Can be called this, Destiny?

Chapter 3 An angel

Mara POV

.

Mabilis akong nag-ayos ng sarili, agad ako kumuha ng mga susuotin ko sa walking closet ko. Pumili ako ng maayos at simpleng damit ko. Kahit ano naman ang suotin ko ay ayos lang, basta simple at komportable ako. Ayoko ng masyadong girly, kahit na dapat ganon ang mga ayos ng babae. Mas gusto ko lang talaga ung medyo boyish, hihi.. Pero babae po ako ah, doon lang talaga ako komportable. Natapos na akong mag-bihis at mag-ayos. Blue maong pants, gray blouse fitted and white blazer. Nag black heels ako and okay na.

Para sa akin pwede na ang ganto at hindi na kailangan mag-suot pa ng sexy daring dress. tss! Ayoko mabastos at kabastos-bastos.. Nakalugay lang ang buhok ko na medyo may pagka-curly. After kong matapos I check my self in a mirror for the last time. Then perfect! simple mara.. *wink*

Bago ako umalis ay kailangan ko mag-paalam sa ate ko. I know wala siya dito sa mansion at nasa company na naman. Hindi naman ganyan si Eonnie, I mean hindi siya business minded. Naging ganyan lang siya since ng ikasal siya. Itinuon niya ang kanyang pansin sa business namin, haysss! Mahabang kwento!

So i decide to call her at baka mag-histerical iyon na wala ako sa mansion niya. Mahirap na, iba pa naman ang sapak ng ate ko. Hihi.. Naalala ko na minsan na huli ako ng uwi, I'm 13 that time. Aba! Nag-pakalat ba naman ng mga butler sa school at kung saan-saan para lang mahanap ako. Diba? Iba ang sapak! Naka-apat na ring ng sagutin niya.

["Yes Mara? Napatawag ka?"] sungit ata ng dating ni ate? (?__?)

"Hi Eonnie! Nasa company ka pa din?" masayang bati ko sa kanya.

["Tss! Stop pretending cheerful little devil! What do you need?"] hays! panira naman to ng mood ohh.. hmp! -___-

"Eonnie naman! Galit ka ba dahil kanina? Look! I'm so sorry about what happened while ago. Huwag ka ng magalit, Eonnie. Nasunod naman gusto mo diba?" malambing kong wika. Lambing-lambing na muna. ^_____^

["Yeah! If i didn't threatened you little devil!"] may galit sa tono niya, at inis. Hayss! Ito ang mahirap kapag ginalit ang ate ko. Mahirap ng lambingin.

"Fine I'm sorry. I really sorry about that, you know what I want Eonnie and why am I bieng like this. Pero alam kong may plano ka kaya sige, susunod na ako. Papasok ako pero hindi mo naman ako pipigilan sa mga ibang gusto ko at hilig ko, Diba?" mahina at malungkot kong untag.

["Fine! Just trust me mara. I will not let that happen to you, What happened to me. I promise that!"] seryoso at sincere niyang wika.

"Gomawo (thanks) Eonnie! I trust you and I'll keep that promise. By the way, lalabas lang ako eonnie." pag-iba ko sa usapan. haha.. Baka makalimot ako sa pakay ko, eh.

["So this is your real purpose why you call me. Right?"] hayss! She too clever and hard to trick.-____-

"Tss! Eonnie naman. Sympre hindi noh. Naisipan ko lang pumunta sa National bookstore. Bibilhin ko lang ung librong gusto ko, hindi ko na kasi mabasa iyon sa wattpad. Hehe.." haha.. nadamay tuloy si wattpad. tsk!

["Wattpad?! Ano yon?"] takang tanong niya. Alam kong hindi niya alam iyon. Haha.. Poor eonnie. Naiiling-iling na lang ako dito, habang napapangiti.

"Hayss! Eonnie wag puro business kasi ang iniisip mo. Hayaan mo tuturuan kita paano gumamit ng wattpad. Basta lalabas lang ako. OKay? Baka kasi hanapin mo ako at mag-histerical ka dito sa mansion mo sa kakahanap sa akin. Ayoko nag-aalala ang pinaka-mamahal kong ate." Pang-bobola ko sa kanya. Hahaha...

["Mara! tigil-tigilan mo ako sa mga biro at kalokohan mo na yan bata ka! Basta wag kang mag-papa-gabi. I need to hang up, may gagawin pa ako. Basta mag-ingat ka!"]