Hoofdstuk 1

1.6K 63 0
                                    


Hoofdstuk 1:

The Happening.

Ik liep langs de weg in de stortende regen. Steeds als er een auto langs reed, stak ik mijn hand uit om een lift proberen te krijgen. Te vergeefs reed de 8e auto ook gewoon door. Geïrriteerd hees ik mijn zware rugzak op en liep door richting de stad. Mijn hoodie die nu helemaal doordrenkt was met regenwater, hing langs mijn gezicht samen met het doorweekte lange zwarte haar dat aan mijn gezicht plakte. Ik hoorde piepende remmen achter mij van een busje die was gestopt. Ik keek achterom en zag een dronken man mijn richting op lopen.

"Wil je een lift meisje?" zei de man die wankelend naar me toe liep. Ik rook de bier walm van hem afkomen.

"Nee bedankt" zei ik bang en ik draaide me snel weer om.

"Kom dan krijg je wat eten van mij, je ziet er hongerig uit!" hoorde ik de dronken man zeggen. Ik had al twee dagen niet gegeten, alleen wat bessen en rauwe vis die ik had gevangen.

"Geef me alleen eten.." zei ik en ik volgde de man twijfelend naar zijn busje. Alles ging toen zo snel. Hij pakte mij beet en trok mee naar het dichte bos dat begon aan de zijkant van de weg.

"Ik zal je geen pijn doen meisje, ik wil gewoon een spelletje spelen" zei de man.

"Laat me los jij... jij viezerik!" riep ik naar hem. Ik probeerde los te komen maar de dronken man had me te stevig vast.

"Help! Help!" schreeuwde ik.

"Oh kreng hou toch je klep!" zei de man die zijn hand over mijn mond sloeg en stug doorliep, verder het bos in.

Ik was doodsbang. Ik had geen idee wat er met me ging gebeuren.

Opeens stopte de man en duwde me tegen een grote boom aan. Hij pakte zijn zakdoek uit zijn achterzak en bond mijn mond af zodat ik geen geluid kon maken. Hij bond ook met het touw dat hij mee had, mij stevig aan een boom. Ik probeerde nog te protesteren, het had geen nut hij had me te goed vast.

"Laten we gaan beginnen" zei hij met een grijns waar ik rillingen op mijn rug van kreeg.
Hij begon een spoor van vieze kwijlerige zoenen te maken in mijn nek waar ik echt van walgde.

"Je bent zo mooi" zei hij terwijl hij grijnzend mijn vest open maakte.

De knopen die hij had gemaakt in de touwen waar hij me mee had vast gemaakt, waren veel te strak om open te krijgen. Tranen bleven over mijn wangen rollen terwijl hij verder ging waar hij mee bezig was.
Op dat moment hoorde ik iets achter me, een diepe luide grom kwam achter de boom vandaan. Wat achter mij stond leek die dronkenlap erg te laten schrikken. Zijn ogen waren zo groot dat ze er bijna uitvielen.
"Watthefffa-" zei hij terwijl hij naar achter liep.
"Neem haar! ik-ik wil nog niet dood!" zei hij bang. Met dat gezegd te hebben wou hij weg rennen. Maar hij was te laat. Het gedaante rende op hem af en sprong op hem. Doordat het donker was, kon ik niet goed zien wat er gebeurde maar het klonk niet echt smakelijk. Kreten van de bange man, krakende botten en scheurend vlees was wat ik hoorde die nacht. Ik was doodsbang. Doodsbang voor het gedaante en doodsbang voor wat hij me aan ging doen.
Ik zag het mijn kant op lopen. Ik wou schreeuwen maar je hoorde niks door het doek in mijn mond. Ik kneep mijn ogen dicht en wachtte de dood af. Ik ben dan in ieder geval niet meer alleen dacht ik bij mezelf.

*Flashback*

'Ik zie je morgen!' riep ik naar Gill.

'Later!' riep ze terug.

Ik liep naar de schoolbus en reed naar huis. Normaal gesproken rijd ik in 5 minuten maar dit keer stond ik in de file. Er is nooit file hier.. dacht ik bij mezelf. Ik zette mijn muziek wat harder en zag toen al de brandweer en politie langs rijden. Nieuwsgierig naar wat er aan de hand was (net zoals iedereen in de schoolbus) ging ik uit het raam hangen om te kijken wat er aan de hand was. En toen zag ik het. De hele rij huizen, inclusief mijn huis stond in brand. Een minuut lang stond ik in shock naar de brandende huizen te kijken. Toen ik mijn benen weer kon bewegen, rende ik door de bus naar buiten en langs al de stilstaand auto's naar mijn huis. Ik zag de politie staan die de weg hadden afgezet.

"Meisje, je kan hier niet langs" zei de man die me zag aan komen rennen.

"Mijn ouders en zusje!" Riep ik.

***

The Bite Of The BeastWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu