My lovely mate

Hoofdstuk 8

Pov Jasper

Ik kijk hem vragend aan.

'Z-e' hakkelt hij.

Hij neemt diep adem.

'Ze staan op de doden lijst Jasper.' zegt hij serieus.

Ik kijk hem verbaasd aan.

'Ze staan op de doden lijst?' vraag ik voor de zekerheid.

Hij knikt.

'D-us' hakkel ik.

'Dus wij hebben ze vermoord. Wie weet ik niet, maar iemand van onze roedel sowieso. Misschien zelfs jij of ik.' zegt hij serieus.

'Shit.' vloek ik.

'Hoe ga ik dit ooit aan Sara vertellen.' mompel ik.

'Ze gaat me dit nooit vergeven. Ze was er zo gebroken van toen ze over hen sprak en daarjuist toen ze me het hele verhaal vertelde wat er is gebeurd. Ze was zo gebroken dat ze zichzelf in slaap heeft gehuild.' vertel ik hem.

Hij knikt en denkt na.

'Je gaat het haar moeten vertellen Jasper. Hoe vroeger ze het weet, hoe minder boos ze misschien zal zijn.' geeft hij me als raad.

Ik knik. Ian staat op.

'Ik ga dan kun je even nadenken, we eten over een half uur.' 

'Oké.'

Ian loopt mijn kantoor uit en ik sta op uit mijn stoel. Ik loop richting het raam en kijk naar buiten. Hoe zal ik dit ooit aan Sara vertellen zonder ze me zal haten.

Na een  half uur heb ik nog steeds geen idee hoe ik dit Sara moet vertellen, maar ik ga haar nu gaan halen want we gaan zo eten.

Ik sta op en ga richting de logeerkamer waar Sara ligt te slapen. Ik open voorzichtig de deur en zie haar heel schattig slapen.

Ik ga naast haar op bed zitten, schuif een plukje haar uit haar gezicht waarna ik tintelingen krijg.

'Sara' fluister ik.

Geen reactie.

'Sara liefje, het is etenstijd.' fluister ik terwijl ik een vinger over haar wang laat strelen.

Ik krijg een geluidje terug.

'Liefje ik weet dat je wakker bent.' grinnik ik.

Ze open haar ogen en kijkt in mijn ogen.

'Hey.' mompelt ze schor.

Ik glimlach zwak.

'Hey.' fluister ik en streel haar wang.

Ze sluit genietend haar ogen.

'Ga je opstaan? We gaan zo eten.' vraag ik.

Ze opend haar ogen en knikt. Ze steekt haar armen omhoog.

Ik moet grinniken. Ze trekt een pruillip.

Ik neem haar handen vast en trek haar overeind.

~*~

Tijdens het eten heeft Ian me steeds blikken toe gewerpt en als we klaar zijn met eten ben ik met Sara naar boven gegaan.

'Is er iets?' vraagt ze als ik even stil ben.

'Voor ik je boos word. Het spijt me echt.'

Ze kijkt me vragend aan.

'Ian heeft je ouders opgezocht.' begin ik en ze kijkt me nieuwsgierig aan.

'Ze zijn gestorven Sara.' zeg ik.

Er komen tranen in haar ogen.

'Dat is nog niet alles, ze zijn gestorven door onze aanval.' mompel ik.

Nu verlaten de tranen haar ooghoeken.

'D-us I-iemand van jullie heeft ze gedood?' vraagt ze hakkelend.

Ik knik.

'Het spijt me zo lieverd, ik zal zoeken wie het heeft gedaan. Echt waar.' zeg ik, maar ze schudt haar hoofd.

'Ik wil even alleen zijn.' fluistert ze.

Ik knik en sta op van het bed.

'Het spijt me echt.' zeg ik nog waarna ik de kamer verlaat.

Ik heb een blog! Linkje in bio!