The Bite Of The Beast

Hoofdstuk 6

"Dat is toch helemaal niet mogelijk Ashton? We moeten onderzoeken hoe ze zo snel is genezen!" hoorde ik een vrouw zeggen.

"Ik heb het ook nog nooit gezien.." hoorde ik de dokter zeggen die ik eerder had gezien.

Ik probeerde mijn ogen te openen maar door het felle, witte ziekenhuis licht ging dat erg moeilijk.

"Ashton, ze word wakker. Ik haal de agenten wel" hoorde ik de vrouw zeggen waarna ik de deur hoorde open gaan.

"Kate?" hoorde ik de dokter zeggen. Met moeite opende in mijn ogen en keek recht in de ogen van de dokter die me onderzoekend aan keek.

"Kan je mij vertellen hoe je je voelt?" zei hij terwijl hij door wat dossiers bladerde die hij bij zich had.

"Ik moet zeggen dat ik me prima voel!" zei ik vrolijk.

"Kate.. Je kan vanmiddag naar huis" zei de dokter. Het kwam niet helemaal binnen wat hij zei. Zei hij nou vanmiddag?

"Ik ben door een beest aangevallen.. Vind u het niet een beetje vroeg om mij naar huis te sturen met twee mega wonden?" zei ik.

"Kate, je bent wonderbaarlijk snel genezen" zei de dokter. "Wij hebben er ook geen verklaring voor, het enige wat wij nog kunne doen is je naar huis sturen. Toen ik wilde reageren, kwamen er net twee politie agenten binnen. 

"Goed om te zien dat je je zo goed voelt" zei de ene agent. Ik herkende de agenten van de plek in het bos. 

"Jullie waren er ook.." zei ik terwijl ik weer terug dacht aan de vreselijke gebeurtenis.

"We hebben wat vragen voor je Kate" zei de jongere agent.

"Jij bent Colton toch?" zei ik tegen hem.

"Dat klopt" zei hij terwijl hij ging zitten.

"Heb je enig idee wat je heeft aangevallen?" zei hij voorzichtig terwijl de andere agent met de dokter naar buiten liep.

"Het.. het ging allemaal zo snel en het was hardstikke donker.." zei ik. 

"Weet je wel wat er met je gebeurd is?" zei hij. Ikk twijfelde eerst om hem alles te vertellen omdat het zo vreemd klonk toen ik er over na dacht. Toch heb ik hem alles verteld met elk detail erbij. 

"Dat..dat moet een vreselijke ervaring zijn geweest" zei hij met het geschrokken gezicht dat al de heltijd op zijn gezicht vast zat terwijl ik mijn verhaal vertelde.. De deur vloog open waarna de andere agent naar binnen kwam rennen.

"Colton, er is een nieuw slachtoffer gevonden"

"Kate bedankt voor je informatie, als je nog iets herinnert kun je dit nummer bellen" zei hij terwijl hij me een kaartje gaf. Ik knikte en de twee agenten liepen snel de deur uit. Ik legde het kaartje naast mij op het bijzet tafeltje terwijl ik de deur weer open hoorde gaan.

"Ik heb je persoonlijke spullen voor je" zei de verpleegster die glimlachend binnen kwam.

"Bedankt" zei ik terwijl ik naar de spullen keek die ze op het bed legde.

" Uhm.. mevrouw? deze kleding is niet van mij" Zei ik terwijl ik de spijkerbroek en trui omhoog hield.

"Oh! helemaal vergeten te zeggen, Er was niet zo veel meer van je kleding over toen je hier binnen kwam dus de verpleegsters hebben wat nieuw voor je gehaald" zei ze terwijl ze naar de kleding in mijn handen wees.

"Dat had u niet hoeven doen!" zei ik toen ik naar de kleding keek ik mijn handen.

"Ach zoveel moeite was het ook weer niet!" zei ze. " Ik zal je even alleen laten en je oom en tante laten weten dat je er aan komt"

"Heel erg bedankt uuhm.." 

"Zeg maar Tris" zei ze.

"Bedankt Tris" zei ik terwijl ze weer haar weg maakte naar de deur. Ik kleedde me om en pakte mijn rugzak. Ik ritste hem open en checkte of alles er nog in zat. Ik ritste het voorvakje open waar meteen iets uit viel. Ik raapte het stukje papier op en vouwde het open.

Ik hou je in de gaten wolfje..

Wat betekent dit nou weer? Serieus? wolfje?

Ik begreep niks van het briefje dus propte het weer in mijn rugzak. Alles zat er gelukkig nog in dus ik kon meteen weg.

Toen ik de deur uit liep zag ik arnold met de dokter praten.

"Arnold!" riep ik terwijl ik snel naar hem toe liep.

"Katelynn! wat fijn om je zo fit te zien!" zei hij terwijl hij mij een knuffel gaf. "Kom, ik breng je terug naar huis"

"Je weet dat het mijn huis niet is.." zei ik.

"Ik denk dat de straf die je tante je gaat geven dan wel erg gaat meevallen" zei hij glimlachend.

"Wat is er dan?" zei ik nieuwsgierig.

"Dat zul je wel zien" zei hij terwijl hij mijn tas aanpakte. We liepen naar buiten en stapte meteen de auto in. Het stukje terug naar het huis rijden was sneller voorbij dan ik dacht. Toen we bij het huis aankwamen zag ik dat de auto van mijn oom weg was. Fijn..  tijd alleen met de heks..

Ik stapte de auto uit en liep naar de voordeur. Ik deed mijn huissleutel in het sleutelgat en.... Wat is dit? Ik rammelde nog wat aan het slot maar de deurr ging niet open. Ik hoorde het kettinkje van de deur gaan en de deur zwaaide open.

"Katelynn.." zei de heks. "Je hebt dus al gemerkt dat ik de sloten heb laten veranderen. Ik ben het zat dat je hier bij me in dit huis woont dus ik heb een voorstel.. nou eigenlijk een soort straf want je hebt geen keus."

"Vertel..:" zei ik terwijl ik mijn armen over elkaar sloeg.

"We hebben nog een vervallen huisje staan in ons landgoed, mijn voorstel is dat jij daar gaat wonen zodat ik geen last meer van je hebt" zei ze.

"En waarom zou ik dat doen?" zei ik.

"Waarom niet? Wij betalen de meubels die je nodig hebt en je krijgt per maand wat geld voor eten. zo hoeven wij on niet meer aan je te irriteren en kan jij doen wat je wilt". zei ze terwijl ze haar nagels aan het bekijken was. Ik had nog nooit zo'n perfect plan uit haar mond komen horen, maar ik liet mijn blijdschap niet zien.

"Ik weet het niet.." zei ik.

:"Ik zal er een auto bij doen" zei ze wanhopig toe ze mij zag twijfelen.

"Deal" zei ik. Ze is zo beinvloedbaar..