ამბავი ადამიანზე, რომელმაც ძალიან ბევრი რამ დაკარგა ცხოვრებაში და არც არაფრის შეცვლას არ აპირებს. მაგრამ გამოჩნდება ადამიანი, რომელიც ლილიანს ძალიან სძულს, მაგრამ სიძულვილიდან სიყვარულამდე ხომ ერთი ნაბიჯია....
უკვე მანქანაში ვზივართ, ჰარის უხარია, მე კი არც ისე, მილანში მივდივართ, იქიდან კი სხვადასხვა ქვეყნებში გადავალთ, ეს საეს წაადგება, აღმოჩნდა, რომ ამ ქვეყნებში ბობს ჰქონია ,,შავი საქმეები" ჩახლართული, ზუსტად ამიტომ მივიჩქარი სამხილები იმდენი მაქვს, რომ თვითონ პატრონსაც არ ეცოდინება, დარწმუნებული ვარ ბობი სასამართლოზე გამოშტერებული მიყურებს, თვითონაც არ ემახსოვრება ის ყველაფერი, რაც მე მაქვს ხელთ...
ჰარი:ლილიან, რაზე ფიქრობ?
ლილიანი:არაფერზე, უფროსწორად იმ დღეზე სადაც კიდევ ერთ სასამართლო პროცეს მოვიგებ, დავინახავ ჯეიკობის და ბობის სახეებს, მოსამართლის გადაწყვეტილებას...
ჰარი:ოუ, ასე კარგად მიდის საქმე?
ლილიანი:შენ ვერ წარმოიდგენ ისე-შევხედე და გავიღიმე, ია კი გზას უყურებდა და თან იღიმოდა, ღმერთო ეს ბუნების შეცდომაა, რატომ უნდა იყოს ეს ბიჭი მილიონ გოგოზე ლამაზი, თუმცა ლილიან რა ჯანდაბაზე ფიქრობ
სახლში მივედით, დღეს 27 მაისია, ჩემს ოთახში შევედი ბარგი ჩავალაგე, საჭირო ნივთები და საბუთებიც ჩავდე რა თქმა უნდა, გამოვიცვალე და გარეთ გავედი...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ჰარი:ეხლა ჩემთან წავიდეთ, მეც გამოვიცვლი და წავიდეთ, ბილეთები იკვე დავჯავშნე
ლილიანი: ჩემი ბილეთიც შენ იყიდე? ჰარი არ ხარ ვალდებული
ჰარი:ჯელტმენი თანაც ჩემნაირი გოგოს ფულს არ ახდევინებს, თანაც თუ ფული თავზე საყრელად გაქვს და არ იცი რაში გაფლანგო, მაშინ ხომ საერთოდ, ასე რომ ნუ ღელავ
