Can be called this, Destiny?

Chapter 19 His back!

Third Person POV

All the people who watching the game between Mara and the Captain of eagles are feel the intense between them. White headed guy is on the top, scoring of 23 points while mara got 21 points. The score are so much close. White headed guy is on the center of court and trying to escape on mara's defense. She need to be tight on her guard and not letting white headed guy to make a new score, that can he win.

Mara try to still a ball, she need to be careful on her moves dahil meron ng siyang tatlong foul. Dalawang mali na lang ay maari ng matapos ang laban.

"YOU CAN BEAT THAT GUY MARABABE!" Buong lakas na sigaw ng matalik na kaibigan ni mara, Xia. She do something na magbibigay ng lakas kay mara. Kitang kita sa mukha nito na nahihirapan siya. Hingal na hingal sa bawat pag-habol niya sa captain ng eagles.

"Your really amazing girl, Elisha." Hingal na wika ng binatang si Terrence. The way he talk to mara now is defferent. His voice is gentle, a little smile on his lips. Seeing on his eyes how she admire mara.

Nagulat man si Mara sa pinakikita ng binata ay hindi niya ito pinahalata. Maybe this is one of his tactic. Try to be gentle to her at sasamantalahin ito upang makatakas sa pag-babantay niya.

"I accept your compliment, Mr. Castillejo. But never call me in my first name, isang tao lang ang hinahayaan kong tumawag sa akin niyan and your not that person." Formal ang wika ng dalaga sa kaharap na kalaban ngunit may halong pag-tataray. Hindi niya nais na ganon ang ipakita niya sa binata ngunit hindi niya talaga gusto na tinatawag siya ng iba sa kanyang unang pangalan. Ang ama lang nito ang nag-iisang tumatawag sa kanyang unang pangalan.

Gulat man ay ngumiti ulit ang binata sa kanya ng tipid at muling nagsalita. "Mara.." Wika nito, maamo at mabait. "After this game, I hope we can be good to each other and accept who gonna be win in this game with full of heart." Mara smile sincere and nod. Una ay hindi alam ni mara ang gagawin if matalo siya sa laban na ito, magiging mahirap ang buhay niya sa loob ng university na ito kung sakali siya ang matalo. Pero habang tumatagal ang laban ay hindi na'yon ang tumatakbo sa isip niya. Isang napaka-gandang experience ang maka-laban ang Captain ng eagles. Tanggap nito kung ano man ang magiging resulta ng laban. Bumalik sa dati ang aura ng dalawa. Ngunit iba kaysa sa nakikita ng mga taong nanunuod.

"So, let's do our best and enjoy the game. Goodluck!" Naka-ngiting wika ni Mara.

"Goodluck!"

Pabilis na pabilis ang drible ng bola ng binata habang pakaliwa at pakanan itong umaabante, nakatalikod ito kay mara. Iniiwas na maagaw sa kanya ang bola. But mara more determined to steal the ball. Binibigay na niya ang buong best niya sa laban. Matalo man siya ay ginawa niya ang kanyang makakaya. Mara do it again her fake moves. Agad niyang nakuha ang bola sa kamay ni Castillejo at mabilis na tumakbo upang pumosisyon sa harap ng basketball ring. She jump high and slam the ball through the ring.

"Got it!" Ngiting wika ng dalaga. Now, the score is tie. She got a score 23, another points again and she can win on this game. But she didn't expect what she see. 'Tama ba ang nakikita ko? No he can't be here. Why so suddenly he here? What he is thinking?' Her mind is full of ramdom question. She want to stop but she can't. She back her eyes again on Mr. Castillejo. The guy on her front with a serious face now, while still dribbling the ball ay mukhang nag-iisip kung paano makaka-puntos muli. If she let this guy to make a new score this is the end of this game, mahihirapan siyang makalamang ulit or worst baka ikapanalo na niya ito. So she need to focus kahit na madami siyang tanong sa taong nakita niya at hindi inaasahan.

Mabilis na dinirible ni Mr. Castillejo ang bola. Humarang agad si Mara sa daraanan ng binata mataman niyang tinitignan ang bawat galaw ng binata na animoy binabasa ang magiging sunod na gagawin nito. Pumunta sa kaliwa, kanan. Sinusubukan maka-alis sa kanyang dipensa. Ngunit sadyang magaling mag-bantay ang dalaga. Walang silang ginawa kung di iwasan ang mga dipensang binibigay nila sa isa't-isa pero ang di inaasahang pangyayari ng dalaga ay ang pagka-mali nito ng tapak ng paa. Natapilok ito, dahilan para maka-alis ang binata sa kanyang pag-babantay.