitten.
'Mag ik even kijken?' vraag ik.
Ze knikt. Ik trek haar shirtje een beetje omhoog.
Hey! Ben ik weer. Hoe is het met jullie? Met mij is het niet zo goed ik lig in het ziekenhuis, want ik heb problemen met mijn hart.
