Advocate (H.S fanfiction🖤) Complited

15

დაახლოებით სამი დღე გავიდა იმ მომენტიდან, რაც მე და ჰარი ერთად ვართ, ხვალ სასამართლოა, ცოტას ვღელავ, მაგრამ სანერვიულო არაფერია, მთავარია საკმარისზე მეტი სამხილი მაქვს და მეხერხება საქმის დიპლომატიურად მოგვარება და თავის მაგრად დაჭერა, შეიძლება ითქვას რომ ბობის მადლობელი ვარ, რადგან გიტაცა, დიახ, არ მეგონა ასეთ სისულელესთუ გააკეთებდა, ალბათ ვერ გათვალა თავისი არასწორი და არაფრისმომცემი ნაბიჯი, მადლობელი ვარ, რადგან იმ სამხილებს ისიც ემატება, რომ მცემეს, მაწამეს და ეს ყვეპაფერი ჩემს სუსტ სხეულზე კარგადაა ასახული, დავანებოთ იმ ნაბიჭვარზე საუბარს თავი, როცა დრო მოვა სარკაზმულად მოვუხდი მადლობას, ზუსტად იმ დროს მივაძახებ როცა პოლიციელები ბორკილებს დაადებენ, ახლა ჰარიზე ვისაუბრებ, იქიდან მოყოლებული რაც ერთად ვართ, სულ ჩემთანაა, ერთად დროს კარგად ვატარებთ, ვერთობით, ვიცინივართ და ვთამაშობთ, ბოლოს ესეთი ლაღი და ბავშვური როდის ვიყავი არ მახსოვს, ალბათ მაშინ სანამ მშობლების გარდაცვალების ამბავს შევიტყობდი, ამ დროს შეტყობინება მომდის უცხო დაფარული ნომრისგან

-შენთვის პატარა სიურპრიზი მაქვს ლილიან, ძალიან დიდი სიურპრიზი, ასე ვთქვათ საიდუმლოა, რომელსაც 24 წელია საიმედოდ ვინახავ,დღეს 4 საათზე შემხვდი ****** ამ ადგილას და ყვეპაფერს ფარდა აეხდება

-ვინ ჯანდაბა ხარ? ან რატომ უნდა შეგხვდე?-ლილიანი

-ის ვარ ვინც უდიდეს საიდუმლოა ახდის ფარდას

ააჰჰ, ჯანდაბაა ნეტავ ვინ ჯანდაბააა, ან რომელ საიდუმლოზეა ლაპარაკი, რაც არ უნდა იყოს წავალ, შეიძლება მნიშვნელოვანია რამე, ტელეფონი ისევ აწკრიალდა, თუმცა ეკრანზე წარწერის დანახვისას ბედნიერების ტალღა მომაწვა *ჩემი კულულა🖤*

-ჰეიიი

-პატარავ, როგორ ხარ?

-მშვენივრად, შენ?

-მეც ნორმალურად, ძალიან მომენატრე

-მეც ძალიან მომენატრე ჰაროლდ