TAVAN ARASI

bölüm IV

Emily şoka girmişti kendi kendine ya deliriyorum ya da bu evde garip şeyler var diye düşündü. Delirmesi onlar açısından daha iyi bir durumdu evden ayrılırlarsa başka nerde kalabilirlerdi. Her ne olursa olsun bu evi bırakmayacaktı. Bu düşüncelerle mutfağa yöneldi kendine bir fincan çay yaptıktan sonra bahçeye çıktı. Sandalyelerden birine oturdu bir yandan çayını yudumlarken bir yandan da evi süzüyordu ve kendi kendin konuşuyordu;

“Evet ev çok eski ama hayır, hayır bu hiç mantıklı değil. Ev eski diye hayaletli olması gerekmiyor”.

Bu düşüncelerle boğuşurken gözü çatı katına takılıyor. İçerisi diğer odalara göre daha aydınlıktı acaba ışığı falan mı açık unutmuştuk diye düşünürken camda birini görüyor.

İçtiği çayın ağzından geri çıkmasıyla yerinden fırlaması bir olur koşarak eve giriyor hemen salona gidip Victoria’yı kontrol ediyor o en son bıraktığında ki  gibi  televizyon izliyordu. Victoria buradaysa çatı katındaki kimdi? Bir hırsız mı? Emily’e bu ihtimal daha mantıklı geliyordu eline bir sopa alarak emin adımlarla çatı katına doğru yürümeye başladı. Victoria ise Emily’nin arkasından giderek neler olup bittiğini anlamaya çalışıyordu.

Çatı katının merdivenlerine vardıklarında bir an için duraksadılar çatı katının kapısı açıktı ve  içerden sesler geliyordu daha çok bir homurtu sesiydi. Kızlar iyice korkmuşlardı. Yukarıya doğru yavaş yavaş merdivenleri çıkıyorlardı. Kapıya çok yaklaştıkları an kapı çok hızlı bir şekilde suratlarına kapandı. Kapanma şiddeti o kadar çoktu ki ikisi de merdivenlerden aşağıya yuvarlanmışlardı. Hızlı adımlarla salona geçtiler.

“Bu evde her ne varsa bizi istemiyor “ dedi Emily.

“Sence bu evde  bir şey mi var?” dedi Victoria.

“ Evet, bir hayalet”dedi Emily.

Bunu duyan Victoria bir kahkaha patlattı. Emily tüm yaşadıklarını anlattı.

“Bunun başka bir açıklaması var mı?” dedi Emily.

“ Mutlaka vardır. Mesela düştüğünde kafanı çok kötü çarptın ve bazı şeyler görmeye başladın bence biraz dinlenmelisin” dedi Victoria.

“ Ben ne gördüğümü iyi biliyorum” diyerek Victoria’ya çıkıştı Emily.

“ Tamam yarın olsun bir çaresini buluruz şimdi odana git ve güzel bir uyku çek” dedi Victoria küçük bir çocuk oyalar gibi.

Emily odasına hızlı adımlarla gitti ve hemen kapıyı kapattı. Odanın içi karanlıktı, el yardımıyla ışık düğmesini arıyordu. Karanlıkta ilerlerken eli bir şeye değmişti neydi bu kumaş mı? Hayır daha yumşak ve kaygan biraz daha dokunduktan sonra eline değen şeyin ne olduğunu anlamıştı bu bir saçtı. Emily çığlık atmak istedi ama atamadı ve ışıklar birden yandı şimdi o çok korktuğu şeyle burun burunaydı. Evet, evet bu bir hayaletti çok kızmış bir hayaletti. Hayalet daha 18 yaşında bir kız gibiydi  ve bir anda kendini başka bir zamanda buldu Emily. Neredeydi? Buraya nasıl gelmişti etrafına şaşkın şaşkın bakarken şu anda oturdukları evin yeni haline fark etmişti eve bakarken yanından üç kız koşarak ve güler eve girdiler. Arkalarından Emily

“Heyy orası sizin eviniz değil çıkın evden” diye bağırıyordu ama kimse onu duymuyordu.

Evin içine daldığında kendi evleriyle alakasının olmadığını fark etti. Evin şekli aynıydı ama eşyalar farklıydı. Kimin eviydi burası? Ev eskisi gibi soğukta değildi. Victoria’da yoktu.

Ve birden onu gördü çatı katındaki hayaleti. Ama o Emily’i görmüyordu çok canlı duruyordu, mutluydu ve çok güzel bir kızdı. Emily o anda neler olup bittiğini anladı hayaletin yaşadığı zaman gelmişti ve birden bir ses duydu;

“ Hadi Amy yemek hazır” dedi biri.

İçerden o çok korktuğu hayalet geldi demek ki hayaletin adı Amy’di. Peki Amy ondan ne istiyor olabilirdi?