My lovely mate

Hoofdstuk 19

Pov Sara

'Nee Jasper, ik ga echt eerst iets anders aantrekken.' sis ik.

'Waarom het zijn maar mijn ouders die hier zijn.' mompelt hij gefrustreerd.

'Maar je ouders.' sis ik verontwaardigd. 'Ze zijn wel mijn toekomstige schoonouders, ik wil een goede indruk op ze maken en dan moet ik niet aankomen als een zwerver.'

Hij neemt mijn gezicht in zijn handen. 'Jij bent nooit een zwerver, in iedere outfit zie je er geweldig uit. Dan moet ik me inhouden om niet de kleren van je lijf te rukken.'

Ik moet blozen door zijn ruwe taalgebruik. 'Ik wil een goede indruk maken laat mij nu gewoon een andere outfit aantrekken.' zucht ik.

Hij schudt resoluut zijn hoofd en trekt mij aan mijn arm mee naar de woonkamer, waar zijn ouders op ons aan het wachten zijn.

'Mam, pap ik wil jullie voorstellen aan Sara, mijn mate.' Hij trekt me dicht naar zich toe.

'Hallo Sara, wat ben ik blij dat hij eindelijk zijn mate heeft gevonden. Ik ben Yulia.' glimlacht zijn moeder. 'En dit hier is mijn mate Charles.'

Ik glimlach en knik. 'Het is fijn jullie te leren kennen.'

'Wij zijn ook blij dat we jou kunnen ontmoeten.' glimlacht zijn vader, Charles.

Jasper trekt me mee naar de bank, recht tegenover die waar zijn ouders op zitten.

'Waar hebben we jullie bezoek eigenlijk aan te danken?' vraagt Jasper nieuwsgierig.

'We mogen toch wel onze zoon eens bezoeken en we hadden gehoord dat hij veel gezien was met een meisje dus waarom niet.' grinnikt zijn moeder.

'Wel je hebt haar nu gezien.'

Ik geef Jasper een waarschuwende stomp met mijn arm. Hij kijkt me kort en hij ontspant wat.

'Zeg Sara je woonde vroeger niet in deze roedel, toch. Waar woonde je dan?' vraagt Yulia geïnteresseerd.

'Ze woonde in het pack dat we laatst hebben aangevallen.'

'Oh wat erg je bent toch niet gewond geraakt.' zijn moeder klinkt bezorgt.

Jasper schudt zijn hoofd. 'Niet van dat nee.' mompelt hij.

Zijn ouders kijken hem raar aan.

'Ze werd vastgehouden in een cel omdat ze staakte verder te werken.' gromt hij.

Ik leg mijn hand op zijn arm. 'Rustig.' fluister ik.

'Was je een omega?' zijn vader vraagt het voorzichtig.

Ik knik en probeer de opkomende tranen in te houden.

'Ik denk dat het beter is als jullie gaan, ze moet rusten.'

'Natuurlijk.' mompelt Yulia en staat samen met haar mate recht.

'Tot de volgende keer Sara.' glimlacht ze.

Ik schenk haar een waterige glimlach terug, waarna ze het huis verlaten.

'Waarom moet ik toch steeds huilen.' mompel ik.

Twee sterke armen tillen me op Jasper zijn schoot en wiegen me heen en weer.

'Dat is normaal liefje, het is een traumatische gebeurtenis voor je.' zijn stem klinkt rustig en zijn hand wrijft rustig over mijn rug.

'Ik ben gewoon zwak.'

Zijn bewegingen stoppen even en hij tilt mijn kin op zodat ik hem aankijk.

'Je bent allesbehalve zwak. Je bent heel erg sterk, sterk want je hebt alles overleeft je loopt hier vaak met een glimlach rond je bent sterker dan eender wie.' zijn stem klinkt streng.

Ik knik zacht en verstop mijn gezicht in zijn shirt.

'Is het niet beter als je even gaat rusten?' Hij klinkt bezorgd.

Ik haal mijn schouders op en voel hoe ik word opgetild.

'Ik hou van je.' fluistert Jasper als hij me in stopt in bed.

Ik grinnik zacht. 'Ik hou ook van jou.'

Hij glimlacht en drukt een kus op mijn voorhoofd.

'Ga maar slapen ik blijf bij je en zal hier wat Alpha zaken doen.' Hij slaat zijn arm om me heen en ik nestel me tegen zich aan.

Ik sluit mijn ogen en niet veel later val ik in slaap.

Hello beautiful people! Zoals beloofd een nieuw hoofdstuk. I'm excited because Ik ga in april met school voor 4 dagen naar Rome. Wat betekent pizza eten, mooie gebouwen bekijken en weer pizza eten!