Zastanawiałem się kiedyś, dlaczego ludzie nie cierpią zimy. Przecież jest piękna, w swej urodzie dorównuje Nieuniknionej Ostateczności. Biała powłoka przykrywa Ją, Śmierć, niczym prześcieradło łoże, na którym nastąpił zgon miłej, starszej pani z mieszkania czterdzieści siedem. Szron pokrywa płoty, drzwi, druty kolczaste, jakby chciał zamrozić wszystko przed nieubłagalnym biegiem czasu. Ludzie nie lubią zimy. Narzekają na niskie temperatury, jednakże to prawdziwy chłód bije z ich serc. Minęła miłość. Niedawno przyszła zima.
