Hoofdstuk 4

4.2K 124 0
                                        

Pov Sara

'Nee niet huilen. O mijn god sorry Sara ik wou je niet bang maken.' zegt hij en wil dichterbij komen.

Ik steek mijn hand op.

'Alsjeblieft blijf bij me uit de buurt voor even.' fluister ik.

Hij kijkt me verslagen aan.

'Kan ik even ergens alleen zijn?' vraag ik terwijl een traan mijn oog verlaat.

Hij knikt.

'Kom maar mee.' fluistert hij en staat op.

Ik sta ook op en loop met hem mee naar boven.

---

'Sara?' hoor ik Lisa vanaf de andere kant van de deur fluisteren.

'Ja?' mompel ik schor.

'Mag ik binnenkomen?' vraagt ze.

'Ja, kom maar.' mompel ik.

Niet veel later verschijnt Lisa de kamer in.

'Hey' zegt ze bezorgt.

'Hey' fluister ik.

'Ik heb gehoord van Jasper wat er is gebeurt. Het spijt hem Sara, ik ben bang dat hij zichzelf pijn zal doen. Dat doet hij altijd als hij van streek is.' mompelt ze.

Ik kijk haar aan.

'Doet hij dat vaker.' vraag ik.

Ze knikt.

'Soms gaat hij dan zo erg trainen dat hij zichzelf kapot maakt of hij gaat naar de tatoeëerder en zet een tatoeage.' fluistert ze.

'Ik ga maar eens kijken bij hem denk ik. Hij is tenslotte mijn mate, maar ik voel de tintelingen niet.' zeg ik en krijg tranen in mijn ogen.

'Dat komt omdat je super zwak bent momenteel.' stelt ze me gerust.

Ik knik.

'Ik ga je naar Jasper brengen, goed?' vraagt ze.

Ik knik.

*~*

Ik loop de tatoeagewinkel binnen en zie Jasper aan een tafel zitten met de tatoeëerder.

Jasper moet mijn geur geroken hebben want hij kijkt op.

'Sara?' vraagt hij verbaasd.

'Jasper.' glimlach ik en  ga naar hem toe.

'Ik dacht echt dat je iets dom ging doen. Lisa zei dat je domme dingen doet als je van streek bent en gelukkig ben je hier.' mompel ik en geef hem een knuffel.

Hij lach naar me.

'Ben je niet meer boos of bang voor me na wat ik net had gedaan.'.

Ik schud mijn hoofd.

'Welke ga je zetten?' vraag ik een  ga op een stoel naast hem zitten.

'Ik heb hem al gezet eigenlijk, we waren aan het kijken voor nog een tatoeage.' fluistert hij.

'Mag ik hem zien, degene die je hebt gezet?' vraag ik nieuwsgierig.

'Natuurlijk prinses.' grijnst hij en rolt zijn broekspijp op.

'Wow zo mooi

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

'Wow zo mooi. Voor wat staat het?' vraag ik.

'Voor een weg die ik nog wil afleggen, die ik nog moet zoeken samen met jou.' grijnst hij.

'Hij is zo mooi.' mompel ik.

'Vind je tatoeages leuk?' vraagt hij.

Opgewonden knik ik.

'Wil je er ook één?' vraagt hij.

Mijn ogen worden groot.

'Mag dat?' vraag ik opgewonden.

Hij grijnst.

'Natuurlijk prinses.' grijnst hij.

Ik druk een kus op zijn lippen 'je bent de beste.'.

'Weet ik' grijnst hij.

'Weet je al waar je een tatoeage wilt en wat?' vraagt hij.

Ik knik.

*~*

'Je weet het zeker?' vraagt Jasper nog een keer voor de zekerheid als ik op de tafel ga liggen.

Ik knik.

'Mag ik je arm?' vraagt de tatoeëerder.

Ik geef hem mijn arm en met mijn andere arm houd ik Jasper zijn hand vast.

Ik trek een pijnlijk gezicht als de tatoeëerder begint met de tatoeage te zetten.

'Zometeen doet het minder pijn, prinses' fluistert hij en drukt een kus op mijn hand.

*~*

'Mooi eh?' vraag ik aan hem.

Jasper knikt.

'Het is prachtig die diamanten, net zoals jij ook een diamant bent die prachtig is.' fluistert hij teder.

Ik glimlach verlegen en kijk naar beneden

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.


Ik glimlach verlegen en kijk naar beneden.

'Niet verlegen worden prinses.' Zegt hij en neemt mijn kin tussen zijn twee vingers, zodat ik hem wel moet aankijken.

'Nog nooit heeft iemand zoiets liefs tegen me gezegd behalve mijn ouders.' mompel ik.

'Waar zijn je ouders?' vraagt hij plots als we bijna bij het packhuis zijn aangekomen.

Ik kijk hem verschrikt aan.

Mijn ouders...

My lovely mateWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu