Chapter 18

6 0 0
                                    

3 MAANDEN LATER

Pov Teresa

Ik ben al een weekje wakker. Helaas. Ik mag vanmiddag naar huis. Delphin zei dat hij nog niks aan mijn kamer gedaan heeft omdat hij het samen met mij wou doen. Wel lief. Rose en Pieter zeiden dat Delphin haast niks gegeten heeft en alleen maar zat te huilen op zijn kamer. Ik besef me nu pas eigenlijk dat ik Delphin er echt pijn mee doe. En niet alleen Delphin maar ook Dee, Emily, Ryan en zelfs Pieter en Rose. 

Ik heb mijn spullen gepakt en wacht tot Delphin me komt ophalen. Ik pak mijn telefoon en kijk of hij een apje gestuurd heeft. Noop nog steeds niks. Hij zou het toch niet vergeten zijn of wil hij me niet meer terug. Misschien had ik toch naar dat wees huis moeten gaan. Dat zou hij vast niet erg vinden. 

Het is nu 19:00 en hij is nog steeds niet gekomen. Hij zou me om 15:00 komen ophalen. Zo en zo denkt hij 'Ik ga haar echt niet ophalen laat haar daar maar lekker zitten ze zoekt het maar uit'. Ik zie steeds een stelletje langs lopen die elkaar weer hebben opgehaald en naar huis gaan. En ik zit hier maan te wachten. Ik bel Delphin nog een keer. 'Hey met Delphin, Ik ben er even niet maar spreek gerust iets in dan bel ik je zo terug'. Kut weer voice mail. Em en Dee nemen ook al niet op. En Ryan ook niet. 

Het is onder tussen 21:00 en hij is er nog steeds niet. Ik ga maar weer in mijn bed liggen en ga slapen. Ik kan het wel vergeten hij gaat toch niet komen. 

Het is nu 8:00 s'morgens en hij is er nog steeds niet. Fack it. Ik pak mijn tas en loop de kamer uit. Ik loop naar beneden en loop door naar buiten. Ik loop langs de weg waar geen enkele auto voorbij rijdt. Ik ga midden op de weg zitten en wacht tot er een auto komt en me aan rijd. In de verte zie ik een auto die aan komt rijden. Als hij dichterbij komt doe ik mijn ogen dicht en wacht geduldig. De auto stopt en de deur gaat open. ''Teresa'' hoor ik. ''Ik kijk om en daar zie ik Ryan met Delphin staan. Ik sta op en ren weg. ''TERESA WACHT'' hoor ik. Ik negeer het en blijf veder rennen tot ik val over een steen die op straat ligt. ''Teresa wat doe je hier'''vraagt Delphin die naast me is komen staan. ''Kom'' zegt Delphin. Hij helpt me opstaan en we lopen naar een bankje die bij een meertje staat. ''Teresa wat doe je hier ik zou je toch komen ophalen in het ziekenhuis'' zegt Delphin. ''JA DAT WAS GISTER OM 15:00 IK HEB DE HELE DAG EN NACHT GEWACHT'' schreeuw ik. Hij kijkt me geschrokken aan. ''Het spijt me ik dacht dat ik je vandaag pas zou komen op halen waarom had je me dan niet gebeld'' vraagt hij. ''Ik heb je wel 20 keer gebeld. Ik heb Ryan Emily en Dee ook gebeld en niemand neemt op'' zeg ik.  ''Het spijt me echt hoe kan ik het goed maken'' vraagt hij. ''Breng me naar het weeshuis in Limburg vandaag  nog'' zeg ik.

I hate my lifeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu