11

909 60 8
                                    


ბედნიერი ვარ, დიახ ბედნიერი, ყველანაირი საბუთი მაქვს იმისა რომ მოვიგოთ, კიდევ ერთი წარმატებული საქმე ჩემს კარიერას უფრო წარმატებულს გახდის, მანქანაში ვზივარ და როგორც ყოვეოთვის ჩქარა მივდივარ, მუაიკა ბოლო ხმაზე მაქვს აწეული და შიგადაშიგ მეც ვყვედი ტექსტს, დებილივუთ ვიღიმი მთელი გზა, მაგრამ ეს ღიმილი არ არის სიკეთის ან გულიდან ამოსული,მეცნობა-ეს ხომ ის სარკაზმით სავსე და საშინელი ღიმილია, რომელსაც სასართლოში იკრავ ლილიან, მაგრამ ახლა სრულიად მარტო ვზივარ მანქანაში და მილანში გიჟივით მივქრივარ, კარგია რომ მანქანებიც არ არიან მრავლად გზაზე, და რატომ ვუღიმი მაინც ვერ გავარკვიე, არავინ არ მიყურებს,მაგრამ როგორც ჩანს ისევ ძველი ლილიანი დაბრუნდა, უხეში, ამპარტავანი და ამაყი რაც მთავარია...

სასტუმროსთან ძლიერად დავატორმუზე, რასაც საშინელი ხმა და ხალხის გამომეტყველება მოჰყვა,ფიქრობენ მაგრამ ეს ფიქრი ცოტა ხმამაღლა გამოსდით,დიახ მესმის როგორ მლანძღავენ იტალიურად, მაგრამ არ მადარდებს.
გადმოვედი და ხმაურიანად მივხურა კარები, ჩემთან ერთ-ერთი მაღალი და სიმპატიური დაცვა გაჩნდა, მე გასაღები გადავუგდე და სასტუმროში შევედი, საბუთებსხეპს ვუჭერდი, გავიგე როგორ მეძახდა ვიღაც, მაგრამ ყურადღება არ მივაქციე, შევედი ჩემს ოთახში დოკუმენტები კარგად შევინახე, მოკლე შორტი და მაისური ჩავიცვი და ლოგინში ჩავესვენე, ვფიქრობ რა სასტიკია ცხოვრება, ვერ გაიგებ რას გიწყობს, შეიძლება დღეს უბედნიერესი ადამიანი იყო, მაგრამ ხვალ ეს ბედნიერება სანატრებელი გაგიხდება...
გამეღვიძა, უფროსწორად გამაღვიძეს, კარზე ვიღაც აკაკუნებდა, არა აბრახუნებდა, რა ჯანდაბაა გავიფიქრე და წამოვხტი, კარი გავაღე და იქ ჰარი დამხვდა...

ლილიანი: რა ხდება?

ჰარი:მაპატიე ლილიან შენი შეწუხება არ მინდოდა, მაგრამ ნაილი...-აქოშინებულმა მითხრა

ლილიანი: რა ნაილი, ნაილს რა სჭირს?-განერვიულებულმა ვკითხე

Advocate (H.S fanfiction🖤) ComplitedHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin