My lovely mate

Hoofdstuk 7

Pov Sara

'Waarom til je me?' vraag ik giechelend als Jasper de trap op loopt.

Hij antwoord echter niet en loopt de logeerkamer in en legt me op bed, waarna hij zelf naast me gaan zitten.

Ik kijk hem vragend aan als hij mijn voeten op zijn schoot legt en ze begint te masseren.

'Je voeten deden toch pijn?' fluistert hij waarna hij me intens aankijkt.

Ik knik, waardoor hij ze verder masseert.

'Ik weet nog niet veel over jou eigenlijk?' concludeer ik.

Jasper knikt, terwijl hij nog steeds mijn voeten aan het masseren is.

'Ik weet ook niet veel van jou.' zegt hij.

'Dus laten we elkaar vragen stellen, waarop je eerlijk antwoord.' stelt hij voor.

Ik knik.

'Wie begint er?' vraag ik.

'Ik zal beginnen.' zegt hij.

Hij laat mijn voeten los en gaat voor me zitten, zodat we elkaar aankijken.

'Hoe oud ben je?' vraagt hij.

Ik moet lachen.

'Welke datum zijn we en welk jaar?' vraag ik.

Hij neemt zijn telefoon.

'We zijn 12 oktober 2017.' 

'Dan ben ik 19 jaar. Jij?' vraag ik.

'Ik ben 20 jaar.'

'Wanneer ben je jarig?' vraag ik.

'17 juni. Jij?' vraagt hij.

'Ik ben jarig op 12 januari.' 

Ik knik.

'Hoelang zat je al in die cel?' vraagt hij met bezorgdheid in zijn ogen.

'Ruim twee jaar.' zeg ik zacht.

'Wat hebben ze je aangedaan?' vraagt hij en je ziet boosheid in zijn ogen.

'Ik was een omega en ik was op een dag het beu om nog verder te werken, ik was kapot, ik had honger en dorst. Ik staakte mijn werk en weigerde verder te doen als die bewaker me dat beveel. Dus toen werd ik meegesleurd naar een cel en ben ik daar niet meer buiten gekomen tot jij me kwam halen.' zeg ik met tranen in mijn ogen als ik terug denk aan dat moment.

Jasper slaat zijn armen om me heen, als hij ziet dat ik het moeilijk heb en trekt met dicht tegen zich aan.

'Het is allemaal voorbij nu liefste.' sust hij me en wrijft over mijn haren, waarna er tranen uit mijn ogen ontsnappen.

Het komt er met luide snikken uit, al mijn gevoelens die ik een lange tijd heb opgekropt. Terwijl ik huil en Jasper zijn shirt nat maak met mijn tranen blijft hij me sussen en heen en weer wiegen.

Pov Jasper

Het doet me pijn haar zo te zien en mijn wolf ook. Toen ze haar verhaal vertelde wat er toen is gebeurd ik werd boos boos op de mensen die mijn mate pijn hebben gedaan. Gelukkig zijn ze dood.

Ik wieg haar heen en weer terwijl ik haar sus als ze luid huilt. Als het na een tijdje stil is til ik mijn wang van haar hoofd, die ik daar heb gelegd terwijl ik haar aan het sussen was. Mijn lieve mate is in slaap gevallen, ze ziet er zo schattig, lief en kwetsbaar uit. 

Ik besluit haar te laten slapen, want ze heeft rust nodig en leg haar in bed onder de dekens. Ik duffel haar goed in en druk een kus op haar voorhoofd.

'Slaap zacht, liefste.' fluister in in haar oor waarna ik voorzichtig opsta van het bed en de kamer uitga richting mijn kantoor waar ik wat zaken zal doen tot het tijd is om te eten.

Ik zit druk te werken als er word geklopt op de deur.

'Binnen.' zeg ik met mijn alpha stem.

De deur wordt geopend en Ian komt mijn kantoor binnen.

'Hey.' zegt hij.

'Hey Ian.' antwoord ik en leg mijn stapel papieren aan de kant.

Ian gaat op de stoel voor me zitten.

'Wat is er?' vraag ik als hij even stil is.

'Ik heb zitten nadenken over Sara haar oude pack.' begint hij.

Ik knik als teken dat ik het begrijp.

'Je hebt me verteld dat het the whithemoon pack heette toch?' vraagt hij.

'Ja, maar Ian ik begrijp niet waar je naartoe wilt.' antwoord ik met een frons op mijn gezicht.

'Wij hebben dat pack uitgemoord en het behoort nu tot het onze. Je hebt verteld dat je Sara haar ouders zocht, of ze nog leefden.' zegt hij.

Ik knik.

'Wel.' begint hij.